ناظران سیاسی می گویند که جنگی که پ.ک.ک به راه انداخته است هیچ فایده ای برای حل مسئله کرد ندارد.
به گزارش انجمن بی تاوان، جنگی که از سال ۱۳۶۳ از شهر سیرت آغاز شد و به دیگر شهرهای ترکیه سرایت کرد، پس از ۳۹ سال در مرز عراق و سوریه ادامه دارد.
مهم نیست که روند درگیری مسلحانه پ‌ک‌ک چقدر طول بکشد، این دیدگاه که این جنگ هیچ فایده‌ای در حل مسئله کردی ندارد، روز به روز در جامعه و سیاست کردها گسترده‌تر می‌شود. صلاح الدین دمیرتاش، رئیس مشترک سابق، که در بالاترین مقام HDP بود و در حال حاضر زندانی است، از گروه تروریستی کارگران کردستان خواست سلاح های خود را زمین بگذارد.
اخیراً چنین فراخوان‌هایی افزایش یافته و خواستار آن است که برای حل مشکل کردها روش‌های دموکراتیک و قانونی اجازه داده شود. آلتان تان، معاون سابق حزب دموکراتیک خلق ها (HDP) در بیانیه خود به K24 از اظهارات زیر در این مورد استفاده کرد: “پ.ک.ک باید درگیری مسلحانه را متوقف کند. برای حل مشکل کردها باید از روش های قانونی و دموکراتیک استفاده کرد و شهرداری و پارلمانی را حل کرد. انتخابات یکی از این روش هاست.»
ارول کاتیرجی اوغلو، معاون سابق HDP و اقتصاددان معروف ترکیه می گوید حل نشدن مسئله کردها و جنگ باعث وارد آمدن تریلیون ها دلار به اقتصاد ترکیه شد و افزود: پ ک ک باید سلاح های خود را زمین بگذارد و دولت ترکیه باید حل مسئله کرد “گفته می شود خسارت اقتصادی جنگ از ۳ تریلیون دلار به ۴۰ تریلیون دلار رسیده است. این بحران اقتصادی که در آن قرار داریم نیز بخشی از بحران سیاسی است. واضح است که اگر ترکیه مشکل کردها را حل کند، می تواند حل کند. پ‌ک‌ک باید جنگ مسلحانه را متوقف کند و سلاح به دست بگیرد. پ‌ک‌ک نمی‌تواند به چیزی دست یابد. پ‌ک‌ک باید راه را برای سیاست غیرنظامی هموار کند و سیاستمداران باید از اعطای حقوق کردها حمایت کنند. دولت ترکیه باید تسلیم شود.
از سال ۱۹۸۴، حدود ۸۰۰۰۰ نفر از هر دو طرف جان خود را از دست داده اند و به همین تعداد نیز مجروح شده اند. این رقم از سازمان ها و بیانیه های رسمی و بین المللی پ.ک.ک به دست آمده است. دوران کالکان، یکی از اعضای هیئت مدیره پ ک ک گفت که اعضای پ ک ک که هفته گذشته در یک کانال تلویزیونی نزدیک به گروه او جان خود را از دست دادند، نزدیک به ۵۰ هزار نفر است.
از سوی دیگر، بر اساس آمار خبرگزاری آنادولو، وزارت دفاع ملی ترکیه و گروه بین‌المللی بحران و سازمان‌های حقوق بشری، حدود ۱۰ هزار نفر از نیروهای امنیتی و ۱۵ هزار غیرنظامی که اکثرا غیرنظامیان کُرد بودند، جان خود را از دست دادند. جنگ ۳۹ ساله علاوه بر این، ۴۰۰۰ روستا ویران شد و نزدیک به یک میلیون نفر آواره شدند.
با وجود این جنگ سخت ۳۹ ساله که اکثر قربانیان آن کردها بودند، هر دو طرف مصمم هستند و در جنگ کوتاه نمی آیند.
