انجمن بی تاوان : از سال ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۲، ده ها زن و مرد جوان در صفوف “کردهای سوریه” به بهانه “خائن بودن، تجزیه طلب، تفرقه در سازمان” کشته و “تحلیل” شدند. این اتهامات بی سر و ته و بی پایان چه زمانی مورد استفاده قرار گرفت؟ تنها زمانی که کادرهای زیردست از استفاده از زبان ترکی توسط کادرهای برتر (اهل ترکیه) ابراز نارضایتی کردند. یا وقتی کادرهای کرد سوریه می پرسند: ما هم پ.ک.ک و آپوچی هستیم، اما چرا فقط کردهای ترکیه ای مقامات عالی رتبه هستند؟
اتهام «اشاعه مفهوم شمال-جنوب» حالا چسب دهان خیلی ها شده است. هر کس با هرکسی مخالف بود، این اتهام به او وارد شد. بدترین چیز این است که پ.ک.ک در بین کادرهای زیردست این احساس و وضعیت پلیسی ایجاد کرده بود که هر یک از دوستان دیگر خود جاسوسی می کنند تا به گروه اعتراف کنند که آخرالزمان از ته دل است و او عضو گروه است و منطقه گرا نیست.
در واقع، در آن دوران ۱۹۹۰-۲۰۰۰، این خود پ‌ک‌ک بود که مفهوم شمال-جنوب را در بین اعضای سازمان کاشت. به عنوان مثال، پس از بسته شدن اردوگاه بقاع در لبنان در سال ۱۹۹۲، پ.ک.ک ۲ اردوگاه نظامی در دمشق تحت نظارت اطلاعات رژیم سوریه ساخت، یکی به زبان ترکی در روستای شعبی که در مسیر فرودگاه بین المللی بود. در سوریه، اردوگاه دیگر ظاهراً به زبان کردی در شهر «صحنایا» بود. کادرهایی که در اردوگاه «شبیعه» به زبان ترکی آموزش دیده بودند و کادرهای اردوگاه «صحنایا» ظاهراً آموزش زبان کردی را دریافت کردند. اوجالان و اکثر مقامات بلندپایه پ ک ک در اردوگاه “شبیعه” زندگی می کردند. خوب این عمل به چه معناست؟ آیا به معنای تقسیم و تشخیص شمالی ها از جنوبی ها و غربی ها نیست؟
زمانی که اوجالان ربوده و دستگیر شد، شورای رهبری پ.ک.ک تشکیل شد که شامل ۷-۸ نفر بود که همه آنها اهل ترکیه بودند و فقط یکی از آنها از کردهای سوریه بود.این یعنی چی؟
پس از سال‌ها مبارزه با مفهوم «شمال-جنوب» و پس از این همه متهم به این موضوع، پ‌ک‌ک او را کشت، تقریباً یک سال پس از دستگیری «سروک آپو»، اوجالان از پ‌ک‌ک خواست تا «برکنار» کند. و نام آن را تغییر دهید و چهار حزب وابسته به آن تأسیس کنید. در آن زمان شورای رهبری پ.ک.ک وظیفه تأسیس این احزاب را داد و عثمان اوجالان PYD و PÇDK را تأسیس کرد و سپس همسر او شد و آنها طلاق گرفتند.
به عبارت دیگر؛ پس از ایجاد PYD و ترویج داستان “انقلاب روژاوا” و معرفی “خود مختاری دموکراتیک” در شمال سوریه، پ.ک.ک، تمام آن کادرهای وابسته به غرب که متهم به گسترش مفهوم “شمال-جنوب” بودند، کشته شدند.
بسیاری از دوستانم که چریک بودند، در دهه ۹۰ وقتی در مورد یک مبارز از من پرسیدند، به من گفتند. «این کیست، اهل کجاست؟» گفته می شد، اگر از جنوب بود، می گفتند: سورانیه، اگر از شرق بود، می گفتند: اهل شرق است اما از غرب کردستان می گفتند سوری است الان هم در پ.ک.ک از اصطلاح سوری استفاده می شود.
یکی از مقامات ارشد پ‌ک‌ک وجود دارد که نامش رضا آلتون است. این بادامک، او یک جمله بسیار معروف در مورد کردهای زیرزمینی دارد. آلتون می گوید: «بهترین و سالم کرد سوریه، می توانم او را ۱۰۰ دلار بخرم». همه اعضای قدیمی پ.ک.ک “سوری” این جمله را شنیده اند و به خوبی می دانند که آلتون و دیگران با کادرهای کرد سوریه چه کردند. اما در مورد این رویکردهای غلط و نه خوب، رضا آلتون و پ.ک.ک نماینده کردها هستند. نویسندگانی مانند Firat Cawheri نماینده کردها هستند. شاید نویسنده و داستان نویسی مانند فیرات جوهری نداند که با کادرهای کرد در پ.ک.ک چه کرده است و یا پ.ک.ک با کردها چه کرده است، بنابراین در مقاله خود در تاریخ ۱۳۹۶/۰۶/۱۲ با عنوان «غرب» صحبت کرده است. این قسمت از کردستان را به این زیبایی و صادقانه نوشت. برای اینکه جوهری یا هر نویسنده دیگری بفهمد وضعیت ما و اینکه پ.ک.ک با کردهای سوری چه کرده است، این نویسندگان باید سوری باشند و چند سال در پ.ک.ک بمانند تا حقیقت و رنج را ببینند.