انجمن بی تاوان : این مقاله به بررسی روابط درونی و در حال تغییر پ.ک.ک و شبکه‌های کردی مواد مخدر می‌پردازد. برای درک ماهیت فعل و انفعال روابط این سازمان‌های با انگیزه‌های متفاوت، نویسندگان به بررسی اظهارات مستند مسئولان امور مواد مخدر، عوامل پ.ک.ک و جنایتکاران فعال در توزیع مواد مخدر پرداخته‌اند. فعل‌و‌انفعال پ.ک.ک و شبکه‌های کردی مواد مخدر به عنوان یک مطالعه موردی انتخاب شد، چون این امر سبب ایجاد نگاهی مهم در مورد مسئله وسیع‌تر و جدل‌برانگیزتر مربوط به روابط بین سازمان‌های تروریستی و جنایی می‌گردد. این تحقیق معتقد است پ.ک.ک، نخست یک نوع همکاری عملی با شبکه های مختلف کردی مواد مخدر را آغاز کرد؛ اما این همکاری از آغاز نامتقارن بود و به میزان زیادی به اصطکاک با پ.ک.ک منجر شد. اما این همکاری هرگز به تلفیق طرفین منجر نشد. بلکه برعکس، پس از آن که پ.ک.ک در تجارت مواد مخدر تجربه زیادی کسب کرد، روابط آن با شبکه‌های کردی مواد مخدر بیشتر به رقابت گرایید. پ.ک.ک یک ساختار فرعی گسترده برای مدیریت مواد مخدر ایجاد نمود و تلاش کرد تا همه چرخه مواد را به انحصار خود در بیاورد. در نتیجه، پ.ک.ک و شبکه‌های کردی مواد مخدر وارد درگیری‌های شدید میدانی شدند. به عبارت دیگر، مورد «پ.ک.ک-شبکه‌های کردی مواد مخدر»، یک نوع پویایی از روابط گروه‌های مسلح و گروه‌های فعال در توزیع مواد مخدر ایجاد کرد.

به‌طور کلی شبکه‌های جنایی و تروریستی از طریق توسعه روابط مبتنی بر همکاری به یک مسئله مشترک می‌رسند و یک ائتلاف نامقدس یا حتی ترکیبی از شبکه‌های مختلف را ایجاد می‌کنند. روابط توصیف شده در این تحلیل بیشتر جنبه اصطکاکی و انفجاری دارند تا که تمایل به همکاری متقابل باشد. به علاوه، آنها بیش از پیش خشن و دشمن همدیگر شدند.

روابط سازمان‌های جنایی و تروریستی بیش از پیش توجه دانشجویان رشته‌های امنیت بین‌الملل و جرم‌شناسی را به خود جلب کرده است. در سطحی گسترده عقیده بر این است که سازمان‌های جنایی فراملی و شبکه‌های تروریستی چالش‌هایی- شاید تا حدی متفاوت- برای امنیت بین‌الملل در دوره پس از جنگ سرد ایجاد می‌کنند. همچنین، بیشتر محققان معتقدند این دو پدیده با هم ارتباط درونی دارند. اما ماهیت دقیق این رابطه مورد اجماع نیست و جای بحث دارد.

نقطه آغاز برای بیشتر ناظران شبکه‌های جنایی و تروریستی این است که آنها اهداف متفاوتی دارند: «سازمان‌های تروریستی به صورت ایدئولوژیک اداره می‌شوند و به دنبال تغییر سیاسی هستند؛ در حالی که شبکه‌های جنایی انگیزه سود و پول دارند». اگر در مورد این نقطه آغاز، توافق وجود دارد، اما تفاوت‌های قابل‌توجهی در تفسیر نیز دارند. گروهی از محققان مدعی‌اند اگرچه سازمان‌های تروریستی و جنایی در یک دنیای زیزمینی واحد عمل می‌کنند و ساختارهای مشابه و نیازها و مدیریت ریسک مشابه دارند؛ اما تفاوت اهداف و تفاوت جوهره و هویت سازمانی، یک مانع (اگرچه نه ضرورتاَ یک ممنوعیت) مهم در مورد تلاش برای همکاری و همیاری است. اگرچه نمونه همکاری‌های عملی بین شبکه‌های جنایی و تروریستی وجود دارد، اما در این نمونه‌ها، سازمان‌های تروریستی ساختارهای فرعی و توانمندی مدیریت فعالیت جنایات سازمان‌یافته مانند قاچاق مواد مخدر، سلاح و انسان را گسترش می‌دهند.

گروهی نیز معتقدند تفاوت‌ در اهداف، کمتر از نیازهای عملیاتی مشابه و سود مشترک در مقابله با پلیس و دستگاه‌های امنیتی اهمیت دارد. از نظر این پژوهشگران، همکاری تنگاتنگ بین شبکه‌های جنایی و سازمان‌های تروریستی امری طبیعی و اجتناب ناپذیر است. درواقع، از این منظر هر دو شبکه گاهی در هم تلفیق می‌شوند و نوعی سازمان هیبرید تشکیل می‌دهند، مانند فارک در کلمبیا یا شرکت-دی در هند به رهبری داوود ابراهیم. منتقدان استدلال می‌کنند؛ موارد تلفیق نادر است و در حدی گسترده غیرقابل‌توجه است. به ویژه هنگامی که بر سازمان‌های تروریستی تمرکز صورت می‌گیرد که نیروی پویایی آنها تا حدی متفاوت است.

رابطه تروریسم و شبکه‌های مواد مخدر در خاورمیانه کمتر مورد بررسی قرار گرفته است. در تلاش برای جبران این کمبود و کمک به بحث گسترده در مورد رابطه تروریسم و شبکه‌های مواد مخدر، این مقاله یک مطالعه موردی را ارائه می‌کند که تحول رابطه بین پ.ک.ک و شبکه‌های کردی مواد مخدر را بررسی می‌کند. مقاله تلاش می‌کند تا به سه سوال زیر پاسخ دهد:

-پ.ک.ک با سازمان‌های جنایی چه فعل و انفعالی انجام می‌دهد؟

-پ.ک.ک چگونه در زمینه‌های مختلف مواد مخدر تخصص پیدا کرده است؟

-فعل‌و‌انفعال بین پ.ک.ک و شبکه‌های کردی مواد مخدر در مورد رابطه شبکه‌های مواد مخدر و سازمان‌های تروریستی چه می‌گوید؟

این تحقیق از اظهارات عوامل پ.ک.ک، شواهد اعضای شبکه‌های جنایی، گزارش‌های موردی نهادهای پلیس، اظهارات ماموران بخش ضد مواد مخدر، گزارش‌های چندین نهاد اجرایی قانون به ویژه اداره ضد قاچاق مواد و شبکه‌های جنایی استفاده کرده است.

این تحلیل، نخست، بر بحث گسترده روابط سازمان‌های جنایی و تروریستی تمرکز دارد، سپس به تحول روابط پ.ک.ک و شبکه‌های کردی مواد مخدر می‌پردازد و معتقد است این رابطه هرگز واقعی و متقابل و یا همکاری آزادانه نبوده؛ بلکه رابطه‌ای نامتقارن و همراه با برخورد بوده است. رابطه‌ای بود که پ.ک.ک طی آن یاد گرفت چگونه از این تجارت پرسود پول کسب کند. در نتیجه، پ.ک.ک بیشتر به صورت مستقیم در جنبه‌های مختلف مواد مخدر وارد عمل شد. ابعاد این دخالت به صورت کامل مورد بررسی قرار گرفته است. بخش نتیجه‌گیری معتقد است الگوی روابط شناسایی شده در این تحلیل در موارد دیگر نیز قابل تطبیق است، اما ضرورتا الگویی جهانی نیست. همچنین استدلال می‌کند اگرچه تجارت مواد مخدر برای پ.ک.ک پرسود است اما برای این گروه نیز بدون ریسک و هزینه نبوده است.

ادامه دارد …