به گزارش انجمن بی تاوان به نقل از دیپلماسی ایرانی، تروریست‌ها شاید در ایدئولوژی با هم اختلاف داشته باشند، شاید شیوه جنگ و قدرت تخریب آنها با هم متفاوت باشد، شاید در جغرافیای متفاوتی فعالیت کنند، شاید سطح فعالیت آنها با هم یکسان نباشد و برخی گروه باشند و برخی دولت؛ اما در یک چیز مشترک هستند، کشتار کودکان.
اسرائیل و پ.ک.ک، در هر موردی اختلاف‌نظر و تفاوت داشته باشند، در کشتار کودکان مانند هم عمل می‌کنند و این عمل را با قدرت و افتخار انجام می‌دهند و تکذیب هم نمی‌کنند.
روزانه ده‌ها کودک در غزه توسط اسرائیل و با حمایت و رضایت غرب و آمریکا، کشته می‌شوند و هر روز چندین کودک به دلیل ایدئولوژی احمقانه پ.ک.ک جان خود را از دست می‌دهند و صدها نهاد حقوق بشری، چشمان خود را بر رفتار پ.ک.ک بسته‌اند.
آمریکا این گروه را در فهرست سیاه قرار داده است، اما در سوریه با آن برای غارت ثروت نفت سوریه همکاری می‌کند. تفاوت در تعداد کودکان کشته شده که آن هم ناشی از قدرت تخریبی متفاوت پ.ک.ک و اسرائیل است.
اگر پ.ک.ک، مانند اسرائیل، جنگنده و تانک داشت، کودکان کُرد زیادی هر روز سرنوشتی مشابه کودکان غزه می‌داشتند.
در جدیدترین جنایت پ.ک.ک، این گروه تروریستی به مرگ دو کودک‌سرباز خود اعتراف کرده است و مدعی شده که آنها در جنگ با ترکیه کشته شده‌اند.
اما خوب است پاسخی برای برخی سوالات هم داشته باشند از جمله اینکه، چرا باید پ.ک.ک از کودکان در جنگ استفاده کند؟ تصویر این افراد نشان می‌دهد آنها – حداقل – در زمان عضویت، زیر سن قانونی بوده‌اند. چرا پ.ک.ک همچنان به سیاست خود در قربانی کردن کودکان و جوانان کُرد ادامه می‌دهد؟ چرا فرزندان سران پ.ک.ک، در جنگ حضور ندارند؟
به راستی این افراد در چند سالگی و چگونه به عضویت پ.ک.ک در آمده‌اند؟ آیا نهادهای حقوق بشری این مسائل را مورد توجه خود قرار می‌دهند؟ به نظر می آید تا به امروز تنها پاسخ پ.ک.ک/ پژاک، ادامه تلاش برای قتل‌عام کودکان کُرد در جنگ بی‌حاصل با ارتش ترکیه بوده و هست.
