انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : س. م با کد سازمانی آرارات از اهالی منطقه بورالان ماکو از توابع استان آذربایجان غربی ماهیت پژاک را چنین افشا می نماید:

” نزدیک به یکسال بود که دچار اعتیاد شده بودم ، و با پدرم و برادر بزرگترم همیشه به خاطر مصرف مواد مخدر درگیر بودم ،تا اینکه یک روز، همان فردی را که مرا گرفتار اعتیاد کرده بود پیشنهاد داد تا به عضویت گروهک پژاک درآیم تا آزادانه و هر گونه که دلم بخواهد زندگی نمایم ، این فرد از قاچاقچیان منطقه و با کادرهای پژاک در ارتباط بود. نهایتا اشتباه ترین تصمیم زندگی را گرفته و به عضویت پژاک در آمدم”

وی در ادامه می گوید :”کسانی را که تازه وارد گروهک می شوند در ابتدا بایستی دروره ها و آموزش های ایدئولوژیک را سپری نمایند، ولی دوره های آموزشی برای افراد معتاد ممنوع بود. افراد معتاد به محض ورود به گروهک با تحویل یک قبضه کلاشینکف به جنگ اعزام می شدند. ۷۰ درصد عناصر تشکیل یافته ای پژاک افراد معتاد ،قاتل و یا متهمان قضایی هستند.
نامبرده همچنین اذعان می نماید : پژاک بصورت فراوان و رایگان سیگار در اختیار همه ای اعضای گروه قرار می داد، حتی نوجوانان ۱۳ ساله نیز دخانیات مصرف می کنند، اما در خصوص مواد مخدر اعلام می کرد که افراد معتاد می تواند از طریق اخاذی و باج گیری از قاچاقچیان مواد مخدر مورد نیاز خود را تهیه نماید.