انجمن بی تاوان: سال‌ها است که بعضی از منفعت‌طلبان شخصی و گروهی در قالب گروه‌های تروریستی کُردی، با شعارهای عدالت و دموکراسی قصد فریب مردم را داشته و دارند. بعد از عضویت در این گروهک های تروریستی، دیدار با خانواده در حد یک آرزوی دست نیافتی می ماند. ساختار گروهک تروریستی پ.ک.ک و پژاک هیچگونه اجازه ای به اعضایش برای ملاقات با خانواده هایشان را نمی دهد.
نگرش سرکرده های گروهک های تروریستی به نیروهای خود در مورد دیدار با خانواده بسیار بدبینانه و توأم با بی‌اعتمادی مطلق است. آنها فکر می کنندکه اگر عضوی خانواده‌اش را ببیند، فرار خواهد کرد که این امر به ضرر پ.ک.ک و پژاک خواهد بود. این نگرش و رویکرد دور از اخلاق و عدالت، در حالی است که پ.ک.ک و پژاک، مدام بر اخلاق و انصاف تاکید می‌کنند. آنها به جای ارتباط و معاشرت میان اعضا و انسان‌ها در جوامع، صرفا به افتراق و دیوار کشیدن فکر می‌کنند. متاسفانه این رویکرد، خانواده‌های بسیاری را نابود کرده است. پژاک و پ.ک.ک، عاطفه مادری و رابطه خانوادگی را به بازی گرفته اند.
روزانه مادران بسیاری در مقابل مقرهای پ.ک.ک و پژاک، التماس می کنند فقط یک دقیقه فرزندان خود را ببینند. اما آنها اطلاعات دروغ و غلط در اختیار خانواده‌ها می گذارند و به دروغ از سرنوشت و مکان حضور فرزندان آن ها، ابراز بی‌اطلاعی می کنند. در حالی که فرزند در پشت دیوار و در فاصله ۱۰۰ متری، صدای مادرش را می شوند، اما اجازه حرف زدن ندارد.
همان اعضا و فرزندان در حملات و جنگ‌ها کشته میشوند و خانواده، حتی از دیدن جنازه آنها نیز محروم است و آرزوی دیدار فرزند خود را با خود به گور می برد. چه بسیار مادرانی که فرزندان خود را ندیده اند و فوت کرده اند!
بارها مشاهده شده است که فرماندهان ارشد،پنهانی با اعضای خانواده خود دیدار می‌کنند، اما نیروهای معمولی را بی‌عاطفه نگه می دارند و سنگدل تربیت می کنند.
سرکرده های پ.ک.ک و پژاک از عدالت برای کُردها سخن می‌گویند اما در ارتباط با اعضای خانواده نیز میان فرماندهان و نیروهای معمولی، تبعیض قائل می شوند. این اوج فهم و درک تروریست ها از عدالت و برابری است!
