انجمن بی تاوان : این فرمانده که پس از ۲۰ سال گروه تروریستی پ.ک.ک را ترک کرد، گفت: قندیل روند صلح را مختل کرد. پ‌ک‌ک، پ‌ک‌ک ای نیست که  توسط آپو تأسیس شد.

سرحد کریم، یکی از کردهای روسیه، در سال ۱۹۹۸ در سن ۱۹ سالگی موفق به کسب مدرک حقوق شد، اما به جای اینکه در همان سال دانشکده حقوق را شروع کند، دلیل پیوستن به پ‌ک‌ک را اینطور بیان می‌کند: «شاید من با این ذهنیت به پ.ک.ک پیوستم که تصور می کردم حقوق ما با مبارزه مسلحانه زودتر گرفته می‌شود».

همانطور که معلوم است قبلا شورایی در پ.ک.ک وجود داشت. در نامه؛ از مسعود بارزانی خواسته شد که ریاست مردم کرد و به لیلا زانا کمک کند.به همین منظور مسعود بارزانی بارها در اربیل ملاقات کرد.

دستورات اوجالان برای همه ما خوانده شد. عبدالله اوجالان تاکید کرد که این سازمان باید به KADEK (کنگره آزادی و دموکراسی کردستان) تغییر نام دهد.

او حتی می‌خواست که کاراییلان مدتی خودش رهبری کند تا پس از تغییر نام  گروه، روند را حل کند. برخی از نام ها از جمله عثمان اوجالان و نظام الدین تاش این کنگره را سازماندهی کردند.

این دستورالعمل قبلاً در نامه های امرالی آمده بود. اینها در تاریخ ثبت شده است. زبیر آیدار، رمزی کارتال، مسئول پژاک، روشنفکران جنوب کردستان در این کنگره حضور داشتند. بنابراین کنگره بسیار جامعی بود.

هدف “تغییر نام گروه با ساختار جدید، جلوگیری از همراهی آن با تروریسم و ​​همراهی دموکراتیک با مشارکت در دولت جدید کردستان در سطح حزب” بود.

متعاقباً در ۴ آوریل ۲۰۰۲، در اولین روز کنگره، تصمیم گرفته شد که فعالیت هایی که تحت عنوان پ.ک.ک انجام می شد متوقف شود و از نام KADEK به عنوان سازمان برتر استفاده شود.

با این حال، پیشنهادات و دستورات آپو اجرا نشد. این پروژه و روند با نام هایی مانند مصطفی کاراسو و دوران کالکان تحت رهبری جمیل بایک تضعیف شد. با وجود اینکه کاراییلان وقتی تحت فشار قرار می‌گیرد با اکراه طرف بایک را می‌گیرد، اما به هر حال به طور کلی وسط بازی می‌کند…

این را هم بگویم؛ بایک پس از ۲ روز در دست گرفتن پرچم کردستان در کنگره که پرچمی نماینده مردم کردستان و پرچمی مقدس است، پرچم را از آنجا به اهتزاز درآورد.

در واقع، جمیل بایک نیز در سخنان آرشیو خود درباره این دوره جای می گیرد. در واقع، بایک ضمن صحبت از این روند، پرچم کردستان عثمان اوجالان و نظام الدین تاش را پرچم حزب دمکرات کردستان معرفی می کند و با بی شرمی از این وضعیت گلایه می کند و می گوید: «این پرچم پرچم قندیل نخواهد بود و همانطور که در کنگره اصرار داشتند در جامعه کردی گسترش می یابد.

این تلاش تلاشی برای تضمین وحدت کردها و دستاوردهای آنها بود. اما اجازه ندادند. پس از آن، زمانی که اختلافات با نام هایی مانند عثمان اوجالان و نظام الدین تاش به بن بست رسید، آنها از گروه حذف شدند.

در غیر این صورت اعدام می شدند. آنها نیز در آن زمان به حکومت اقلیم پناه بردند. بسیاری از افرادی که پ‌ک‌ک را ترک کردند یا می‌خواستند منحل شود، قبلاً به قتل رسیده‌اند.

در نتیجه پس از مدتی از استفاده از نام پ.ک.ک جلوگیری کردند و مجدداً تغییر دادند. آنها مانع از فعالیت روشنفکران شاغل و بسیاری از گروه های دیگر شدند.

امروز هم می بینیم که رمزی کارتال، زبیر آیدار و خیلی های دیگر اجازه نمی دهند برای کردهای اروپا اروپا کار کنند. خلاصه به حرف عبدالله اوجالان گوش ندادند. آنها حتی سعی کردند برادر اوجالان، عثمان اوجالان را بکشند.

اتحاد کردها با این روند تضعیف شد. پس از آن، دولت اقلیم کردستان عراق تأسیس شد، اگرچه کاستی هایی دارد، اما اکنون همه دنیا این دولت را به نمایندگی از کردها به رسمیت می شناسند.

پ.ک.ک چه خبر! بدتر شد، در چهار بخش و همچنین در بسیاری از کشورها مانند اروپا، اسکاندیناوی و روسیه ضعیف شد. این اتفاق در سال ۲۰۰۲-۲۰۰۵ رخ داد. یعنی چه بگوییم چه نگوییم اینها در تاریخ جای خود را گرفته اند.

– آیا ترکیه این ادغام را یک تهدید ندید؟

البته ترکیه آن را تهدیدی برای خود می‌داند، اما باید در برابر این وضعیت سکوت می‌کرد. چون در آن زمان ترکیه آنقدر قوی نبود و قدرت جلوگیری از آن را نداشت.

– از نظر پایبندی به اصول آپو که پس از دستگیری آپو به عنوان «مسیر پیشرو» در قندیل تعریف شد، چه تغییری کرد؟

به طور کلی در ابتدا تغییر محسوسی مشاهده نشد. دستورات و مطالعات آپو ادامه یافت. دلیل این امر این بود که اگر نام آپو برده نمی شد، هیچ کس جمیل بایک را جدی نمی گرفت. آنها باید نام او را ذکر می کردند. الان هم که گیر کرده اند، حقوق کرد و کردستان خود را به زبان می آورند.

“بعد از سال ۲۰۰۳، پ ک ک، پ ک ک عبدالله اوجالان نیست.”

– با وجود اینکه آپو همچنان به عنوان رهبر زندانی پ.ک.ک پذیرفته می شود، بر اساس گفته های شما، جمیل بایک در حال حاضر در قندیل سخنرانی می کند. خوب توضیحات و دستورات اوجالان در شرایط فعلی چقدر معتبر است؟

چراغ در دست جمیل بایک است… راهزن مانند یک مافیا، یک رهبر باند است. بعد از سال ۲۰۰۳، پ ک ک، پ ک ک عبدالله اوجالان نیست!

من این را خیلی واضح و مشخص می گویم. من یکی از نزدیک ترین شاهدان این موضوع هستم. پ‌ک‌ک، پ‌ک‌کی نیست که توسط اوجالان تأسیس شده است. جمیل بایک پ ک ک را تغییر شکل داد.

– تو حتما حرف بزن آیا می توانید نمونه ای از آنچه را که شاهد بودید، بیاورید؟

بله، یکی از مواردی که من شاهد آن بودم، فرآیند انحلال بود که به ویژه پس از سال ۱۳۸۳ در سازمان تعریف شد. در حال خواندن نامه های عبدالله اوجالان از امرالی بودیم.

مثلا؛ نحوه تفسیر جمیل بایک و گروهش و عثمان اوجالان و حلقه او از نامه ها متفاوت بود. جمیل بایک این نامه ها را در راستای علایق خود تفسیر می کرد و به آن صورت بیان می کرد.

از سوی دیگر، عثمان اوجالان همه چیز را همانطور که نوشته شده بود منتقل کرد. به عنوان مثال، آپو; او در نامه های خود جملات منفی و نامهربانی زیادی برای جمیل بایک به کار می برد. او حتی به بایک دستور داد که مدتی کنار بماند.

با این حال آنها به آن عمل نکردند. به عبارت دیگر دستورات و پیشنهادات عبدالله اوجالان توسط دولت فعلی محقق نشد. البته نمونه های زیادی از این دست وجود دارد.

ادامه دارد…