انجمن بی تاوان : در طول ۳۰ سال گذشته، برای ناسیونالیست‌های کرد، ایالات متحده «سرزمین موعود» نبود، بلکه «دولت موعود» بود. اما امروز، خود کنگره ایالات متحده پیام هایی را ارسال می کند که ممکن است آخرین پناهگاه برای یک پروژه ملی شکست خورده باشد.

از دهه ۱۹۹۰، دلیل ایجاد یک دولت کردستان به خوبی بر دوش واشنگتن پیش رفت: دو جنگ خلیج فارس منجر به ایجاد یک دولت منطقه ای کردستان در عراق شد. فشار ایالات متحده در آغاز هزاره راه را برای امید به تقسیم فدرال-قومی در ترکیه باز کرد. زمانی که چریکهای کرد علیه ایران جنگیدند، حمایت آمریکا (و البته اسرائیل) صورت گرفت. و سرانجام، از سال ۲۰۱۴ به بعد، ایالات متحده با مداخله نظامی، ارسال تسلیحات، تأمین مالی و مشاوره، یک نهاد خودمختار را در شمال شرق سوریه تأسیس کرد، همانطور که شفاک اردم در مقاله خود در کنار اسناد ایالات متحده نشان داده است.

مایکل والتز و جیسون کرو شاهد تلاش‌های ملت‌سازی ایالات متحده برای مکان‌یابی بوده‌اند.

امروز مایکل والتز، یکی از اعضای جمهوری خواه مجلس نمایندگان، به نیروهای ویژه ارتش آمریکا در درجه سرهنگی در افغانستان، خاورمیانه و آفریقا خدمت کرد. جیسون کرو یکی از اعضای کنگره حزب دموکرات امروز در افغانستان و عراق نیز جنگید و درجه کاپیتان را دریافت کرد.

هر دو از تصمیم دونالد ترامپ، رئیس جمهور آمریکا مبنی بر خروج نیروها از سوریه که در اکتبر ۲۰۱۹ اعلام شد، شوکه شده بودند. و آنها پاسخ دادند. جیسون کرو نامه ای را با امضای بیش از ۵۰ عضو کنگره آغاز کرد و از این تصمیم به عنوان «تغییر چشمگیر مشارکت ما با نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF)» انتقاد کرد.

ظاهراً آنها هیچ اعتمادی به موفقیت نامه نداشتند – و در ۳۰ اکتبر ۲۰۱۹ لایحه ای را به مجلس نمایندگان (HoR) ارائه کردند: قانون حفاظت از شریک سوریه، همانطور که لایحه H.R. 4873 نامگذاری شد.

معرفی متن لایحه
قانون حفاظت از شریک سوریه ۲۰۱۹
در این لایحه پیشنهاد شد ویزای مهاجرتی ویژه (SIV) به سوری ها معرفی شود. ایالات متحده برنامه SIV را زودتر برای تخلیه افرادی که برای دولت ایالات متحده به عنوان مترجم و مترجم در عراق و افغانستان کار می کردند، ایجاد کرد.

والتز و کرو پیشنهاد کردند که این برنامه به سوریه گسترش یابد و همانطور که در این لایحه آمده است، “تأمین وضعیت مهاجرت ویژه برای کردهای سوریه و سایر سوری هایی که با دولت ایالات متحده در سوریه شریک هستند.”

کرو گفت: «این یک پیام بسیار قوی است که دست دادن ایالات متحده خوب است، ما از افرادی محافظت می کنیم که جان خود را برای کمک به ما در انجام مأموریت خود به خطر می اندازند، و هیچ نمونه ای بزرگتر از نیروهای سوریه دموکراتیک وجود ندارد.

و هر دو، در بند ۲، (ج) لایحه، اطمینان حاصل کردند که «متقاضی (…) بر اساس عضویت، مشارکت یا حمایت ارائه شده به نیروهای سوریه دموکراتیک یا سایر سازمان‌های شریک غیرقابل قبول تلقی نمی‌شود. توسط وزیر دفاع».

اساساً، این لایحه وعده تخلیه به ایالات متحده برای “کسانی که به دولت ایالات متحده در سوریه خدمت کردند” – و بالاتر از همه، نیروهای دموکراتیک سوریه بود.

“نیروهای دموکراتیک سوریه”: پوشش آمریکا برای پ ک ک
پ‌ک‌ک یکی از اصلی‌ترین سازمان‌های مسلح ناسیونالیسم کرد بوده است که از ترکیه سرچشمه می‌گیرد، اما با سازمان‌های جانبی خود در ایران، عراق و سوریه نیز فعالیت می‌کند.

نیروهای دموکراتیک سوریه در سال ۲۰۱۵ تأسیس شد.

در سال ۲۰۱۷، ژنرال آمریکایی ریموند توماس، فرمانده فرماندهی عملیات ویژه ایالات متحده (SOCOM) اظهار داشت که شخصاً با YPG در مورد تغییر نام خود برای اجتناب از نشانگر PKK صحبت کرده است زیرا PKK یک سازمان بین المللی تروریستی است. توماس تحت تأثیر قرار گرفت که YPG کلمه “دمکراتیک” را در نام تجاری خود قرار داد – آنها خود را نیروهای دموکراتیک سوریه (SDF) نامیدند.

و اشتون کارتر، وزیر امور خارجه ایالات متحده، در سال ۲۰۱۶ اعلام کرد که “روابط نزدیک” بین YPG در سوریه و PKK وجود دارد.

دولت ایالات متحده هنوز پ‌ک‌ک را به‌عنوان یک «سازمان تروریستی خارجی» تعیین می‌کند – تعریفی که راه را برای مهاجرت اعضای آن به ایالات متحده می‌بندد. با این حال، اگر آنها را به عنوان اعضای SDF تغییر نام دهند، ممکن است یک پرواز به واشنگتن بگیرند.

حرفه بعدی این لایحه: در سراسر کنگره
پیشنهاد کلاغ و والتز به دور از این بود که یک اقدام فردی و احتمالاً احساسی باشد. به طور همزمان، دو لایحه در اکتبر ۲۰۱۹ به سنا ارائه شد: قانون حفاظت از متحدان سوریه (S. 2625) و قانون ارتقای امنیت ملی آمریکا و جلوگیری از تجدید حیات داعش (S. 2641).

۲۵ نماینده از هر دو حزب دموکرات و جمهوری خواه از قانون حمایت از شریک سوریه حمایت کردند، در حالی که ۱۳ سناتور از هر دو حزب از قانون حمایت از متحدان سوریه حمایت کردند. لایحه S. 2641 با امضای ۲۰ سناتور، دوباره از دو طرف راهرو، دریافت کرد.

اسکناس ۲۶۴۱ دامنه وسیع تری داشت. در این بیانیه آمده است: این سیاست ایالات متحده است که از صدا و رای ایالات متحده در سازمان ملل برای محکوم کردن هدف قرار دادن جامعه کرد در شمال شرق سوریه استفاده کند. حتی عضویت ترکیه در ناتو را به دلیل مداخله ترکیه در سوریه زیر سوال برد.

چه کسانی فرصت درخواست ویزای مهاجرت ویژه آمریکا را دارند؟
لوایح پیشنهادی دقیقاً مشخص می‌کند که چه کسی می‌تواند برای پناهندگان اولویت ۲ با نگرانی ویژه بشردوستانه درخواست دهد: اینها «کردهای سوریه و سایر سوری‌ها» هستند که:

– «از ژانویه ۲۰۱۴ به مدت حداقل ۱ سال توسط دولت ایالات متحده در سوریه برای حمایت از مأموریت نظامی یا بشردوستانه در سوریه به کار گرفته شده اند (S. 2641، کنگره ۱۱۶).

– در یک رسانه یا سازمان غیردولتی مستقر در ایالات متحده استخدام شده اند.

– توسط “سازمان مرتبط با مأموریت نظامی و بشردوستانه ایالات متحده” به کار گرفته شده اند و “کمک های مالی دریافت کرده یا با دولت ایالات متحده یک قرارداد همکاری یا قرارداد منعقد کرده اند”.

برنامه ویزای مهاجرت ویژه برای کسانی که:

– «توسط یا از طرف دولت ایالات متحده در نقشی که برای موفقیت مأموریت ضد داعش ایالات متحده در سوریه حیاتی بود به کار گرفته شدند».

– «با دولت ایالات متحده به عنوان مترجم، مترجم، تحلیلگر اطلاعاتی یا در مقام مورد اعتماد دیگر شریک شده، به کار گرفته شده یا با آن کار کرده است» (H.R. 4873، کنگره ۱۱۶)

– ارائه خدمات به تلاش های ایالات متحده علیه دولت اسلامی که در یک توصیه یا ارزیابی مثبت مستند شده است.

لوایح پیشنهادی الزام ارزیابی مثبت از سوی مافوق، بررسی سوابق متقاضی و ارزیابی کلی وزارت امور خارجه، وزارت دفاع و امنیت داخلی در رابطه با سازمان مربوطه را تعیین کرد.

کسانی که «در دولت ایالات متحده استخدام می‌شوند» یا «کمک مالی» یا قراردادی دریافت می‌کنند چه کسانی هستند؟
دفتر وزیر دفاع آن را «کمک هزینه» می‌خواند: این مبلغ به نیروهای محلی در سوریه پرداخت می‌شود تا «مناطق آزاد شده از داعش» را حفظ کنند. گزارش آن پیش‌بینی می‌کند که «۲۴۰۰۰ پرسنل معارضان سوری (VSO) تا پایان سال مالی ۲۰۱۹ حقوق دریافت خواهند کرد.

همانطور که گزارش های جدید دفتر نشان می دهد، نیروهای سوریه دموکراتیک اکثریت قریب به اتفاق این VSO را تشکیل می دهند.

این پرسنل با توجه به موقعیت و عملکرد ماهانه بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ دلار آمریکا کمک هزینه دریافت می کنند. وزارت دفاع همچنین هزاران نفر را در عراق و سوریه به عنوان پیمانکار استخدام می کند.

همانطور که لوایح بالا نشان می دهد، ردپای آمریکا در شمال شرق سوریه به نیروهای جنگی محدود نمی شود. سازمان دولتی USAID طیف وسیعی از فعالیت ها را از مراقبت های بهداشتی گرفته تا سیستم های آموزشی، از زیرساخت ها تا کارهای رسانه ای را دنبال می کند. در اینجا، یکی دیگر از مؤسسات دولتی ایالات متحده، تعدادی از افراد را استخدام می کند. شایان ذکر است که آژانس های ایالات متحده تحت عنوان “ثبات سازی” نقش رهبری را در ایجاد، حفظ و پیشبرد اداره خودگردان تحت سلطه کردها در شمال شرق سوریه ایفا می کنند.

گزارش بازرس کل به کنگره ایالات متحده خلاصه خوبی از آن کار ارائه می دهد.

هزاران کارمند ایالات متحده در سوریه و ویزای مهاجرت برای هزاران نفر
اسناد رسمی ایالات متحده نشان می دهد که دولت ایالات متحده هزاران نفر را در سوریه استخدام می کند: به عنوان جنگجوی SDF / PKK، تکنسین ها، کارکنان رسانه ها یا مشاوران.

از این رو، لوایح پیشنهادی تعداد مهاجرت را نیز بالا می‌برد: قانون حفاظت از شریک سوریه مقرر می‌دارد که سالانه ۴۰۰۰ کارمند ایالات متحده می‌توانند برای برنامه ویزای مهاجرت ویژه – برای مدت ۵ سال – درخواست دهند.

دو سال بعد: دوباره همان صورت‌حساب‌ها و ابتکارات بیشتر
اما هیچ یک از این لوایح ارائه شده در سال ۲۰۱۹ در مجلس نمایندگان و سنا به قانون تبدیل نشده است. آنها به کمیته های فرعی مختلف تفویض شدند و در آنجا منتظر ماندند.

در این میان، ترکیه عملیات دیگری را در سوریه دنبال کرده است که به سختی با دخالت ترامپ متوقف شد. ترامپ در انتخابات شکست خورد، بایدن به قدرت رسید و مجبور به خروج وحشتناک نیروهای ایالات متحده و متحدانش از افغانستان شد. کلاغ و والتز از نزدیک تماشا می کردند.

و پیشنهادات آنها نمرده بود. آنها در اوایل سال ۲۰۲۱ به دستور کار کنگره بازگشتند.

در مجلس نمایندگان، قانون حفاظت از شریک سوریه در ۲۱ آوریل ارائه شد – این بار با حمایت ۷ دموکرات و ۴ جمهوری خواه – البته دوباره کرو و والتز.

علاوه بر این، قبلاً در فوریه ۲۱ قانون شهروندی ایالات متحده پیشنهاد شده بود که شامل همان مفاد لوایح قبلی در مورد ارائه SIV به همکاران ایالات متحده در سوریه بود. آن لایحه، H.R. 1177، حتی ۱۵۳ حامی از حزب دموکرات دریافت کرد.

۲۶ حامی همین لایحه را در فوریه ۲۰۲۱ با شماره S. 348 به سنا معرفی کردند. این لوایح در حال حاضر در روند قانونگذاری مجلس نمایندگان و سنا هستند.

اما موارد بیشتری نیز وجود دارد: تا کنون، برنامه های SIV موجود برای عراق و افغانستان سالانه تایید می شود. اما گروه های لابی نه تنها خواهان تمدید آنها برای شامل سوریه، به عبارت دیگر، جنگجویان پ.ک.ک از شمال آن، بلکه همچنین استقرار دائمی آنها هستند.

بر اساس اصلاحات به قانون تخصیص دفاع ملی (NDAA) 2023 پیشنهاد شد – اگرچه در حال حاضر رد شد.

تخلیه به معنای پایان مأموریت است
۱۶ عضو مجلس نمایندگان – از جمله جیسون کرو – قبلاً “گروه کاری احترام به وعده های ما” را تشکیل داده اند که در حال حاضر بر کارمندان ایالات متحده در افغانستان متمرکز است که نیاز به تخلیه دارند. اما همانطور که تاریخ قانونگذاری نشان می دهد، آیا اعضا حاضرند برای سوریه نیز مشارکت کنند.

به طور خلاصه، برای تخلیه آن دسته از اعضای پ‌ک‌ک/ SDF که توسط دولت ایالات متحده به کار گرفته شده‌اند و خود را مفید نشان داده‌اند، باد پیوسته‌ای در واشنگتن می‌وزد.

در عین حال، قانونی که به آنها ویزای مهاجرت دائمی می دهد و آنها را تخلیه می کند یک چیز را به وضوح نشان می دهد: ماموریت آنها به پایان رسیده است.

در حال حاضر فشار عظیمی از همه طرف ها بر واحد خودمختار کرد در شمال شرق سوریه وجود دارد. اگر این فشار افزایش یابد، ممکن است لحظه دیگری در سایگون برای ایالات متحده رخ دهد – با غروب خورشید برای ناسیونالیسم کرد.