۶ اردیبهشت ۱۴۰۳
  • خانه
  • >
  • یادداشت روز
  • >
  • جرم انگاری سربازگیری کودکان توسط گروهک تروریستی پ.ک.ک/پژاک در پرتو رویه محاکم کیفری بین المللی(۱)

جرم انگاری سربازگیری کودکان توسط گروهک تروریستی پ.ک.ک/پژاک در پرتو رویه محاکم کیفری بین المللی(۱)

  • ۲۱ فروردین ۱۴۰۲
  • ۱۵۳ بازدید
  • ۰

انجمن بی تاوان : با توجه به روشن شدن واژه کودک به تعریف واژه کودک سرباز می پردازیم که در کشورها و فرهنگ های مختلف واجد معانی متفاوتی است این در حالی است که بیشتر نویسندگان ، سربازگیری کودکان را به مفهوم به کارگیری مستقیم و یا غیر مستقیم افراد زیر هجده سال در ارتش و یا نیروهای غیر دولتی به عنوان بخشی از ارتش و یا گروه های مسلح می دانند علی رغم تعریف کنواسیون از واژه کودک مطابق با بند ۳ ماده ۳۸ کشورهای عضو کنواسیون متعهد شده اند از استخدام افراد از پانزده سال در نیروهای مسلح خود خوداری نموده و برای استخدام افرادی که بالای پانزده سال و زیر هجده سال سن دارند اولویت را به بزرگتر ها اختصاص دهند همچنین در بند ۲ ماده ۳۸ کنواسیون مذکور کشورهای عضو کنواسیون متعهد می شوند که هرگونه اقدام عملی را جهت تضمین عدم شرکت مستقیم افراد کمتر از پانزده سال در مخاصمات به عمل آورند.
از آن جا که کودکان هم توسط نیروهای حکومتی و هم توسط شبه نظامیان به عرصه مخاصمات و درگیری های مسلحانه وارد می شوند شیوه های استفاده این دو گروه از کودک سرباز را می توان به شرح زیر برشمرد : نیروهای حکومتی از کودکان به عنوان جاسوس، خبرچین ، باربر ، خدمتکار ، آشپز ، حفاظت از معادن و بهره برداری از منابع معدنی و طبیعی گرانبها و نیز برای اهداف جنسی و ازدواج اجباری (در مورد دختران) استفاده می شود. گروه های شبه نظامی از کودکان به شیوه های خشن تر و ظالمانه تری استفاده می کنند. از جمله کار گذاشتن مین و مواد منفجره ، غارت و تخریب اموال غیرنظامیان ، مبارزه و کشتار و در وحشتناک ترین وضعیت به عنوان سپر انسانی ، به طور کلی کودکان به دو شیوه به استخدام نیروهای دولتی و شبه نظامی در می آیند داوطلبانه و اجباری با زور. دولت های عضو کنوانسیون حقوق کودک حداقل سن پذیرش در نیروهای مسلح دولتی را ۱۵ سال اعلام کردند و فرقی نمی کند که مخاصمه بین المللی یا داخلی باشد. در کشورهایی که به پروتکل اختیاری ملحق شده اند حداقل سن استخدام را به ۱۸ سال افزایش داده اند. برای جذب کودکان به نیروهای درگیر در جنگ می شود سیاست استخدام و به کارگیری افراد نیز تغییر نموده و بیشتر بر مبنای زور و اجبار است تا دواطلبانه ، حتی به نوعی می توان در زمان مخاصمات مسلحانه پیوستن داوطلبانه بر مبنای تبلیغات ملی، میهنی ، دینی و … نوعی اجبار غیر مستقیم به شمارآورد. یکی از بارزترین مصادیق استخدام اجباری کودکان توسط گروه های شبه نظامی و حتی نیروهای دولتی از طریق ربودن کودکان صورت می گیرد از دیگر عوامل پیوستن اجباری کودکان به گروه های درگیر آورگی، پناهنده شدن و جدا ماندن از خانواده است.

ادامه دارد …

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترین عناوین