به گزارش انجمن بی تاوان، بشار اسد رئیس جمهور سوریه گفتگو با مدیران PYD را از سر گرفت. آیا از این مذاکرات نتیجه ای حاصل خواهد شد؟با این حال، توجه داشته باشیم که روسیه راه را برای این گفتگو هموار کرده است.
با شروع جنگ داخلی در سال ۲۰۱۱ و اقدامات مخالفان از خط مرزی ترکیه، دولت دمشق کارت پ.ک.ک را باز کرد که آتش تنش منطقه ای را شعله ور می کرد. بعد از آخرین دیدار احمد داوود اوغلو با اسد، وی گفت: «ترکیه از مخالفان حمایت میکند. اگر اسلحه داشته باشند معادله می شود که دمشق هم اسلحه بدهد. پس از خروج اوجالان از دمشق، پرونده کردها که در سوریه بسته شده بود دوباره باز می شود. کارت PKK بیشتر از ما بر سیاست ترکیه تاثیر می گذارد.
بشار اسد شمال سوریه را به پ.ک.ک واگذار کرد. او فرودگاه و مرکز اطلاعات قامشلی را باز نگه داشت. مخالفان، الباب، نتوانستند از جرابلس فراتر بروند. گروه های رادیکال به ادلب حمله کردند. اکنون به نقطه عطف واقعی جنگ داخلی ده ساله رسیده ایم. چطور؟ همانطور که در هفته گذشته اعلام کردیم، فرمانده شاخه سوریه پ.ک.ک که از نظر آمریکا و غرب بسیار مهم است یا به عبارت دقیق تر، فرهات عبدی شاهین با نام رمز ژنرال مظلوم کوبانی برکنار شد.
جانشین او محمود رش، یکی از افراد خاص جمیل بایک است که برای قندیل مهم محسوب می شود. آمریکا از کنار گذاشتن مظلوم کوبانی ناراحت است.
بدیهی است که قندیل در تلاش است تا یک استراتژی جدید ایجاد کند. زیرا پ.ک.ک در پنج سال گذشته در مناطق گارا، زاپ و هفتتانین واقع در خط مرزی دولت منطقه ای کردستان شمال عراق (KRG) متحمل خسارات زیادی شده است. پ.ک.ک می خواهد این خط را مجدد سازماندهی کند. انتصاب رش که از نزدیکان جمیل بایک است یک حرکت پیشگامانه است. آنها در حال آماده شدن برای حرکت واقعی قبل از آغاز سال ۲۰۲۲ هستند. این سازمان می خواهد ۴۵۰ نفر از ۵۶۰ تروریست در سوریه را که به “جوخه” معروف هستند به خط گارا بکشاند. نیروهای مسلح ترکیه قبل از تصرف در اینجا به دنبال بازگشت به منطقه هستند. اگر موفق شود، مشتاق است که اسلحه را به سمت ترکیه بچرخاند. خوب، چه کسی می توانست این را از PKK بخواهد؟ البته کسانی که فکر می کنند “واتیکان خود را در سوریه تاسیس کنید، سپس به ترکیه برمی گردید”. به عبارت دیگر، دولت بشار اسد.
آیا بعد از این زمان راه حلی بدون عملیات نظامی وجود دارد؟ خیر خب ببینیم شرایط منطقه چگونه پیش خواهد رفت!!
در حالی که نیروهای حکومت سوریه مواضع خود را در حومه شمالی رقه تقویت کردند، سربازان و لژیونرهای روسی شروع به ساخت پایگاه های نظامی در منبج کردند. در همین حال، گزارشهای مکرری از درگیریها بین “ارتش آزاد” و PYD/YPG/SDG/PKK در تل رفعت – سابقا FSA – وجود دارد. به اصطلاح سرکردگان PYD/PKK در دیدار با دولت دمشق ادعا می کنند که از روسیه و ایالات متحده تضمین هایی دریافت کرده اند که حمایت از آنها ادامه خواهد داشت – که تا حدی درست است.
نیروهای حکومت سوریه مدعی هستند که راکتاندازها، خودروهای سنگین، سربازان، مهمات و مواد لجستیکی به شهر نزدیک الطبقه و عین عیسی فرستاده شدهاند.
یک پایگاه نظامی روسیه وجود دارد که خطوط تماس را در بزرگراه M4 دنبال می کند که از شرق به غرب سوریه می گذرد. نیروهای مرکزی سوریه مستقر در جنوب الباب و در تل تمیر. روی خطوط تماس با “ارتش ملی” در تل راهال، دغلیباش، تل زویان در منطقه الباب و در تل شمیران، تل تاویل و تل کوما در منطقه تل تمیر متمرکز شده اند. همزمان، گروه های PYD/YPG به عین عیسی و تل تمیر رسیدند. این نشان می دهد که دولت مرکزی سوریه و پ ک ک همکاری عملی را آغاز کرده اند.
از سوی دیگر، نیروهای روسیه یک پایگاه نظامی در منبج ایجاد کردند. روس ها مهمات فرستادند، نیرو مستقر کردند و پرچم روسیه را بر روی یک مجتمع آموزشی برای کنترل خطوط مقدم در امتداد رودخانه ساکور و نقاط تماس جرابلس و الباب نصب کردند. روسیه همچنین پایگاهی در العریمه در ۱۰ کیلومتری پایگاه منبج دارد.
به نظر می رسد که پ.ک.ک در زیر چتر دمشق و مسکو پناه گرفته است، همانطور که هر بار ترکیه فشارها و ناامیدی خود را از ایالات متحده افزایش می دهد. در روزهای اخیر تغییر آشکاری در لفاظی سرکردگان به وجود آمده است. آنها آن را “تمامیت ارضی سوریه” می نامند. بازیگران سیاسی محلی اظهار داشتند که در دیدار با نمایندگان روسیه، “PYD/SDG در ازای عقب نشینی ۳۲ کیلومتری از مرز ترکیه و تحویل آنها، تضمینی خواست که ترکیه عملیاتی را انجام ندهد.
گفته می شود که در دیدار با نمایندگان روسیه، سندی «به رسمیت شناختن حقوق کردها و خواستار بازگشت نهادهای دولتی به مناطق تحت کنترل نیروهای دموکراتیک سوریه» به مدیران PYD/PKK داده شده است. مهم ترین پیشنهاد در این سند؛ «اجرای تدریجی قانون حکومت محلی، به رسمیت شناختن زبان کردی، مشارکت کردها در حکومت و اعطای حقوق اجتماعی و فرهنگی آنها». علاوه بر این، مقرر شده است که «درصد مشخصی از درآمدهای نفتی برای توسعه منطقه الجزیره به ویژه مناطقی که کردها در آن زندگی می کنند، مصرف شود». به عبارت دیگر روسیه این معامله را با پ.ک.ک انجام داده است.
همچنین شرایطی وجود دارد که پیشرفت مذاکرات PKK/PYD با روسیه و دمشق را پیچیده خواهد کرد. یکی از اینها؛ اصرار دمشق بر رد هرگونه درخواست برای امتیازات اداری یا سیاسی در این مناطق، ضمن آمادگی برای بحث در مورد قانون حکومت محلی (با اصلاح عدم تمرکز) و اعمال آن در سراسر جغرافیای کشور. دمشق مخالف حفظ شخصیت نظامی نیروهای دموکراتیک سوریه یا استفاده از پرچمی غیر از پرچم رسمی است. اصرار دارد که مدیریت نفت باید فقط در دست مقامات دولتی باشد.
به گفته منابع سیاسی منطقه، در دمشق تصمیم گرفته شد «کاروانهای نظامی به منطقه بهویژه به قامشلی و حسکه هدایت شوند.» این اقدام سریع را میتوان نشانهای از قصد برای دستیابی به توافق و توافق تعبیر کرد.