۱۰ فروردین ۱۴۰۳
  • خانه
  • >
  • اخبار
  • >
  • تولید ماسک رایگان در شهر قربانیان سلاح‌های شیمیای

تولید ماسک رایگان در شهر قربانیان سلاح‌های شیمیای

  • ۷ فروردین ۱۳۹۹
  • ۳۸۰ بازدید
  • ۰

آری هفتم تیر ۱۳۶۶ شمسی بود که رژیم بعثی با استفاده از بمب‌های شیمیایی چهار نقطه پرازدحام سردشت را بمباران کرد و در این حمله ناجوانمردانه ۱۱۹ نفر از ساکنان غیرنظامی شهر شهید و هزاران نفر در معرض گازهای سمی قرار گرفتند و دچار مصدومیت شیمیایی شدند؛ این بمباران شیمیایی آثار و مشکلات بسیاری برای ساکنان منطقه به وجود آورد و سردشت اولین شهر قربانی جنگ‌افزارهای شیمیایی در جهان پس از بمباران هسته‌ای هیروشیما نام گرفت. 

بر همین اساس «بدری رستمی» به همراه خواهر و ۲ شاگردش که تا یک هفته قبل سفارش‌هایی را از یک تولیدی‌ پوشاک در تهران می‌گرفتند و با عوایدی آن خرج زندگیشان را درمی‌آوردند، دغدغه صیانت از جانبازان شیمیایی سردشت را بر سر دارند؛ آنان نیز همچون سایر مردم آذربایجان‌غربی و ستاد استانی مقابله با کرونا به اهمیت حفاظت از این مردمان مظلوم پی برده‌اند.

زیرا وجود بیش از ۴۰۰ جانباز شیمیایی بالای ۵۰ درصد که باید به صورت مستمر از اکسیژن استفاده کنند، بر اهمیت مقابله جدی‌تر با کرونا در این شهرستان مرزی افزوده و مردم و مسوولان را در مسیر  حفاظت از آنان قرار داده است. 

مسوولان چندی قبل با راه‌اندازی بیمارستان صحرایی، اهدای بسته‌های اقلام پیشگیرانه و بهداشتی و اتخاذ تدابیر ویژه برای محافظت از جانبازان شیمیایی در خط مقدم قرار گرفتند اما مردم نیز بقیه قربانیان بمباران شیمیایی سردشت را فراموش نکرده‌اند و حتی اگر ماسک‌های تولیدی رایگان آنان کیفیت لازم را هم نداشته باشد، مرحمی بر دردهای روحی این مردم خواهد بود.

این بانوان خیاط اکنون با احساس وظیفه شهروندی از تولید پوشاک و درآمدزایی چشم‌پوشی کرده‌اند و چرخ‌های خیاطی‌ را از چندین روز قبل و تا پاسی از شب برای کمک به شهروندان سردشتی به حرکت در می‌آورند.
«بدری» خانم از تولید بیش از سه هزار ماسک و توزیع آن بین مردم طی چندین روز گذشته خبر می‌دهد و می‌گوید: «مردم سردشت به علت مشکلات ریوی ناشی از بمباران شیمیایی دیگر توان درگیر شدن با کرونا را ندارند؛ در کنار شاگردانم تا هر زمان که توان داشته باشیم به تولید و توزیع ماسک رایگان ادامه خواهیم داد.» 

احمد امینی، کارشناس مسوول بهداشت محیط شبکه بهداشت و درمان سردشت نیز می‌گوید: ماسک‌هایی که توسط شهروندان خیّر این شهرستان ساخته می‌شود جدای از مفید بودن در بحث بهداشت روانی نیز موثر است و سبب کاهش استرس و اضطراب ناشی از کرونا در بین مردم می‌شود.

واقعیت این است که جانبازان شیمیایی سردشت در این روزهای سخت که کشورمان درگیر مبارزه با ویروس کروناست، فراموش نشده‌اند؛ مراقبت از آنان یکی از دغدغه‌هایی است که مسوولان آن را به طور مرتب در ستاد استانی مدیریت و مقابله با کرونای آذربایجان‌غربی پشتیبانی می‌کنند و مسوولان و مردم شهرستان نیز در خط مقدم این مراقبت هستند.  

رییس اداره بنیاد شهید و امور ایثارگران سردشت با اشاره به اینکه جانبازان شیمیایی از گروه‌های پرخطر هستند، می‌گوید: تمهیدات ویژه جهت محافظت از جانبازان این شهرستان اندیشیده شده‌ و تاکنون ۸۳۷ بسته بهداشتی در سه نوبت بین جانبازان شیمیایی این شهرستان توزیع شده‌است.

به گفته صلاح‌الدین امیری این بسته‌های بهداشتی شامل ۲ هزار جفت دستکش و ماسک برای جانبازان شیمیایی سردشت و محلول‌های ضدعفونی کننده بوده که بین جانبازان شیمیایی و والدین شهدا توزیع شده است.

وی اضافه کرد: برگزاری کلاس‌های آموزشی و نحوه خودمراقبتی در مقابل بیماری کرونا، ارایه مشاور روزانه به جانبازان از طریق تماس تلفنی و ضدعفونی کردن مکان و محل تردد آنان از جمله دیگر اقدامات برای صیانت از جانبازان در مقابل کروناست.

وی با بیان اینکه پیامک های بهداشتی روزانه برای جانبازان شیمیایی هم ارسال خواهد شد، اظهار داشت: جانبازان شیمیایی و نخاعی و دارای بیماری‌های تنفسی ریوی و کبدی برای پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا حتی‌المقدور از منزل خارج نشوند و از حضور در اماکن شلوغ و تجمع غیرضروری به‌طور جدی باید پرهیز کنند.

«امیری» گفت: جانبازان شیمیایی با توجه به مشکلات تنفسی و ریوی با کوچک‌ترین بیماری مرتبط با دستگاه تنفسی، دچار مشکلات حادی می‌شوند و از این‌رو توجه و مراقبت بیشتر از این قشر باید در اولویت شبکه بهداشت و درمان قرار گیرد.

به گزارش انجمن بی تاوان،سردشت حدود ۳۳ سال قبل بر اثر سلاح‌های نامتعارف رژیم بعثی عراق شیمیایی شد و سال‌هاست بخش زیادی از جمعیت ۱۲ هزار نفری آن روزها با درد و اضطراب ناشی از آن دوران زندگی خود را سپری می‌کنند و صدای سرفه‌های مقدس آنان از گوشه و کنار شهر به گوش می‌رسد اما امید به آینده بین این مردم مرزنشین همچنان احساس می‌شود.

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *