انجمن بی تاوان: پژاک از ابتدا بصورت دستوری از طرف پ.ک.ک تاسیس شد، اما بدون حساب بود. هدف پ.ک.ک از تاسیس پژاک رفع کاستی هایش در سال ۲۰۰۴ میلادی بود و همچنین برای خروج از بحران و بن بست بود. در واقع تاسیس پژاک برای نجات پ.ک.ک در سطح بین المللی و داخلی بود.
پژاک بیش از ۲۰ سال است که می لنگد و از همه مهمتر محیط پژاک برای کادرهای پ.ک.ک به استراحتگاه تبدیل شده است. کادرهایی که در ترکیه خسته و یا اینکه احتیاج به استراحت داشته باشند به پژاک فرستاده می شوند و شرایط طوری شده است که همان کادرها با تمسخر می گویند که پژاک توسط پ.ک.ک خلع سلاح شده است و کارایی خود را ندارد. زیرا همه تصمیمات پژاک از طرف شورای رهبری پ.ک.ک تصویب می شود و به همین علت روند بروکراسی طولانی مایه بی اعتمادی کادرها به مدیریت پژاک شده است و می دانند که مدیریت پژاک ساختگی است.
علیرغم برگزاری کنگره هفتم پژاک در روزهای گذشته انتظار نمی رود که پژاک بتواند مستقل باشد. زیرا بنا به گزارشها وضعیت بدتر شده است. یکی از انتقادهای مهم که در کنگره صورت گرفته این است که پژاک از خط مشی ایدئولوژیکی فاصله گرفته و عملکرد پژاک با اصول ایدئولوژیکی عبداله اوجالان مغایرت دارد بخصوص در مسئله کنفدرالیسم. بنا به تفکرات اوجالان سیستم کنفدرالیسم سیستمی است که بدون اتکا به نیروهای خارجی باید شکل بگیرد، اما مدیران پژاک بیشتر به دنبال وابستگی به نیروهای خارجی هستند و می خواهند در قبال ایران موضعی همانند نیروهای خارجی اتخاذ کنند. همچنانکه در اغشاشات اخیر پژاک بدنبال ادامه تنش ها بود و همیشه برای دولت های خارجی کار و گزارش ارئه می داد و نقش اصلی پژاک نادیده گرفته شد و اولویت فعالیت پژاک دادن اطلاعات به نیروهای خارجی بود که راجع به این سیاست پژاک انتقاداتی تند وجود داشت. با توجه به اینکه پ.ک.ک انتظار بهتر شدن شرایط در پژاک را ندارد، به همین خاطر سرکردگان پ.ک.ک بهترین راه حل را در خلع سلاح دیده اند و پژاک بدون اجازه پ.ک.ک اجازه شلیک حتی یک گلوله را ندارد.
