۱۰ فروردین ۱۴۰۳
  • خانه
  • >
  • یادداشت روز
  • >
  • اندیشه “کُردستان مستقل” ابزار و سلاح در دست مسئولان پ.ک.ک و پژاک است

اندیشه “کُردستان مستقل” ابزار و سلاح در دست مسئولان پ.ک.ک و پژاک است

  • ۸ فروردین ۱۴۰۱
  • ۳۳۱ بازدید
  • ۰

انجمن بی تاوان : هنگام دستگیری عبدالله اوجالان در ۱۵ فوریه سال ۱۹۹۹ گروه در حال برگزاری ششمین کنگره خود بود. کنگره آتش بس یکجانبه را که قبلاً از سوی گروه اعلام شده بود، پایان یافته اعلام کرد و خروجی تصمیمات کنگره، اعلام جنگ سراسری علیه ترکیه بود.

یکسال پس از دستگیری عبدالله اوجالان درجریان کنگره هفتم پ ک ک-  که ژانویه ۲۰۰۰ میلادی در شمال عراق برگزار شد- پ. ک.ک از اندیشه ی کُردستان مستقل فاصله گرفت و اعلام شد که این گروه از این پس عمدتا بر شناسایی حقوق قومی کُردها- اصلاح قانون اساسی ترکیه – لغو حالت فوق العاده در مناطق کردنشین این کشور و ایجاد سیستم اداری و محلی در کردستان ترکیه متمرکز خواهد شد. چرخش‌های مکرر و متعدد در رفتار پ. ک.ک که نشان از یک جناح‌بندی پنهان در تشکیلات بسته پ. ک.ک می‌داد. این جناح‌بندی بعدها آشکار گردید.

البته اندیشه ی “کُردستان مستقل”  همواره به عنوان یک ابزار و سلاح در دست مسئولان پ. ک.ک است و این افراد در مواقع لزوم و برای عبور از تنگناهایی که گروه پ. ک.ک با آن مواجه می شود، از این ابزار استفاده می کنند. به عنوان مثال مراد کارایلان عضو شورای رهبری پ. ک.ک در سال ۲۰۱۵ در پیامی به پانزدهمین مجمع عمومی کنگره ملی کردستان KNK (از نهادهای وابسته به پ. ک.ک که مقر آن در بروکسل است) اعلام کرد که آنها در مرحله ایجاد کردستان آزاد قرار دارند. با توجه به شرایط و تحولات منطقه ای و بین المللی بر کسی پوشیده نیست که ایجاد کُردستان آزاد و یا کردستان بزرگ غیرممکن است و در نگاه خوشبینانه با موانع بسیار بزرگی روبرو است. اختلاف نظر عمیق بین احزاب و جریانات کُرد بر سر اندیشه کردستان آزاد، مخالفت شدید کشورهای منطقه با ایجاد کردستان آزاد، مبهم بودن موضع کشورهای غربی و فرامنطقه ای در این خصوص، سابقه ی ذهنی و تاریخی کُردها در زمینه خیانت آمریکا و غرب به کُردها و از همه مهمتر مخالفت اکثریتِ کردها با اندیشه کردستان بزرگ بویژه کردهای ایران، ترکیه و سوریه از جمله دلایلی است که ناممکن بودن ایجاد مفهوم خودساخته پ. ک.ک موسوم به ” کردستان آزاد” را واضح می نمایاند.

بررسی ها نشان می دهد هر گاه گروه پ. ک.ک با مشکلاتی همچون کاهش عضوگیری، پایین آمدن روحیه اعضای گروه، بحران مشروعیت و … مواجه می شود سران پ. ک.ک می کوشند تا همچون دوره قبل از سال ۱۹۹۹ یعنی دوره قبل از دستگیری اوجالان و در قالب شعارها، وعده ها، برنامه ها و آرمانگرایی کاذب، به تصور خود  خون تازه ای را به رگ های پ. ک.ک وارد کنند و این رفتار ناشی از ساخت فرقه‌ای و بسته پ. ک.ک دارد که به جهت اعمال محدودیت‌های ضد انسانی و فرقه‌ای از اعضا به عنوان ابزاری در جهت منافع گروهک استفاده می شود.

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *