یکی از ویژگی های زندگی انسان های اولیه دوری از اجتماع بود . امروزه که فرقه تروریستی پژاک در کوهستان های قندیل و به دور از هر گونه اجتماع انسانی و  برای تامین منافع مشتی دلال مواد مخدر تاسیس شده است برای توجیه اقدامات تروریستی و فریب هرچه بیشتر اعضای خود دست به هر کاری می زند . در نوشته ای در سایت اینترنتی خود اهداف پژاک را این گونه اعلام می کند : ایجاد جامعه ایدئولوژِک، دموکراسی، آزادی و امنیت برای مردم کرد . در همان نگاه اول به تضاد میان مفاهیم مطرح شده پی می بریم . جامعه ایدئولوژیک جامعه ای است که در آن یک مجموعه، حزب یا هر تشکیلاتی مسیر مشخصی را در راستای منافع خود تعیین کند و برای توجیه  آن، موضوع را در قالب یک مفهوم فکری مشروع تحمیل کند و هیچ کس در آن جامعه حق ندارد از آن چارچوب فراتر رود یا آن را مورد انتقاد قرار دهد . هر گونه تخطی از آن چارچوب یا انتقاد از ان به منزله خیانت و تهدیدی علیه کل مجموعه تلقی می گردد و افراد متخلف به عنوان عوامل دشمن حذف می شوند . فرد هیچ گونه آزادی انیشه و ابتکار عمل از خود ندارد و موظف است فقط در چارچوب آنچه که ایدئولوژی رسمی مجاز می داند حرکت کند . هر گونه حرکت ایئولوژیِک خشک و بی روح بوده و منجر به شکست است . نمونه بارز آن را در نظام ایدئولوژیک شوروی، رژیِم قذافی در لیبی می بینیم .واقعا مسخره است که یک فرقه تروریستی که کارنامه ای پر از جرم و جنایت دارد این گونه وقیحانه  از آزادی خواهی آنهم در چارچوب ایدولوژی حرف می زند . البته لازم به توضیح است در فرقه تروریستی پژاک هیچ کس حق ندارد خارج از ایئولوژی دیکتاتوری اوجالانی حرفی به میان آورد در غیر این صورت راهی جز زندان یا اعدام در کوهستان های قندیل ندارد.