به گزارش انجمن بی تاوان، وقتی نظام مقدس جمهوری اسلامی به تصویب بیش از ۹۸ درصد مردم رسید، گروهک‌ها و جریان فتنه و معاند نیز به موازات شکل گیری انقلاب اسلامی شروع به هجمه علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی کردند.
این فتنه گران از همان ابتدا بدنبال واگرایی در جامعه و جدا کردن مردم از روحانیت و اصول اولیه انقلاب چون ولایت فقیه بودند. اما سال ۸۸ بروز فتنه در واقع برآیند همه فتنه‌هایی بود که از ابتدای انقلاب تا سال ۸۸ وجود داشته است که در اینجا ما به مهمترین منشا جریان فتنه با رویکرد خارجی و بین المللی می‌پردازیم.
مدیریت راهبردی کشورهای خارجی در فتنه ۸۸
در کنار مسایل داخلی مربوط به جریان فتنه سال ۸۸ ، در بعد خارجی نیز این جریان از سال ها قبل از ۸۸ طراحی و دنبال شده بود. یکی از مهمترین منشا این فتنه به “مک کین ” برمیگردد وقتی که این سناتور کاندیدای جمهوری‌خواهان در انتخابات سال ۲۰۰۸ در سال ۸۴ دقیقاً به «جنبش سبز» با همین نام اشاره می‌کند و می‌گوید «در ایران، نظام را با جنبش سبز منهدم می‌کنیم». مک کین همان کسی است در جریان یک سخنرانی در فروردین ۱۳۸۶ در ایالت کارولینای شمالی گفته بود: «بر روی ایران بمب، بمب، بمب، بمب بریزیم ….».
در بعد خارجی سه متغییر اساسی در جریان فتنه در سال ۸۸ تاثیر اساسی داشتند و جریان فتنه را مدیریت می‌کردند:
۱- محافل آکادمیک و رسانه‌ای آمریکا
۲- «دفاتر ویژه» آمریکا در کشورهای مختلف و
۳- سفارتخانههای غربی
بر اساس بررسی‌های انجام شده حداقل ۸ «دفتر ویژه» در دبی ، بگرام ، بیشکک، باکو، سلیمانیه، آمستردام، لندن و واشنگتن به منظور ارتباط‌گیری ، هماهنگ‌سازی، آموزش و تجهیز به مرور و در فاصله سال‌های ۷۱ تا ۸۸ راه افتادند . این دفاتر بعضاً زیر نظر سیا و بعضاً زیر نظر پنتاگون وزارت دفاع فعالیت می‌کردند و در این میان دفتر دبی استثنائاً مستقیماً زیر نظر معاون اول رئیس جمهوری آمریکا فعالیت می‌کرد. اسناد می‌گویند این دفاتر به سرشاخه‌هایی در تهران وصل بوده‌اند و از طریق این سرشاخه‌ها، نخبگان ایرانی در حوزه‌های مختلف را شناسایی کرده و به این دفاتر می‌کشانده‌اند.
علاوه بر این دفاتر ویژه، دست کم ۱۷ سفارتخانه غربی شامل سفارتخانههای انگلیس، کانادا، استرالیا، فرانسه، آلمان، هلند، بلژیک، سوئیس، دانمارک، فنلاند، کره جنوبی، ژاپن، سوئد، اسپانیا، اوکراین و … به جمع‌آوری اطلاعات حساس، ارتباط هدفمند با برخی از مراکز نظام، برگزاری جلسات با بعضی از نخبگان سیاسی مخالف نظام دینی، تهیه، تجزیه و تحلیل‌های دوره‌ای و سنجش درجه و ماهیت تغییرات در جامعه ایران مشغول بودند. بعضی از این سفارتخانه‌ها -بخصوص سفارت انگلیس تجهیز مخالفان و پشتیبانی مالی از آنان را دنبال می‌کردند.
این مراکز در عین حال مقالات و تحقیقات ضدایرانی در سطح جهانی را خریداری کرده و با هزینه خود منتشر می‌کردند که براساس تحقیقاتی که یک مرکز علمی وابسته به دانشگاه تهران به‌عمل آورده، تعداد مقالات ضدایرانی این مراکز از ۳۵ هزار مورد، ۴ هزار ۲۰۰ گزارش و ۳۰۰ جلد کتاب در سال فراتر می‌رود.
در واقع دفاتر ویژه، سفارتخانه‌ها و اتاق‌های فکر سه ضلع مثلث ابزار غرب برای تغییر در ایران بوده اند. آمریکایی‌ها در عین حال در اوج فتنه ۸۸ دفتری را در کاخ سفید تحت عنوان «دفتر هماهنگی امور ایران» تحت ریاست معاون اول اوباما در کاخ سفید به وجود آوردند. کار این دفتر هماهنگ‌سازی فعالیتها و بخش‌های مختلف دشمن در راستای براندازی نظام بوده است. به‌دنبال گزارشهای این مراکز بود که آمریکا بررسی هر طرح درباره ایران را به بعد از انتخابات ریاست جمهوری سال ۸۸ موکول می‌کرد.
به موازات این جنگ نرم و به اصطلاح انقلاب مخملی از طرف دشمنان خارجی بود که نیرو‌های نظامی آمریکایی در جریان فتنه ۸۸ به مرزهای غربی ایران نزدیک شدند و بیم آن می‌رفت که وارد عملیات نظامی علیه ایران شوند و عملا بر جنگ با ایران به شکل سخت ان برایند که خود این موضوع حکایت از آن می‌کند که مثلث (دفاتر ویژه، سفارتخانه‌ها و اتاق‌های فکر) پس از فتنه ۸۸ راه را برای به تسلیم درآمدن ایران هموار ارزیابی کرده بودند.
البته فعالیت مراکز غرب برای ایجاد فتنه ۸۸ بسیار بیش از این است بطوری که بر اساس گزارشهای موجود حداقل ۱۹ مرکز مجرب و برخوردار از کارشناس‌های امور ایران در فاصله سال‌های ۸۹ تا ۸۸ روی پروژه تغییر نظام سیاسی در ایران متمرکز بوده‌اند و در ماه‌های منتهی به انتخابات تا یک سال پس از آن به حجم فعالیت خود نیز به شدت افزوده‌اند. این مراکز شامل مؤسسه بروکینگز، شورای روابط خارجی، بنیاد صلح بین‌المللی کارنگی، بنیاد آمریکای جدید، بنیاد ملی برای دموکراسی، مرکز کارتر، بنیاد جامعه باز، مؤسسه سیاست خاور نزدیک واشنگتن، بنگاه رند ،کمیته خطر کنونی، بنیاد دموکراسی در ایران، خانه آزادی، مرکز مطالعات استراتژیک و راهبردی، مؤسسه هادسون، بنیاد هریتیج، مؤسسه هوور و مرکز پیشرفت آمریکا می‌باشند.
در فتنه ۸۸ همه دولت‌های غربی و مراکز جاسوسی آن‌ها از جمله ۱۷ سفارتخانه غربی مستقر درتهران حضور داشتند و این حضور هم عمدتاً علنی و شدید بود. علاوه بر آن سلطنت‌طلب‌ها، توده‌ای‌ها، چریک‌های فدایی، منافقین، نهضت آزادی، ملی – مذهبی‌ها، گروهک‌های تروریستی نظیر تندر، پژاک و جندالشیطان و گروهک ریگی- هم حضور کاملاً فعالی در فتنه ۸۸ داشته که بسیاری از عوامل آن‌ها هم در آشوب‌ها دستگیر شدند.
موانع عدم تحقق کودتای فتنه ۸۸
علل و عوامل زیادی در عدم تحقق فتنه ۸۸ در بعد خارجی نقش داشته است که در این جا به طور خلاصه به چند مورد از این موانع به طور خلاصه اشاره مینمایم.
۱- حرکت ۹ دی و نقشی که مردم در این حضور ایفا کردند، بخوبی نشان داد که کلید حل همه مسائل نظام و انقلاب و ایران در دست « مردم» است و از این رو توطئه هایی خارجی که با نادیده گرفتن این عنصر توأم است هرچند از پیچیدگی و پشتوانه های زیاد خارجی برخوردار باشد، به جایی نمی‌رسد.
۲- درس دیگر نقش حادثه عاشورا در به وجود آمدن یوم الله ۹ دی بود که دشمنان خارجی به عمق قیام امام حسین با مردم ایران اطلاع نداشتند و از ارتباط مبانی دینی و مقدسات و اصول دین اسلام با مردم ایران بی اطلاع بودند.
۳ – برای غرب مسلم شد که از این جریان فتنه برای واداشتن جمهوری اسلامی به عقبنشینی کاری ساخته نیست. از این رو ابتدا باراک اوباما و سپس سایر سران دولت‌های غربی به میدان آمدند و از موضع «ملت ایران» نظام را برای عقبنشینی تحت فشار شدید قرار دادند و بیانیه‌هایی علیه ایران صادر کردند و حتی دولت آمریکا نزدیک به ۱۰۰ هزار نیروی نظامی را از مراکز میانی کشور عراق به سمت مرزهای ایران به حرکت درآوردند.
۴- غرب کاملاٌ می‌دانست که رهبری، نقش تعیین‌کننده‌ای در تحولات دارد و از سوی دیگر گمان می‌کردند فشار به نظام طی هفته اول پس از انتخابات ۲۲ خرداد آنقدر زیاد بوده که رهبری را وادار به دادن امتیاز به جریان فتنه کند و از این رو می‌خواستند لحظه‌ای در اعلام خبر عقبنشینی نظام جمهوری اسلامی را از دست ندهند. از سوی دیگر کاملاً واضح بود که کوچکترین امتیاز به فتنه در این روز نظام را در سراشیبی عقب‌نشینی‌های پی در پی قرار می‌دهد و در نهایت به از بین‌رفتن نظام منجر می‌شد. در واقع این نقطه‌ای بود که غرب ۳۱ سال در انتظار آن لحظه‌شماری کرده بود.
۵- و در پایان باید گفت که نمی توان گفت فتنه گران برای همیشه محو شده اند و نیز نمی‌توان ریشه های تاریخی این جریان برای انحراف نظام که در بعد خارجی از سفر هایزر و در دی ماه ۵۷ آغاز می شود را نادیده گرفت.
و چه زیباست که رهبر معظم انقلاب دقیقا یک هفته پس از شروع جریان فتنه ، در خطبه‌های نماز جمعه ضمن افشای طرح مشترک غرب و فتنه‌گران داخلی، چرایی شکست این طرح را بیان کردندو ایشان فرمودند که: «خیال کردند ایران هم گرجستان است. یک سرمایه‌دار صهیونیستی آمریکایی گفت من ۱۰ میلیون دلار خرج کردم و در گرجستان انقلاب مخملی راه انداختم، حکومتی را بردم، حکومتی را آوردم، احمق‌ها خیال کردند جمهوری اسلامی ایران و این ملت عظیم هم مثل آنجاست ! ایران را با کجا مقایسه می‌کنید؟مشکل دشمنان ما این است که هنوز هم ملت ایران را نشناخته‌اند».
دکتر ایرج مزارعی
کارشناس روابط بین الملل
