انجمن بی تاوان: مادران دیاربکر که اصالتا همگی کُرد هستند از سال ۲۰۱۹ برای اینکه فرزندانشان را از چنگال گروه تروریستی پ.ک.ک نجات بدهند دست به تحصن زده اند. اما علیرغم گذشت چندین سال پ.ک.ک نسبت به این صدای دادخواهی سکوت کرده است.

درک عمیق از احساسات مادرانه و خواسته انها و شناخت از سرشت ذاتی مادر بصیرت می خواهد که ان بصیرت و درک در پ ک ک را نمی توان یافت کرد. این جمله ما را به یاد گفته عبداله اوجالان انداخت که می گفت “من حتی اینکه مادرم از من درخواست کرد که دو متر پارچه برایش بخرم من نخریدم “.

قضیه کاملا واضح هست. کسی که موسس این گروهک تروریست که عامل کشته شدن هزاران کرد می باشد نباید چنین انتظاری داشت که بتواند خواسته های مادران دیاربکری که با قلب تمیز خواهان طبیعی ترین حقوقشان می باشد را براورده کرد.

مادران در تاریخ و زندگی بشر، همواره مقامی بلند داشته اند. آثار دینی و ادبی ملت های گوناگون درباره مادر، نکته ها و آموزه هایی خواندنی و شنیدنی بیشتری دارد. حقوق مادران را نمی توان شمرد و نمی توان به حق ادا کرد. یک شب بیداری مادر نسبت به فرزندش از سال ها عمر پدر متعهد ارزنده تر است.

خداوند تبارک و تعالی قلب و جان مادران را با نور رحمت ربوبیّت خود آمیخته، به گونه ای که وصف آن را کسی نمی تواند بکند…. اینکه در حدیث آمده که: بهشت زیر قدم های مادران است، یک حقیقت است و اینکه با این تعبیر لطیف آمده است، برای بزرگی عظمت آن و هشیاری به فرزندان است که سعادت و جنت را در زیر قدم آنان و خاک پای مبارک آنان جست وجو کنید و حرمت آنان را نزدیک حرمت حق تعالی نگه دارید و رضا و خشنودی پروردگار سبحان را در رضا و خشنودی مادران جست وجو کنید.

اما آنچه که دیده می شود گروهک تروریستی پ.ک.ک به خواسته های مادران بی اعتنا بوده و مشخص می شود که جایگاه مادران برایشان ارزشی ندارد. بلکه گروهک دیدگاهی ابزاری نسبت به جامعه کردی و دستاوردهای ان دارد و خواهان استفاده از بسترهای موجود برای اهداف شوم خود می باشد که همچنان از مادران نیز برای اهداف خود سوء استفاده می کند و با ترفندهایی فرزندان مردم را می ربایند و از آنها بهره می برد و این درحالی است که انتظار ترحم از این گروه تروریستی نسبت به فریاد مادران دیاربکری خیالی بیش نیست.