۹ فروردین ۱۴۰۳

کنترل محیطی و پلاتفرم در گروهگ تروریستی پ.ک.ک و پژاک

  • ۱۵ بهمن ۱۳۹۹
  • ۴۱۸ بازدید
  • ۰

کنترل محیطی بیشتر به جنبه داخل سازمانی استوار است در بسیاری از گروهها قانون هر گونه “شایعه پراکنی یا عیب جویی ممنوع است که با این اعمال افراد را از بیان تردیدهایشان و یا ایرادات فرقه نسبت به انچه که اتفاق می افتد کنترل می کنند این قانون همیشه به اعضا توجیح می شود که شایعه پراکنی بافت فرقه را از هم می درد واتحاد را تخریب می رساند وضرر دارد در واقع این قانون مکانیزمی جهت کنترل گفتارهای اعضا است به اعضا اموخته میشود که کسانی که این قانون را می شکنند انها را لو بدهند و روشی است که اعضا نسبت به یکدیگر ایزوله می شوند و وابستگی به رهبر بیشتر می شود و عضوها با دوستانشان یک راه مشترک دارند که ان حفظ ارزشهای بیهوده فرقه است.
کنترل محیطی اغلب شامل منع کردن اعضا از ارتباط با خانواده هایشان وبستگانشان است زیرا بستگان از طرف فرقه کنترل می شوند تا اینکه به تایید سازمان برسند وسازمان خود نیز از طریق جاسوسان خود در باره خانواده افراد جذب شده تحقیق می کند که ایا چه حد به دولت وابسته هستند ؟
به اعضا گفته می شود انچه راجع به انها در رسانه های دشمن میگذرد اعتماد نکنند مثلا اگر تلویزیون ترکیه بگوید ک یکی از فرماندهان کشته و یا فرار کرده است اعتماد نکنند و یا اینکه بگویند اختلاف درون فرقه ای است اعتماد نکنند بلکه فرقه همانند گذشته بدون مشکل است و فرقه نسبت به گذشته خیلی قوی تر شده است و به بهانه به کنترل در اوردن اعضا جهت متعاقد کردن در فرقه همیشه در اوایل بهار بعد از پایان دوره های اموزشی سازمان تاکید می کند که پیروزی نزدیک است واگر شما ها بیشتر کارکنید و کارهایتان را بدون مشکل انجام بدهید پایان کار نزدیک است و کادرها با باور داشتهای ساده لوحانه که دارند سعی می کنند خود را کورکورانه به قلب دشمناشان بزنند.

پ ک ک همیشه وانمود می کند که ما برای گفتگو و صلح اماده هستیم و این دشمن است که ما را مجبور به جنگ می کند وحال اینکه همیشه هم به موضع دشمن خود حمله می کند حال اینکه پ ک ک هیچ زمانی نمی خواهد جنگ پایان یابد وتنها با این ترفندها ذهن عضوها را مشغول می کنند.

پلاتفرم یک جلسه علنی است تا اینکه تمام عیب های عضو در جمع دیده شود و با این هدف فرد را نسبت به عملکرد هایش سرکوب می کنند وتنها چیزی که برای سازمان مهم است به اعضا گفته می شود که زمانی که شما در چارچوب فرقه حرکت کنید و با جان و روح با سازمان باشید ارزش دارید و برعکس ان شما مانند افراد بیرون از سازمان هستید وعادی و برده محسوب می شوید.

در پلاتفرمها وابستگی مادی و معنوی فرد نسبت به زندگی گذشته و بخصوص وابستگی به خانواده محکوم می شوند و بخصوص افرادی که در زندگی گذشته شان ازدواج ویا اینکه به خدمت سربازی رفته اند بیشتر در معرض فشار روحی قرار می گیرند که گویا انها به خواسته دشمن تن داده اند و یک عملکرد منفی تلقی می شود و از یک طرف هم اگر فردی در حین خدمت سربازی هم نوعان خود را بکشد ویا اینکه فردی نظامی را بکشد و به گروه ملحق شود مثبت تلقی می شود و عملکرد ان با تقدیر روبرو می شود ؟ زیرا گروه به خوبی می داند که چنین فردی بغیر از محیط و ملحق شدن به فرقه شانسی ندارد تا اخر عمر خود باید در خدمت فرقه باشد.

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *