انجمن بی‌تاوان: عبداله اوجالان تا اوایل دهه نود زنان کرد به ویژه مادرش را مورد انتقاد شدید قرار می داد اما پس از آن تغییر رویکرد داد. وی در آن زمان زن سابق خود “کثیره ییلدریم” را مار زرد و خائن می نامید اما پس از زندانی شدن در نوشته های خود می گوید”می توان گفت او خائن نبود”.
عبدالله اوجالان طی سی سال از زن خود بدگویی کرد اما کسی سراغ همسرش نرفت تا نظر او در مورد اوجالان را نیز بداند. چون پ ک ک مدعی است برای زن ارزش قائل است. لذا دیدگاه مادر اوجالان و همسرش می تواند ماهیت واقعی او را علنی سازد. پ ک ک با تبلیغ عکس زنان عضو خود در پی تبلیغ واقعی برای ارزش زن نیست بلکه از زن استفاده ابزاری می کند تا به اهداف سیاسی خود برسد.
اوجالان می گوید من اولین کسی هستم که زن کرد را وارد سیاست کردم اما این دروغ است. چون قبلا نیز زنان کرد در سیاست سوریه حضور داشتند و در عراق نیز لیلا قاسم وجود داشت. وقتی از زنان عضو پ ک ک بحث می شود نباید یکطرفه باشد باید زنانی را نیز دید که از این گروه فرار کرده و یا به دست آن کشته شده اند.
برای مصداق به چند نمونه اشاره می کننم:
” جمیله مرکیت” اولین زن عضو پ ک ک است که به طرزی وحشیانه به دست پ ک ک کشته شد. او از اعضای بنیانگذار پ ک ک بود. پ ک ک برادرش ییلدریم را در سال ۱۹۹۴ در رومانی به قتل رساند. جمیله همسر “علی حیدر قیطان” عضو کنونی شورای رهبری پ ک ک و با نام تشکیلاتی ” سحر” بود. پس از کنگره دوم پ ک ک در سال ۱۹۸۲ جنین ۶ ماهه اش را سقط کردند و او را کشتند.
“لامیا باکسی” با نام دکتر ژیان خواهر “محمود باکسی” نویسنده مشهور کرد بود که همه مسئولان پ‌ک‌ک او را می شناسند. او به طرزی وحشیانه به قتل رسید. کسی جرات نمی کند این صفحات سیاه پ‌ک‌ک را ورق بزند تا مسئله واقعی زن در پ‌ک‌ک علنی شود.
وقتی پ‌ک‌ک همه را خائن می نامد باید ماهیت آن را علنی ساخت. پ‌ک‌ک حتی اسماعیل بشیکچی را نیز متهم می کند. زمان آن فرا رسیده کثیره ییلدریم و همه اعضای جدا شده پ ک ک حرف بزنند. سکوت دیگر جایز نیست.
