انجمن بی تاوان: آمریکا به بهانه تحویل سلاح به معارضان سوری، مقادیر زیادی سلاح سنگین به پ.ی.د و پ.ک.ک تحویل داده و اصلا پیگیر نحوه و مکان استفاده از آن سلاح ها نیست.

نیروی سوریه دمکراتیک به عنوان شاخه وابسته به گروه پ.ی.د و پ.ک.ک و برای سرپوش گذاشتن به فعالیت آنها تشکیل شد و ارسال سلاح از سوی آمریکا از سال ۲۰۱۵ شروع شد و در واقع آنها سلاح را در اختیار  شاخه نظامی پ.ک.ک در سوریه موسوم به یگان های مدافع خلق سوریه(YPG) قرار می دادند ولی اعلام می کردند که سلاح به نیروی سوریه دمکراتیک تحویل می شود.

دولت آمریکا در پی تحویل سلاح به پ.ک.ک بود و براین اساس به تشکیل اجرای یک نمایش رهبری نظامی به پ.ک.ک داد. ژنرال رایموند توماس فرمانده نیروهای ویژه آمریکا پیشنهاد تغییر نام YPG به نیروی سوریه دمکراتیک را داد و این تنها یک تغییر نام بود و اعضا حقوق و مزایای دیگر خود را از ی.پ.گ دریافت می کردند.

آمریکا در حالی ادعای مبارزه با تروریسم و داعش می کرد که خود با همکاری نیروهای کرد منطقه به قاچاق و جابه جایی تروریست های داعش در منطقه می پرداخت و نیروی سوریه دمکراتیک را به عنوان گروه حامی آزادی و نیرویی که با تروریسم می جنگند، معرفی می کرد.

آمریکاییها با سندسازی و امضاهای جعلی سلاح ها را در ظاهر به اعراب تحویل می دادند ولی در واقع سلاح ها در اختیار گروه پ.ک.ک و YPG قرار می گرفت.برای آمریکایی ها اهمیتی نداشت که این تسلیحات به کجا منتقل می شود و یک بار هم از  پ‌ک‌ک نپرسیدند که با این تسلیحات چه کار کردید و در کجا استفاده کردید.

این جریان در دوره اوباما به کندی انجام می شد ولی با روی کار آمدن ترامپ در آمریکا، تحویل خودروهای زرهی و سلاح سنگین نیز شروع شد.

ن.د.س در مجموع ۵۰ هزار شبه نظامی شامل زنان و مردان دارد که ۷۰ درصد آنها را عناصر YPG تشکیل می دهند و برخی از اعضای آن نیز از کشورهای مختلف آمده و به YPG پیوسته اند.

دستمزد ماهانه اعضای گروه های معارض کرد سوری ۱۷۰ الی ۲۰۰ دلار است ولی رهبران این تشکیلات دستمزد نمی گیرند و درآمد آنها از محل قاچاق و رشوه خواری تامین می شود و در این میان رهبران پ.ک.ک بدون دستمزد فعالیت می کنند، اما تمام خواسته‌های آنها تامین می شود.

ایالات متحده آمریکا به یکی از سرکرده های گروه تروریستی YPG و پ.ک.ک گفته بود که به منظور استقرار دائمی خود در این اراضی، باید از راه زمینی به دریای مدیترانه دست یابند و بر همین اساس، راهبرد گسترش مناطق تحت تصرف این گروه های تروریستی که بیش از یک چهارم خاک سوریه را اشغال کرده اند، تداوم پیشروی از شرق کشور در مرز عراق به سمت غرب از طریق خط مرزی با ترکیه است.

آمریکایی ها اعلام کرده اند که امکان برقراری تماس مستقیم کُردها با دنیای خارج و کسب حمایت آنها در آینده، بستگی به دستیابی پ.ک.ک و پ.ی.د به ایجاد یک کریدور منتهی به دریای مدیترانه دارد که با برملا شدن این هدف توسط ترکیه، آمریکا هدف خود در حمایت از کُردهای سوریه را مبارزه با داعش اعلام کرد.

هدف آمریکا از عملیات در دیرالزور که با همکاری نیروهای پ.ک.ک و نیروی سوریه دمکراتیک صورت گرفت، دسترسی به منابع نفتی منطقه بود. هدف این نیروها اشغال البوکمال و میادین سوریه قبل از نیروهای دولت سوریه بود که محقق نشد.

بسیاری از نقاط تحت تصرف نیروهای کُرد، بعدها تسلیم روس ها شد و حتی تاسیسات گازی کونوکو و میدان های نفتی اطراف آن به روس ها واگذار شد. زمانی که این اقدام صورت گرفت، دیگر نیروهای دولت سوریه و روسیه پیشروی زیادی نکردند.