در درگیریهای جاری بین گروه تروریستی پ.ک.ک و دولت ترکیه، احتمال خلع سلاح و تبدیل این گروه شبهنظامی به یک اپوزیسیون پارلمانی موضوع مورد بحث بوده است.
به گزارش انجمن بی تاوان، پ ک ک از اوایل دهه ۱۹۸۰ درگیر مبارزه با ترکیه بوده است. با این حال، انبوهی از موانع، احتمال وقوع چنین تحولی را مانع میشوند.
یکی از موانع مهم، شناسایی پکک به عنوان یک سازمان تروریستی توسط ترکیه، ایالات متحده و اتحادیه اروپا است. این طبقه بندی، به رسمیت شناختن این گروه به عنوان یک نهاد سیاسی مشروع را رد می کند و مانع پذیرش آن توسط دولت ترکیه و جامعه بین المللی می شود.
سال ها درگیری و بی اعتمادی ریشه دار
سابقه طولانی درگیری بین پ.ک.ک و دولت ترکیه منجر به بی اعتمادی عمیق و نارضایتی از طرفین شده است. این امر، مذاکره برای راهحل سیاسی را که پکک را قادر میسازد خلع سلاح و در روند سیاسی شرکت کند، بسیار دشوار میکند.
پکک از یک سازمان یکپارچه فاصله دارد و جناحگرایی درون این گروه دورنمای خلع سلاح و انتقال به نقشی صرفاً سیاسی را پیچیدهتر میکند.
برخی از اعضا ممکن است از چنین تغییری حمایت نکنند و معتقدند که مبارزه مسلحانه تنها روش قابل دوام برای دستیابی به اهداف آنهاست. این باور امکان خلع سلاح و یکپارچگی سیاسی را مختل می کند.
جو سیاسی ترکیه و سرکوب نمایندگی کردها
فضای سیاسی کنونی ترکیه، به ویژه در دولت کنونی، برای گفتگو و مذاکره با پ.ک.ک نامساعد نشان داده است. مقامات نمایندگی سیاسی کردها را سرکوب کرده اند، سیاستمداران طرفدار کردها و اعضای حزب دموکراتیک خلق ها (HDP) را دستگیر یا از سمت خود برکنار کرده اند. این فضای خصمانه، تفکر خلع سلاح و تعامل سیاسی را برای PKK چالش برانگیز می کند.
مشارکت پکک در درگیریهای منطقهای جاری در کشورهای همسایه مانند عراق و سوریه لایه دیگری از پیچیدگی را به وضعیت اضافه میکند.
این گروه در نبردها علیه داعش و دیگر بازیگران منطقه ای شرکت کرده است و تمرکز پ.ک.ک را تنها بر خلع سلاح و ورود به روند سیاسی در ترکیه دشوار کرده است.
در حالی که چشم انداز خلع سلاح پ.ک.ک و تبدیل شدن به یک اپوزیسیون پارلمانی در ترکیه مزایای بالقوه ای دارد، ترکیبی از عوامل – نارضایتی های تاریخی، جناح گرایی داخلی و فضای سیاسی منطقه ای – دستیابی به این نتیجه را چالش برانگیز می کند.