۳۱ فروردین ۱۴۰۳
  • خانه
  • >
  • اخبار
  • >
  • ملا بختیار یکی از رهبران اتحادیە میهنی تشریح کرد: نقش ایران در جنگ با داعش در عراق/ فرصت پ.ک.ک برای نقش آفرینی بیشتر در منطقە

ملا بختیار یکی از رهبران اتحادیە میهنی تشریح کرد: نقش ایران در جنگ با داعش در عراق/ فرصت پ.ک.ک برای نقش آفرینی بیشتر در منطقە

  • ۲۱ آبان ۱۳۹۳
  • ۲۶۸ بازدید
  • ۰

تاکید می کنم که ایران بسیار زودتر از دیگر کشورها، چه کشورهای منطقه و چه کشورهای فرامنطقه ای خطر داعش و تهدیدهای این گروه را دید و درک کرد و برای همگان آشکار ساخت./تحولات و تغییر معادلات در خاورمیانه فرصت هایی بیشتر به وجود می آورد که پ.ک.ک می تواند از آنها استفاده کرده و نقش آفرینی کند، مبارزات مدنی خود را گسترش دهد و…
انجمن بی تاوان آذربایجان غربی به نقل از خبرگزاری کردپرس، حکمت محمد کریم کە بیشتر با نام ملا بختیار در عرصە سیاسی کُردی و عراقی شناختە شدە است اهل خانقین عراق می باشد وی را می توان یکی از تاثیرگذارترین کادرهای حزب اتحادیە میهنی کردستان (یکیتی) بە رهبری جلال طالبانی در طول نزدیک بە چهار دهە گذشتە دانست. ملا بختیار در سن ٢١ سالگی و در سال ١٩٧۵ بە عنوان عضو رهبری کوملە رنجدران کردستان عراق انتخاب شدە و یک سال بعد خود را در کادر رهبری یکیتی دید. اگر نگاهی گذرا بە زندگی سیاسی وی داشتە باشیم مسئولیت های مهم و حساس و در سطح رهبری در اتحادیە میهنی بر عهدە داشتە و همچنین حضور در کنگرەهای مهم اپوزیسیون دولت بعث عراقی در سال های مبارزاتی بر ضد حکومت صدامی را در کارنامە دارد؛ از جملە عضویت در تیم مذاکرە کنندە کُردها با دولت وقت عراق در سال ١٩٨۴و مشارکت در نشست اپوزیسیون عراق در سال ١٩٩٢. وی سال ١٩٩۵ بە عضویت پارلمان اقلیم کردستان درآمد و در سال های ١٩٩٩ و ٢٠٠٢ در کنگرە های اپوزیسیون عراقی در آمریکا و اروپا شرکت داشت. ملا بختیار از سال ٢٠١٠ عضو و مسئول اجرایی دفتر سیاسی اتحادیە میهنی می باشد.
ملا بختیار کە یکی از فرماندهان نیروهای پیشمرگ اقلیم کردستان در جنگ با داعش در محور جلولا می باشد مدتی قبل در مصاحبەای با کانال تلویزیونی روداو در خصوص بسیاری از مسائل و موضوعات عرصە سیاسی کُردی منطقە بە ویژە دربارە کوبانی، داعش، اقلیم کردستان، پ.ک.ک و مسئلە کُرد در ترکیە، نقش ایران در مبارزە با داعش در عراق و روابط اتحادیە میهنی با حزب دموکرات سخن گفت.
این مصاحبە طولانی ملا بختیار سردبیر روزنامە چاودیر و نشریە مدنیت چاپ اقلیم کردستان، قبل از اعزام نیروی پیشمرگ بە کوبانی انجام شدە است، اما بە دلیل اهمیت موضوعات مطرح شدە و سخنان وی، بخش هایی از آن در پی می آید:

* به عنوان یک سیاستمدار و یکی از رهبران اتحادیه میهنی، دلیل حضورتان در راهپیمایی های حمایت از کوبانی چه بود؟
– ملابختیار: اعلام موضع بود. برای اینکه ما هم، همچون شهروندان عادی برخی اوقات در کنار دیگر شهروندان و با حضور در خیابان ها موضع خود را اعلام کنیم و این اعلام موضع و نشان دادن اعتراضات به عنوان یک شهروند، اقدامی مهم و تأثیرگذار است.
مسئله ی کوبانی در مقطع کنونی به مسئله ای مهم تبدیل شده است. مسئله ای که تمام منطقه را به لرزه درآورد. عدم حضور ما در راهپیمایی حمایت از کوبانی که یک شهر کردستانی است و در محاصره همه جانبه است معقول نیست. به همین دلیل شرکت و حضور را ضرورت دانسته و موضع خود را اعلام کردیم.

* یعنی به اعتقاد شما آنهایی که در راهپیمایی حمایت از کوبانی حضور نیافته اند، اقدامی غیرعقلانی انجام داده اند؟
– ملابختیار: نه! این مسئله لازم و ملزوم نیست. ما توانستیم که حضور یابیم. اما آنکس که نتوانسته حضور یابد مطمئنم هر چند جسماً در میدان نبوده، اما روحاً و در دل با این اقدام همراە بوده و از کوبانی حمایت کرده است.

* آنگونه که انتظار می رفت راهپیمایی های حمایت از کوبانی در سلیمانیه و اربیل پر جمعیت نبود و حمایتی چشمگیر از آن نشد. دلیل آن را چه می دانید؛ در حالی که همه احزاب و جریانات سیاسی درخواست مشارکت آحاد مردم در این راهپیمایی ها را کرده بودند. آیا این دهن کجی به احزاب و جریانات سیاسی بود یا کمرنگ بودن حس ملی گرایی در میان مردم؟
– ملابختیار: من از اینکه احزاب و جریانات سیاسی به طور رسمی فراخوان داده باشند و از مردم درخواست حضور در راهپیمایی حمایت از کوبانی را کرده باشند، اطلاعی ندارم. عدم حضور و مشارکت هم نمی تواند سند و دلیلی بر ضعیف بودن حس ملی گرایی باشد. زیرا ملت ما در طول چند ماه اخیر به نحوی از انحا به شیوه ای پر رنگ و ملموس در سنگرها حضور داشته اند؛ در مبارزه، کمک و یاری رساندن، در قربانی دادن یا اعلام حمایت و موضع گیری در تلویزیون و رادیو و روزنامه ها، شیوه های حمایت و در صحنه بودن، متنوع و فراوان است. قرار نیست که تنها با تجمعات و راهپیمایی ها میزان حس وطن پرستی و ملی گرایی مردم را بسنجیم و بگوییم مردم دارای احساسات ملی قوی یا ضعیفی هستند. همانگونه که همگان می بینیم مردم در سنگرهای زیادی حضور فعال و تأثیرگذاری دارند.

* در این راهپیمایی ها آنچنان باید و شاید پرچم کردستان که همه مردم آن را پرچم مشترک خود می دانند دیده نمی شد. بیشتر پرچم های حزب اتحاد دموکراتیک (PYD) و شاخه نظامی آن یعنی واحدهای مدافع خلق (YPG) مشاهده می شد. من در راهپیمایی اربیل حضور داشتم. یکی از مسئولین حزب دموکرات کردستان (پارتی) گفت، اعضا و هواداران اتحادیه میهنی کردستان (یکیتی) و حزب دموکرات کردستان (پارتی) حاضر نیستند زیر پرچم حزب کارگران کردستان (پ.ک.ک) یا حزب اتحاد دموکراتیک (PYD) تظاهرات و راهپیمایی بکنند. آیا این عاملی برای عدم حضور گسترده مردم در این تجمعات نبود؟
– ملابختیار: من در راهپیمایی سلیمانیه پرچم کردستان را به وفور مشاهده کردم. اما احزابی که به آنها اشاره کردید باید همچون حزب میهمان دید. این مسئله و مشکلی که اکنون همه رسانه ها و مردم را به خود مشغول ساخته، مسئله آنهاست، باید آنها را پذیرفت و با برافراشتن پرچم و تصاویر رهبرانشان مدارا کرد.

* آنگونه که در سلیمانیه ملاحظه شد برخی از هواداران حزب اتحادیه میهنی (یکیتی) با پرچم سبز این حزب حضور یافته بودند. اما شماری از راهپیمایان از آنها درخواست کرده بودند که این پرچم را کنار بگذارند. حال سوال این است که چرا باید اختلافات حزبی در راهپیمایی که در حمایت از خاک و میهن انجام می شود تا این اندازه برجسته شود؟
– ملابختیار: باید بگویم که این قابل قبول نیست و مسئله ای منفی می باشد. به طور طبیعی این اختلافات حزبی برخی مسائل را آشفته می کند. هم اکنون مشکل، مشکلی ملی است. ما به عنوان اتحادیه میهنی کردستان همچون مسئله ای ملی و با احساس مسئولیت تاریخی با این مسئله برخورد می کنیم.
در راهپیمایی تنها یک پارچه نوشته با رنگ سبز متعلق به اتحادیه میهنی وجود داشت که این اقدام بدون هماهنگی با حزب و خودجوش بود. شماری از اعضا و هواداران برای حمایت از کوبانی اقدام به این کار کرده بودند و این اقدام نیز در چارچوب حرکتی ملی بود نه حرکتی حزبی. اگر اتحادیه میهنی قصد نمایش قدرت با حضور هواداران و اعضایش را داشته باشد با هماهنگی و اعضاء کمیته ها و هواداران می توانند برای مثال در سلیمانیه ۴۰ تا ۵۰ هزار نفر را به خیابان ها بیاورند و همه جا را به رنگ سبز درآورند. این اطمینان را می دهم که برنامه ما در راهپیمایی و حمایت ها از کوبانی انجام این کارها نبوده و نیست.

* برای مشارکت گسترده تر در راهپیمایی و تجمعات در حمایت از کوبانی، آیا حزب دموکرات کردستان در اربیل و اتحادیه میهنی و جنبش تغییر در سلیمانیه نمی توانستند با فراخوان اعضا و هوادارانشان را به خیابان ها بیاورند تا حمایت و پشتیبانی از کوبانی باشکوه باشد. همانگونه که در تبلیغات انتخاباتی این کا را انجام می دهید. چرا این کار برای کوبانی انجام نشد همانگونه که در شهرهای کُردنشین در ترکیه انجام شد؟
– وضعیت مناطق کُردنشین ترکیه با اقلیم کردستان عراق بسیار متفاوت است. کُردها در ترکیه همگی به خیابان ها آمدند و برای رسیدن به حقوق و مطالبات خود جنگیدند. اما در اقلیم کردستان عراق آزادی وجود دارد. دموکراسی تجربه شده و اینکه مردم به شیوه های مختلف مواضع و دیدگاه های خود را ابراز دارند، بسیار عادی می باشد. اما وضعیت در مناطق کُردنشین ترکیه و سوریه متفاوت است، در این مناطق باید مبارزە کرد. در مناطق کُردنشین ترکیه باید برای رسیدن به حقوق تظاهرات کرد و این اصلی ترین راهی است که دیدگاه و مواضع خود را برجسته کرد و نشان داد.
اما در اقلیم کردستان می توان به شیوه های مختلف این حمایت و پشتیبانی را از کوبانی و هر جای دیگری که لازم باشد ابراز داشت و به همین دلیل در همه مسائل باید این تفاوت ها در نظر گرفته شود.

* خوب این وضعیت در شهرهای کُردنشین ترکیه نیز وجود دارد همکاری و حمایت از کوبانی وجود دارد و به صورت گسترده شبکه های اجتماعی نیز به کار گرفته می شوند. راهپیمایی و تجمع در هر جایی هم که باشد دیگر تفاوتی ندارد.
– ملابختیار: خیر، راهپیمایی و تجمع در مناطق کُردنشین ترکیه اعتراض، عکس العمل و موضع گیری است و خیابان به عنوان سنگری برای اعتراض است، سنگری است برای مبارزات مدنی، شهرهای کُردنشین ترکیه قربانی داده اند، ده ها تن از آنها شهید شدند. صدها نفر زخمی شدند و زندان ها پر شد از تظاهرکنندگان.

* خوب سوال این است که چرا در اقلیم کردستان اعتراض جدی صورت نمی گیرد. برای مثال، چرا در اقلیم کردستان اعتراض جدی به ترکیه دیده نمی شود. هم اکنون شمار زیادی از شرکت های بازرگانی ترکیه ای در اقلیم کردستان حضور دارند، می توان به عنوان اعتراض تأکید شود که اگر به مدافعین کُرد سوری و کوبانی کمک نگردد، منافع ترکیه در اقلیم کردستان با خطر مواجه می شوند. چرا شما این راه را در پیش نمی گیرید؟
– ملابختیار: هنوز زمینه برای انجام چنین اعتراضی فراهم نشده است. هنوز جنگ و مناقشات به این مرحله نرسیده است. ثبات و امنیت اقتصادی در اقلیم کردستان باید حفظ شود و این یک ضرورت است. همچنین اهمیت دادن به مسائل سیاسی و نحوه عملکرد رسانه ای نیز یک نیاز ضروریست. در این مقطع این مسائل را با هم قاطی نکنیم بهتر است. مسئله این است که در این جا آزادانه راهپیمایی و تجمعات اعتراضی برگزار می شود. موضع گیری می شود و در رسانه های گروهی همگان مواضع خود را اعلام می کنند و این برای کوبانی اهمیت دارد.

* اما مسئله این است که ملتی در کوبانی در خطر نسل کشی قرار دارد. محاصره شده است، با خطر نابودی روبروست. خطر سقوط کوبانی وجود دارد و این اعتراضات ضرورت دارد. آیا به اعتقاد شما این راهپیمایی و تجمعات اعتراضی بیشتر از آنچه بوده که می بایست باشد؟
– ملابختیار: خیر. بر این اعتقاد نیستم که کار زیاد از حدی انجام شده باشد. اما آنچه که تاکنون و به این شیوه ها انجام پذیرفته برای کوبانی بسیار مثبت بوده است. اگر این وضعیت در کردستان عراق نمی بود و این اقلیم کردستان با آزادی های موجود نمی بود، وضعیت مثل دیگر بخش ها و مناطق بود که با هزار محدودیت بتوان راهپیمایی انجام دهند. آنچه که هم اکنون در اقلیم کردستان انجام پذیرفته است همانگونه که پیشتر نیز گفته ام، حمایتی مهم و با ارزش است. این جا مکانی برای بکارگیری دیپلماسی برای مناطق کُردنشین در سوریه است، میدان نشست ها و تجمع احزاب کُرد سوری، محل حضور نیروهای ائتلاف جهانی ضد داعش، در اقلیم کردستان است که بسیاری از نشست ها و مذاکرات و اقدامات نظامی و اطلاعاتی در خصوص کوبانی انجام می پذیرد. بسیاری از اقدامات در این جا انجام می گیرد و حمایت از طریق راهپیمایی و تجمعات مردمی تنها معیار برای چگونگی حمایت از کوبانی نیست.
هنگامی که در سال ۱۹۸۵ پ.ک.ک در ترکیه مورد حملات گسترده قرار گرفت ما بیانیه صادر کردیم و آمادگی خود را برای اعزام هزاران پیشمرگ به‌ منظور کمک و دفاع از آنها در مرزها اعلام کردیم. این اقدام ما تبلیغات سیاسی نبود. از روز آغازینی که اتحادیه میهنی کردستان تأسیس گردید، اعلام کرده ایم که ارتباطی ارگانیک میان بخش های مختلف کردستان وجود دارد و آنها هستند که تکمیل کننده هم می باشند. ما با عمل و نه با تبلیغات این مسئله‌ را به‌ اثبات رسانده‌ایم و با تقدیم شهدا، انجام همکاری عملی و کمک و پشتیبانی و موضع گیری در این کار استوار و ثابت قدم بوده ایم.
حال که اعلام آمادگی کرده ایم به کوبانی برویم، من به عنوان عضوی از دفتر سیاسی پیشقدم این کار خواهم بود. خود من برای این منظور با رفیق “هریم” حرف زده ام و به او گفته ام که با پ.ک.ک و رهبران این حزب برای این منظور گفتگو کند و خود ما هم در این جا با حزب دموکرات کردستان (پارتی) سخن می گوییم و اقدامات رسمی لازم را در اینجا به پایان می رسانیم، اگر بتوانیم، از دفتر سیاسی اتحادیه میهنی خود من حضور می یابم و با هماهنگی با حزب دموکرات و ریاست اقلیم کردستان یک نیروی قدرتمند و تأثیرگذار به کوبانی اعزام می کنیم. این نیرو می تواند ضدترور و یا هر نیروی دیگری باشد. اما متأسفانه باید بگویم که شرایط جغرافیایی به گونه ای است که اجازه اعزام نیرو به کوبانی را به ما نمی دهد و این برای تبلیغات سیاسی نیست. اکنون مکانی را بیاب که بتوان از طریق آن نیرو به کوبانی اعزام کرد اگر توانستید فوراً پس از پایان مصاحبه، به منزل خویش بازنمی گردم و به کوبانی خواهم رفت.

* اما سوال این است؛ گفته می شود که اگر رئیس اقلیم دستور صادر کند، ما خواهیم رفت. حال دلیل نرفتن شما عدم اعلام فرمان از سوی رئیس اقلیم کردستان است؟
– ملابختیار: خیر. این سخن برای در نظر گرفتن جایگاه ریاست اقلیم کردستان است و این به منظور تبلیغات نیست، این در نظر گرفتن جایگاه ویژه و پرنسیپ می باشد. نمی توانیم اعلام کنیم که هیچ اهمیتی به ریاست اقلیم نمی دهیم و دولت اقلیم را نیز در نظر نمی گیریم و پایبند قانون نخواهیم بود. نمی توانیم اینگونه رفتار کنیم. این ما بودیم که این حکومت را تشکیل دادیم و در انتخاب ریاست اقلیم نیر نقش آفرینی کردیم. در چنین مسئله ای ما به احزاب کُرد سوری نیز تأکید کرده ایم که هماهنگی های خود با رئیس اقلیم را بیشتر و قوی تر بکنند و با این حال چگونه ممکن است که خود ما چنین سیاستی را در پیش نگیریم. مطمئناً ما در این چارچوب فعالیت می کنیم و ضرورت ایجاب می کند که چنین باشیم و این به منظور مصادره به مطلوب کردن و انجام تبلیغات سیاسی در راستای منافع حزبی نیست و هر لحظه که موقعیت فراهم گردد به کوبانی خواهیم رفت.

* این سوال مطرح می شود که چگونه است که پیشتر و در دهه ۸۰ میلادی از کشور لیبی سلاح و مهمات به دست نیروی پیشمرگ می رسید و به آسانی در مرزها تردد می شد. حال چگونه است که شما نمی توانید به کوبانی بروید و باید حتماً راه برایتان هموار گردد و از طریق جاده آسفالت به آنجا بروید؟
– ملابختیار: همه مردم بدانند که نه ما به عنوان اتحادیه میهنی کردستان و نه حزب دموکرات کردستان از کمک و پشتیبانی از کوبانی دریغ نکرده ایم و از راه های ویژه به این شهر کمک رسانی شده است.

* کمک تسلیحاتی هم بوده است؟
– ملابختیار: آری. ارسال سلاح و مهمات هم بوده است. آنچه در توان داشته ایم دریغ نکرده ایم. اما واقعیت این است که نمی توانیم به کوبانی نیرو اعزام کنیم زیرا نزدیک ۸۰ تا ۹۰ کیلومتر از ما دور می باشند و راه هایی هم که به کوبانی ختم می شود عرب نشین و تحت اشغال داعش می باشند و این وضعیت به دلیل شرایط جغرافیایی منطقه است.

* اما گفته می شود که شما می توانید از طریق خودگردانی های دیگر کُردی در سوریه و در محورهای جنگ با داعش، جبهه جدیدی بگشایید تا داعش را در محور کوبانی تضعیف کنید. چرا این کار را انجام نمی دهید؟
– ملابختیار: قبل از هر چیز باید این را بگویم که اگر قرار باشد جبهه جدیدی از جنگ گشوده شود، این کار ما نیست، بلکه وظیفه واحدهای مدافع خلق (YPG) است و هر کجا که به کمک و حمایت ما نیاز داشتند، دریغ نخواهیم کرد.

* بخش دوم سوال این است که آیا شما توانایی حفظ و دفاع از کوبانی را دارید؟
– ملابختیار: هم اکنون خود ما در جنگ با داعش هستیم، از یاد مبرید که هزار و ۲۰۰ کیلومتر از خانقین و جنوب نفتخانه تا شنگال، در جنگ با داعش هستیم، برای اولین بار در تاریخ کُردهاست که یک نیروی کردستانی در هزار و ۲۰۰ کیلومتر مستقر و در حال جنگ می باشد. خود ما در جبهه گسترده ای در جنگ با داعش هستیم، این جنگی که هم اکنون بین ما و داعش جریان دارد به نفع کُردها در سوریه است و همچنین جنگ آنها با این گروه به نفع نیروی پیشمرگ اقلیم کردستان است.

* اما سوال اصلی این است که آیا واقعاً شما توانایی حفظ و جلوگیری از سقوط کوبانی را دارید و همچنین این سوال پیش می آید که چرا جلولا را آزاد نمی کنید؟
– ملابختیار: جلولا در چنگ ما است، من مسئول عدم کنترل مجدد جلولا از سوی نیروی پیشمرگ هستم و دلیل جلوگیری از این کار نیز وجود مین کار گذاشته شده از سوی داعش به صورت گسترده در این منطقه است، هیچ یک از فرماندهان، مسئول عدم پیشروی نیروی پیشمرگ نیستند، ما طرح، برنامه و نقشه ویژه برای کنترل مجدد جلولا را در دست داریم و بر این اساس عمل می کنیم. از زمانی که من مسئول برخی از جبهه های نبرد با داعش بوده ام از ۴۰ شهیدی که در میان نیروی پیشمرگ تقدیم کرده ایم ۳۵ تن از آنها به دلیل مین های کار گذاشته شده، شهید شده اند. علیرغم هشدارها و آگاهی دادن درخصوص خطرات مین و راهنمایی درباره نحوه پیشگیری از وقوع حادثه، اما به دلیل قهرمانی ها و شجاعت و روحیه نیروهای پیشمرگ و عدم توجه و جدی نگرفتن هشدارها این وضعیت پیش آمده است.
ببشتر از ۳۵ تن از نیروهای ما به دلیل انفجار مین شهید شده اند، چند روز گذشته در منطقه جلولا و به دلیل انفجار مین ۵ تن از اعضای ما شهید شده اند و در این جا به مردم این اطمینان خاطر را می دهم که هرگاه مطمئن شدیم که با کمترین خسارت و تلفات جانی توانستیم جلولا و سعدیه را از اشغال داعش آزاد کنیم، مطمئناً اقدامات لازم انجام می گیرد.

* براساس این گفته ها نوعی از آرامش بر محورهای جنگ پیشمرگ و داعش سایه افکنده و دلیل این آرامی هم به دلیل تاکتیک در پیش گرفته از سوی شماست؟
– ملابختیار: خیر. آرامش وجود ندارد. وضعیت موجود سندی است بر شکست دادن داعش. وضعیتی برای داعش ایجاد کرده ایم که توان حمله کردن به مناطق ما را از دست داده است، زمان و مکان جنگ را نیروی پیشمرگ تعیین می کند. داعش به موضع دفاعی منفی وارد شده. دفاع منفی به معنی مرگ است، مرگی روانی برای جنگجویان، ما در این وضعیت نیستیم و داعش در این وضعیت اسفناک قرار دارد و نیروهای پیشمرگ هرگاه بخواهند به مناطق تحت اشغال داعش حمله می کنند.

* در پاسخ به یکی از سوالات اشاره کردید که جنگ با داعش در مناطق کُردی شمال سوریه به نوعی همکاری با نیروی پیشمرگ در اقلیم کردستان است و این جنگ در محورهای اقلیم کردستان هم همکاری با مدافعین کُرد سوری است. این سوال مطرح می شود که چرا هم اکنون شما حملات خود را به داعش در محورها تشدید نمی کنید تا این گروه‌ توانایی چندانی برای حمله به‌ مناطق کُردی شمال سوریه نیابد؟
– ملابختیار: در چندین جبهه، جنگ در جریان است. در جلولا درگیری است. در زومار به همین منوال در همه مناطق جنگ و درگیری در جریان است، اما اتخاذ تصمیمات بر اساس نیاز جبهه هاست، نمی توان گفت که به منظور همکاری با مدافعین کُرد سوری در هر نقطه ای از اقلیم کردستان که بخواهیم، حمله انجام دهیم و این کار نیازمند نقشه و برنامه مدون است.

* نوع جنگ ها متفاوت است، برای مثال آنچه که هم اکنون در کوبانی می گذرد جنگی سخت و دشوار است و دو طرف به صورت مداوم مشغول حمله و دفاع هستند، اما در اینجا (شمال عراق) اینگونه نیست، حرف من این است که چرا با حملات خود داعش را در منطقه یا محور خاصی تحت فشار قرار نمی دهید؟
– ملابختیار: این سخنان منطبق با استراتژی نظامی نیست، اگر فرض را بر این بگیریم که عناصر داعش در عراق در ارتباط کامل با این گروه در کوبانی باشند و در یک نوار جغرافیایی به هم پیوسته حضور نظامی داشته باشند، سخن شما صحیح است و می توان در مورد آن بحث کرد. اما اینگونه نیست و هر چقدر در اینجا به آنها حمله شود، هیچ تأثیری بر توان آنها در منطقه ای دیگر نخواهد داشت، من تاکید می کنم که این نیروها در مناطق مختلف در یک چارچوب واحد تعریف می شوند و نمی گویم که اگر در این منطقه مورد حمله قرار گیرند در منطقه دیگر ضعیف می شوند. اگر در منطقه ای نزدیک به کوبانی به آنها حمله شود، این نظر صحیح است، اما اگر در این جا و برای مثال در دوزخورماتو، جلولا و یا آمرلی مورد حمله قرار گیرند هیچ تأثیری نخواهد داشت.

* اما گفته می شود که تسلیحاتی که در اختیار داعش قرار دارد و آنها را در جنگ کوبانی به کار می گیرند، سلاح و مهماتی است که از ارتش عراق در موصل به دست آوده اند.
– ملابختیار: شما به موصل اشاره دارید و من درباره این شهر سخنی نگفته ام. اولین حمله آنها در عراق از موصل آغاز شد، متاسفانه ارتش ضعیف عراق در این منطقه شکست خورد و همه امکانات این ارتش به دست داعش افتاد و توانستند تسلیحات را از آنجا به سوریه منتقل کنند ولی وضعیت در حال حاضر نسبت به گذشته تغییر کرده است.

* اما گفته می شود که انجام عملیات و شروع حملات به داعش در این منطقه (جلولا) به مواضع و برنامه های ایران و روابط این کشور با اتحادیه میهنی کردستان (یکیتی) مرتبط می باشد، یعنی هر گاه ایران اراده کند در یکی از محورها، حمله و عملیات آغاز می شود و هرگاه نخواهد، این وضعیت متوقف می شود.
– ملابختیار: ایران از مخمور و گویر وارد جنگ با داعش شد. جناب مسعود بارزانی رئیس اقلیم کردستان به شیوه ای بسیار شایسته از جمهوری اسلامی ایران تشکر کرد و اعلام کرد که ایران اولین دولتی بود که به درخواست کمک کُردهای عراق پاسخ مثبت داد و به یاری آنها شتافت. پس از اشغال مخمور هم پس از یک ماه به کمک و یاری ما هم آمد و در مناطق جلولا و سعدیه نیز ایران به صورت عملی در جنگ های علیه داعش نقش تأثیرگذاری را ایفا می کند. تاکید می کنم که ایران بسیار زودتر از دیگر کشورها، چه کشورهای منطقه و چه کشورهای فرامنطقه ای خطر داعش و تهدیدهای این گروه را دید و درک کرد و برای همگان آشکار ساخت.

* آیا ایران مخالف داعش با همه شاخه ها و گروه های آن می باشد یا اینکه با برخی از گروه های آن دشمنی دارد؟
– ملابختیار: ایران دشمن و ضد القاعده و داعش می باشد و در جنگ با طالبان نیز با آمریکا همکاری کرد.

* آیا ایران با جبهه النصره نیز دشمنی دارد؟
– ملابختیار: ایران ضد داعش، نقشبندی ها و جبهه النصره می باشد.

* ترکیه چطور؟
– ملابختیار: متاسفانه ترکیه همان سناریو حمله آمریکا و همپیمانان به حکومت صدام حسین در عراق را تکرار کرد. ترکیه می توانست نقشی بسیار تاثیرگذاری ایفا نماید اما با کمال تأسف موضع کنونی ترکیه در چارچوب منافع داعش می باشد.

* گفته می شود که از همان آغاز ورود داعش به عراق با اشغال موصل، اتحادیه میهنی به نحوی از انحا داعش را تحریک می کرد که به بخشی از خاک اقلیم کردستان عراق حمله کند و این را می توان از تاکید اتحادیه میهنی بر ضرورت حمله به داعش دید و این موضع در برابر موضع حزب دموکرات کردستان بود که بر ضرورت دفاع تاکید داشت و این تحریک از سوی اتحادیه میهنی بود که باعث شد داعش بخش هایی از خاک کردستان از جمله جلولا، شنگال و مخمور را اشغال کند.
– ملابختیار: این ادعایی است که تو آن را مطرح کرده ای زیرا در هیچ نشست و مراسم سیاسی، نشست حزبی، نشست های وزارت کشور و یا وزارت پیشمرگ و نه در دیدار با جناب رئیس اقلیم کردستان و یا کشورهای منطقه و یا در حکومت مرکزی عراق هیچ بحثی در این باره در میان نبوده و نیست. از سوی دیگر، فرض را بر این بگذاریم که شخصی این سوال را مطرح کند، نظر من درباره این شخص این است که وی به هیچ عنوان ماهیت داعش را درک نکرده است. داعش در نفس و ذات خود دشمن سرسخت ملت های غیرعرب است. داعشی ها؛ سلفی، تروریست و قاتل هستند. نوع دیدگاه و عملکردشان فاشیستی است و فاشیسم نه برای مرزهای جغرافیایی و نه برای ملیت و قومیت هیچ ارزشی قائل نیست. داعشی ها دشمن های سرسخت دموکراسی هستند، هیچ اعتقاد و باوری به جغرافیای کردستان ندارند و آن را قبول ندارند. دشمن ما هستند. حاضر به اعتراف به موجودیت ملت کُرد نیستند. دشمن ما هستند. دموکراسی را قبول ندارند. دشمن ما هستند پس باید گفت آنهایی که ماهیت داعش را نشناختند، سخت در اشتباه بودند، ما به عنوان اتحادیه میهنی کردستان بسیار زود ماهیت داعش را شناختیم و درک کردیم و اگر در اقلیم کردستان این شناخت از داعش می بود و به جای دفاع جنگ بر علیه این گروه اعلام می شد، امکان داشت که واقعه شنگال روی نمی داد.

* پس اینگونه که شما می گویید، اتحادیه میهنی ماهیت داعش را زودتر شناخته بود؟
– ملابختیار: آری.

* بسیار خوب، به سوال پیشین باز گردیم، آیا شما (اتحادیه میهنی) قبل از ریاست اقلیم و پارتی (حزب دموکرات کردستان) به ماهیت داعش پی بردید؟
– ملابختیار: آری.

* آیا این مسئله را با آنها (ریاست اقلیم و حزب دموکرات کردستان) در میان گذاشتید؟
– ملابختیار: به همگان اعلام کردیم. برای اینکه دقیق تر در این باره بحث کنیم درباره سخن خودت که گفتی موضع ما (اتحادیه میهنی) داعش را به جنگ با کردستان کشاند به گزارش یکی از مسئولین نظامی داعش در موصل که برای خلیفه این گروه ارسال کرده بود اشاره می کنم. در این گزارش خطاب به خلیفه داعش آمده است: به شما نگفتم که به کردستان حمله نکنید زیرا کردستان در معادلات منطقه ای و جهانی مورد حمایت های گسترده می باشد و وضعیت ما آشفته خواهد شد و به ضررمان تمام خواهد شد. بنابراین در استراتژی داعش، حمله به کردستان گنجانده شده بود. شفاف تر سخن بگویم در طول تجربه فدرالی ما کُردهای عراق، همه احزاب سیاسی کُرد عراقی خطر سلفی های مسلح را احساس و درک نکرده بودیم.
سال های ۱۹۹۳ و ۱۹۹۴ ما (اتحادیه میهنی) و حزب دموکرات کردستان چگونه با این جریانات سلفی تعامل می کردیم. برخی اوقات ما (اتحادیه میهنی) بر ضد حزب دموکرات کردستان از آنها حمایت می کردیم و گاهی اوقات آنها بودند که بر ضد ما از گروه های مسلح سلفی حمایت می کردند. ببین ما (هر دو حزب اصلی اقلیم کردستان) تا چه اندازه آنها (گروه های سلفی مسلح) را به کار گرفتیم و چقدر در چارچوب نقشه های سیاسی که نیروهای سلفی براساس آنها اقدام می کردند کار کردیم. هر دو حزب در این مسئله دچار اشتباه شدیم. من این سوال را از همه جریانات سیاسی کردستان عراق می پرسم: این تجربه سیاسی لائیک ما در اقلیم کردستان در طول ۱۴ تا ۲۰ سال اخیر چه استراتژیی برای مقابله با شرایطی که زمینه را برای کهنه پرستان و سلفی ها فراهم ساخته‌ تا بتوانند صدها تن را به دور خود جمع کنند و مورد استقبال قرار گیرند تدوین کرده است.

* آیا استراتژی اینچنینی بوده است؟
– ملابختیار: استراتژیی ضعیف بوده است. پروژه ای بسیار سست برای به منصه ظهور رساندن تفکر و عقلانیت آزاد و تغییر فلسفه آموزش و باز تعریف روابط اجتماعی و مبارزات مدنی و استقرار سیستمی سکولار در این اقلیم، بسیار ضعیف بوده است.

* شما از ضعف استراتژی برای مقابله با گروه های تندرو و سلفی و پیاده کردن سیستم سکولار در اقلیم کردستان سخن می گویید و مردم نیز این انتقاد را از شما دارند که در طول سالیان گذشته آنگونه که به دنبال قدرت، پُست و مقام و پول بوده اید، به دنبال پروژه سکولاریزاسیون نبوده اید و برایش هزینه نکرده اید؟
– ملابختیار: اینهایی که گفتی همگی سخنان من است، از تو سپاسگذارم. همه اینهایی که اشاره کردی من قبلاً گفته ام، من در طول سالیان اخیر بارها این سخنان را بر زبان آورده ام. از تو ممنونم که آنها را برای خودم یادآوری کردی و به مردم هم گوشزد کردی.

* بنابراین این سخن مردم که می گویند توافق استراتژیک میان دو حزب اصلی (حزب اتحادیه میهنی و حزب دموکرات کردستان) توافقی است برای تقسیم سمت ها و پول صحیح است؟
– ملابختیار: خیر اینگونه نیست. همگان در برابر خطر سلفیت و ترور و در مبارزه برای دفع این خطرات از جامعه، اهمال کردیم. من در سال ۱۹۹۳ این سخنان را ایراد کردم و به صورت ضبط شده نیز موجود است. من در این اظهارات تاکید کردم که امکان ندارد بتوانیم دموکراسی نوپا در اقلیم کردستان را به سر منزل مقصود برسانیم مگر اینکه خطر سلفی گری و تفکر تندروی و ملی گرایی سلفی را از آن دور سازیم.

* آیا هم اکنون نیز این خطر وجود دارد؟
– ملابختیار: آری.

* در کردستان عراق؟
– ملابختیار: آری در کردستان عراق هم هست.

* در دولت اقلیم هم این خطر وجود دارد؟
– ملابختیار: در اطراف دولت اقلیم کردستان هست و همچنین می توان آن را در فلسفه حکمرانی دولت اقلیم کردستان دید.

* قابل مشاهده‌ است؟
– ملابختیار: آری می توان آن ها را دید. من از تو سوال می کنم آیا در طول ۲۵ سال گذشته تعامل و نوع برخورد ما با دین، آموزش، علم، علوم تطبیقی، تربیت نسل جدید، با ناسیونالیسم عربی، ناسیونالیسم ترکی و ناسیونالیسم فارس؛ فلسفه ما صحیح بوده است، آیا توانسته ایم نسل جدید را بر اساس معیارهای دموکراتیک تربیت کنیم، اگر موفق بوده ایم چرا در حلبچه ۶۰۰ تا ۷۰۰ تن به جریانات سلفی ملحق می شوند.

* اما شما به نحوی از انحا این نیروهای سلفی را در راستای منافع خود به کار بستید. حتی دین را در راستای منافع خود به کار بستید. شما به عنوان اتحادیه میهنی کردستان که ادعای لائیک بودن را دارید، چندین بار دین را در راستای جمع آوری رای و حمایت های مردمی به کار بسته اید؟
– ملابختیار: قبل از هر چیز تاکید کنم که ما بر ضد دین نیستیم. من درباره دین سخن نمی گویم. من درباره نیروی سلفی قاتل سخن می گویم. خطر سیاسی، خطر عملی که ما را تهدید می کند این است. دینداری مسئله ای بسیار عادی است. ما نیروی سوسیال دموکرات هستیم. ما نیرویی ضد دین نیستیم و این ادعا را رد می کنیم. دینداری و اعتقاد به هر مذهبی را برای تک تک افراد این جامعه آزاد می دانیم. اما دین و قدرت را از هم جدا می دانیم. این که اتحادیه میهنی در این باره اشتباهاتی داشته است را می پذیرم.

* آیا توافقی نوشته شده و یا شفاهی میان اتحادیه میهنی و حزب اتحاد دموکراتیک برای همکاری حزبی وجود دارد؟
– ملابختیار: خیر توافق امضا شده وجود ندارد.

* پس نشست هایتان چگونه است؟
– ملابختیار: به طور مدام با هم دیدار داریم.

* دیدارها در چه سطحی هستند؟
– ملابختیار: در سطح جناب صالح مسلم، دفتر سیاسی، رهبری، خودگردانی ها، همه آنها به دیدار ما می آیند و با هم دیدار و گفتگو می کنیم.

* آیا با پ.ک.ک هم دیدار دارید؟
– ملابختیار: آری با پ.ک.ک هم دیدار می کنیم.

* در سطوح عالی؟
– ملابختیار: آری در سطوح عالی.

* آیا در دیدارها درباره اختلافات میان پ.ک.ک و حزب دموکرات کردستان (پارتی) سخنی به میان آمده است؟
– ملابختیار: در این خصوص به تفصیل سخن گفته ایم.

* نتایج آن تا بدین لحظه چه بوده است؟
– ملابختیار: در آخرین دیدار که روز اشغال مخمور بود ما به حضور کاک مسعود رسیدیم و دیداری با دفتر سیاسی حزب دموکرات کردستان (پارتی) داشتیم. در این دیدار به این مسئله اشاره کردیم و در خصوص آن بحث و تبادل نظر شد. دو روز پس از این نشست با رفیق جمعه (جمیل بایک رهبر مشترک پ.ک.ک در قندیل) دیداری داشتم و به او گفتم که باید در کمترین زمان ممکن اختلافات خود با حزب دموکرات کردستان را کم کنید و وضعیت را چنان تلطیف کنید که با رئیس اقلیم دیدار کنید و مشکلات فی مابین را حل کنید.
سال گذشته در کنگره KNK (کنگره ملی کردستان، نهاد وابسته‌ به‌ پ.ک.ک) در بروکسل حضور یافتم هم در سخنرانی خود در کنگره و هم در گفتگوی تلویزیونی در خصوص ضرورت حل اختلافات پ.ک.ک با ریاست اقلیم کردستان و همچنین در دیدارها با جریانات کردستان سوریه نیز در این باره سخن گفته ایم و آن را با دیگر احزاب و جریانات نیز مطرح می کنیم. ما همیشه مسبب حل اختلافات بوده ایم.

* آنگونه که جمیل بایک ضرب الاجلی ۱۵ روزه را برای ترکیه تعیین کرده است، اگر پ.ک.ک جنگ با ترکیه را از سر بگیرد، آیا شما در این جنگ از پ.ک.ک حمایت خواهید کرد؟
– ملابختیار: اجازه بدهید که بدون تعارف در این باره سخن بگویم، برداشت ما این است که دولت ترکیه اقداماتی جدی برای حل اختلافات برنداشته است و هیچ اقدامی نیز برای پیشبرد مقطع کنونی انجام نمی دهد. مطمئناً اگر بار دیگر جنگ و درگیری آغاز گردد، مسئولیت آن متوجه دولت حزب عدالت و توسعه است. در خصوص موضع گیری در این باره اگر جنگی آغاز شد، درباره آن، ماهیت این جنگ و جزئیات آن در زمان خودش اظهارنظر می کنیم.

* پس از فشار پ.ک.ک بر دولت ترکیه برای انجام اقدامات مثمر ثمر در پروسه صلح حمایت می کنید؟
– ملابختیار: به عنوان اتحادیه میهنی بر این اعتقادیم که باید پ.ک.ک صبر پیشه کند و خویشتن دار باشد. مطمئناً تحولات و معادلات در منطقه، کردستان ترکیه، کشور ترکیه، کردستان سوریه، اقلیم کردستان و به صورت کلی تحولات و تغییر معادلات در خاورمیانه فرصت هایی بیشتر به وجود می آورد که پ.ک.ک می تواند از آنها استفاده کرده و نقش آفرینی کند، مبارزات مدنی خود را گسترش دهد. اتحادیه میهنی در مقطع کنونی موافق اظهارات و بیانات جنگ طلبانه نیست، معتقدیم که باید فرصتی بیشتر به سیاست داد. این موضع ما است ولی در نهایت این پ.ک.ک است که تصمیم گیرنده می باشد.

* به اعتقاد شما روابط مستحکم حزب دموکرات کردستان (پارتی) با دولت اردوغان به این مسئله ضربه وارد کرده است، برای مثال اکنون که کوبانی در خطر است آیا این روابط با دولت ترکیه به پارتی ضربه زده است؟
– ملابختیار: خیر، هیچ ضربه ای به پارتی وارد نکرده و در برخی موارد هم به نفع این حزب بوده است.

* ارزیابی شما از اظهارات اخیر اردوغان چیست که گفت داعش و پ.ک.ک هیچ تفاوتی با هم ندارند و هر دو تروریست هستند و این سخن در نشست جهانی اقتصاد در ترکیه بیان شد که نخست وزیر اقلیم کردستان هم در آنجا حضور داشت و در این باره هیچ موضع گیریی نداشت و این مسئله باعث انتقادات شدید از وی شد. به نظر شما نیچروان بارزانی باید در مقابل این سخنان چه می کرد؟
– ملابختیار: من انتظار چنین سخنانی را از جناب اردوغان نداشتم. این سخنان مبین این است که آنها نیتی برای حل سیاسی مسئله کردستان ترکیه ندارند. در این مقطع که با جناب اوجالان گفتگو در جریان است، پارلمان ترکیه مجوز مذاکره با پ.ک.ک را صادر کرده است و همه دنیا از انجام گفتگوهای رسمی مطلع می باشند و تاریخ این گفتگوها با پ.ک.ک به ۲۰ سال پیش بازمی گردد. در این مقطع که مردم به ریاست جمهوری اردوغان امیدوارند و اصلاحاتی در قانون اساسی و دیگر قوانین انجام شده است و اقداماتی مثبت و تاثیرگذاری انجام پذیرفته و مردم چشم انتظار تغییرات مثبت هستند، در این مقطع که غرب کردستان سوریه در محاصره است و مشکلی بزرگ در منطقه هست، چه معنی دارد و با چه هدفی جناب اردوغان چنین سخنانی را ایراد می کند. درباره جناب نیچروان بارزانی نخست وزیر اقلیم کردستان من مطمئن هستم که ایشان موضع خاص خود را داشته اند و با جناب اردوغان و به دور از رسانه ها در این باره سخن گفته است.

* چرا این سخنان را رسانه ای نمی کنند؟
– ملابختیار: بی اطلاع هستم از خودشان سوال کنید.

* اگر شما در آنجا بودید، چه می گفتید؟
– ملابختیار: احتمالاً من هم سخنان و مواضعم را رسانه ای نمی کردم.

* اما او جلوی رسانه ها این سخنان را گفت و همگان سخنانش را شنیدند؟
– ملابختیار: خوب گفته باشد. نیچروان بارزانی نخست وزیر اقلیم کردستان است و به‌ شیوه‌ خاص خود، به وی پاسخ داده است.

* شما از اینکه نیچروان بارزانی پاسخ اردوغان را داده باشد مطمئن هستید، آیا این سخنان اطلاعاتی است که به شما رسیده است یا تصور شما این است؟
– ملابختیار: با توجه به شناختی که از جناب نیچروان بارزانی دارم و با توجه به مذاکراتی که انجام داده و دیدارها و نشست هایی که با وی داشته ام ایشان سخنانی ارزشمند و تأثیرگذار بر زبان می آورند من با توجه به این شناخت اینگونه سخن می گویم، هیچ اطلاعاتی هم به من نرسیده و سخنانم را هم به صورت قطعی بیان نمی کنم و باید موضع گیری کرده باشد و در غیر اینصورت اشتباه کرده‌اند.

* شما به عنوان کسی که هم در گفتگوهای رسمی سیاسی، نظامی و حتی مبادله اسرار حضور داشته اید، چه نظری درباره دیپلمات های ترکیه ای اسیر داعش دارید که به ترکیه تحویل داده شدند. آیا شما هم به این مسئله که گفته می شود ناشفاف بود، مشکوک شدید؟
– ملابختیار: همگان به این مسئله شک دارند و با چشم تردید به آن می نگرند. اما اگر درباره سند و مدرک برای این ادعاها سخنی گفته شود، مطمئناً تاکنون هیچ سندی ارائه نشده است به ویژه درباره اینکه گفته می شود تبانی میان آنکارا و داعش شده است و من نیز همچون دیگر شهروندان با چشم تردید و گمان به این قضیه نگاه می کنم.

* یعنی بدون هماهنگی و تبانی می توان چنین کاری کرد؟
– ملابختیار: نه، امکان ندارد.

* چرا رئیس اقلیم و نخست وزیر اقلیم کردستان با نگرانی به مواضع اتحادیه میهنی می نگرند؟
– ملابختیار: نمی دانم از خودشان بپرسید.

* آیا شما چیزی در سیاست ها و عملکرد حزبیتان نمی بینید که موجب نگرانی آنها شود؟
– ملابختیار: اگر مسئله نگرانی باشد به نظر من بهتر آن است که آنها موارد نگرانی خود را با ما در میان بگذارند تا ما نیز نگرانی های خود را به آنها منتقل کنیم.

* نگرانی های شما از آنها چیست؟
– ملابختیار: نگرانی و موارد قبل ذکر فراوان هستند.

* مثل چه چیزهایی؟
– ملابختیار: درباره دولت، درباره سیاستی که در عراق پیاده می شود.

* در ارتباط با دولت نگرانی های شما چیست، آیا قدرت شما را در دولت تقلیل داده اند؟
– ملابختیار: برخی مسائل در دولت وجود دارند. نه تنها اکنون و در دولت هشتم، بلکه در دولت هفتم نیز ملاحظات و انتقاداتی درباره توازن در قدرت و محروم کردن اتحادیه میهنی از برخی از دستاوردها داشته ایم که در نشست های دو جانبه آن ها ابراز داشته ایم.

* در نشستی چهار جانبه که شما، عمر فتاح، نیچروان بارزانی و فاضل میرانی حضور داشته اند، نیچروان بارزانی عصبانی شده و از شدت عصبانیت فریاد زده است، مسئله چه بود؟
– ملابختیار: واقعیت ندارد. اول اینکه از شأن و منزلت ایشان به دور است و دوم اینکه جایگاه و مقام حزبی ما به گونه ای نیست که بپذیریم کسی بر سرمان فریاد بزند کسی جرأت ندارد از ما عصبانی شده و فریاد بزند.

* درباره نگرانی ها و انتقادات حرف زدید؟
– ملابختیار: در این باره سخن گفت و ما دو برابر وی نگرانی های خود را ابراز داشتیم. تکرار می کنم، نمی دانم چه کسی این اخبار را منتشر می کند. کسی نمی تواند و جرات ندارد که بر سر ما فریاد بزند و یا با عصبانیت با ما سخن گوید حال هر پُست و مقامی داشته باشد. زیرا هیچ کس از ما بیشتر خود را وقف کردستان نکرده است. به هیچ کسی هم اجازه عصبانی شدن نمی دهیم.

* از هنگامی که شما را می شناسیم مدام درباره دموکراسی سخن می گویید، اما این دموکراسی تاکنون تثبیت نشده و همانگونه که خود شما نیز به آن اشاره داشتید به خوبی به پیش نرفته، به ویژه در سلیمانیه. اتحادیه میهنی متهم می شود که اجازه انتقال قدرت به صورت مسالمت آمیز و دموکراتیک را نمی دهد. چرا این همه شعاری که شما در مورد دموکراسی می دهید در حوزه عمل دیده نمی شود؟
– ملابختیار: مثل چه‌ چیز هایی؟

* مثل استانداری سلیمانیه.
– ملابختیار: ما در این مسئله معتقد به رای گیری هستیم و نتایج آن را می پذیریم.

* انتخابات انجام شده و شما نتوانستید اکثریت آراء را بدست آورید.
– ملابختیار: نه. اشتباه متوجه شدید. من درباره انتخابات در خود شورای استانی سخن می گویم. روابط ما با حزب دموکرات کردستان به گونه ای می باشد که بتوانیم از آنها درخواست کنیم به ما رای بدهند.

* اما آنها گفتند که رای خود را به نفع جنبش تغییر به صندوق خواهند انداخت.
– ملابختیار: روابط ما با حزب دموکرات کردستان آنقدر مستحکم می باشد که به آنها بگوییم باید به نفع ما رأی بدهند هنوز توافقنامه استراتژیک میان ما برقرار است. پیشتر نیز مجموعه توافقاتی درباره موضوعات مختلف با هم داشته ایم و این حق را به خود می دهیم که به دوستانمان در حزب دموکرات کردستان بگوییم که به نفع ما رای بدهند. اگر هم به ما رای ندادند این حق را برای خود قائل هستیم که از آنها بخواهیم به نفع دیگری رای ندهند. همچنین در خصوص نیروهای اسلامی هم این حق را برای خود قائل هستیم که از آنها بخواهیم اگر به ما رأی ندادند به رقیب ما هم رأی ندهند.

* دلیل این که این مسئله را به رای نمی گذارید چیست؟
– ملابختیار: نه جنبش تغییر به خود اطمینان دارد و نه ما و دلیل تعویق تعیین تکلیف این مسئله همین می باشد. ما موضع خود را تکرار می کنیم و پیشنهاد ما این است که با جنبش تغییر به رقابت انتخاباتی برویم و در این رقابت احزاب دیگر بی طرف باشند.

* آیا با این مسئله که جنبش تغییر هر کسی را که خواست برای پُست استانداری سلیمانیه کاندید کند مشکلی ندارید؟
– ملابختیار: ما ملاحظاتی درباره رهبر لیست آنها داریم.

* اگر از طریق رای گیری پُست استانداری را به دست آورد موضع شما چه خواهد بود؟
– ملابختیار: امیدواریم که این اتفاق نیفتد.

* درباره دولت به تفسیر سخن گفتیم حال به پارلمان اقلیم کردستان بپردازیم آیا از عملکرد ریاست پارلمان راضی هستید به ویژه که می بایست نایب رئیس پارلمان از شما می بود. اتحادیه میهنی چرا این پُست را پر نکرد؟
– ملابختیار: از عملکرد پارلمان نگران هستیم اما تاکنون موضع نهایی خود را اعلام نکرده ایم.

* آیا از عملکرد پارلمان نگرانید یا از عملکرد رئیس پارلمان؟
– ملابختیار: از رئیس پارلمان نگرانیم. فراکسیون اتحادیه میهنی از نحوه امورات و عملکرد ریاست پارلمان انتقاد دارد اما در این باره نیز موضع نهایی خود را اعلام نکردیم. مطمئناً ما به عنوان فراکسیونی که تاثیرات منفی در روند کار پارلمان خواهد داشت عمل خواهیم کرد و آنچه در ساختار دموکراتیک وظیفه خود می دانیم در این پارلمان به جای می آوریم.
درباره نایب رئیسی پارلمان و دیگر پست ها مواضع و دیدگاه های خود را داریم. دوستان ما در حزب دموکرات و دیگر احزاب قصد دارند که این مسائل را به صورت کلی و در چارچوب پارلمان فیصله دهند.

* هنگامی که رئیس پارلمان به خانقین سفر کرد و با شما دیدار داشت آیا شما وی را ستودید؟
– ملابختیار: در چه موردی؟

* آیا به او گفتید که عملکرد خوبی دارد؟
– ملابختیار: به وی گفتم کار خوبی کردید که به خانقین آمدید.

* فقط برای سفر به خانقین؟
– ملابختیار: آری. هر اقدام مثبتی که انجام دهد وی را می ستاییم. من پارلمان را به عنوان جایگاهی مقدس و قانونی می دانم و آن را ملک کاک ارسلان (ارسلان بایز رئیس یکی از دوره های پارلمان اقلیم کردستان عضو اتحادیه میهنی) و یا ملک روژ نوری شاویس (رئیس یکی از دوره های پارلمان اقلیم کردستان عضو حزب دموکرات کردستان) و نه ملک کمال کرکوکی (رئیس یکی از دوره های پارلمان اقلیم کردستان عضو حزب دموکرات کردستان) و هم اکنون نیز آن را متعلق به یوسف محمد (رئیس فعلی پارلمان اقلیم کردستان عضو جنبش تغییر) نمی دانم. پارلمان را مکانی مقدس برای همگان می دانم و هر کسی در این مکان اقدامی مثبت انجام دهد از وی حمایت می کنم.

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

تازه‌ترین عناوین