انجمن بی‌تاوان: بنا به اسناد و آمار موجود کُردها اولین و بیشترین قربانیان خشونت و ترور پ.ک.ک و پژاک هستند. بیشترین قربانیان جنایت های پ.ک.ک و پژاک کردهای مظلومی هستند که هیچ یک از طرفین دعوا را تائید و یا رد نمی کنند.
پ.ک.ک و پژاک با سوءاستفاده از واژه هایی چون مزدور، خودفروش و جاش تاکنون کردهای بسیاری را به قتل رسانده و کُردکشی را مبارزه در راستای رسیدن به اهداف خود اعلام می نماید.
حذف فیزیکی اعضای خود و یا ترور شهروندان کُرد کاملا مغایر با اساسنامه یک حزب بوده و ماهیت تروریستی پ.ک.ک و پژاک را هویدا می سازد.
پ.ک.ک و پژاک فعالیت های خود را در راستای احقاق حقوق کردها خوانده و مبارزات مسلحانه در مناطق کردنشین را در دفاع از کردها اعلام می دارد ولی ادعای آنان با رفتارهایشان در تناقض است.
پژاک از بدو تاسیس تاکنون قریب به ۱۰۰۰ نفر از هم وطنانمان را به قتل رسانده که ۸۰ درصد قربانیان، هم وطنان کُرد زبان می باشند.
پ ک ک و پژاک کردهایی را که با آنها همکاری نمی کنند، مزدور و خائن خوانده و به جرم خیانت آنان را به قتل می رساند. پژاک بر این باور است که هیچ کُردی نبایستی در ارکان های دولتی فعالیت داشته باشد و کردها بایستی برای رسیدن به آزادی و احقاق حقوق شان به صفوف گریلاهای گروهک در قندیل بپیونند.
کردها همانند سایر اقوام ایرانی برای گذران زندگی و تامین معیشت زندگی در سیستم های اداری و نظامی استخدام شده اند که البته حق مسلم آن هاست، ولی از منظر پژاک این یک خیانت بزرگ بوده و سزایی این خیانت فقط مرگ است
گروهک تروریستی پ.ک.ک و پژاک فرزندان کردها را به اجبار و به رایگان به خدمت خود در می آورند و در آخر نیز آن ها را در دورافتاده ترین نقاط آن ها را به کشتن می دهند و هیچ پاسخی هم به خانواده هایشان در خصوص سرنوشت فرزندانشان نمی دهند.
پ.ک.ک و پژاک با اخاذی و باج گیری از کردها و ترانزیت مواد مخدر منابع مالی خود را تامین می نماید و بیشتر درآمد حاصله در کشتار کردها و سلب امنیت مناطق کردنشین هزینه می شود.
مردم کُرد از رفتارهای ضدکُرد پژاک به ستوه آمده و بدنبال نابودی این گروه تروریستی هستند و در حال حاضر کردهای مناطق مرزی با عضویت در نیروهای نظامی ایران آماده مقابله با این تروریست ها هستند.
