انجمن بی تاوان : لیست اعدامی که توسط ابراهیم گوچلو، سیاستمدار و نویسنده کرد به کمیسیون ارائه شده است شامل بنیانگذاران اعدام شده پ.ک.ک، اعضای کمیته مرکزی و مدیران ارشد آن است.
عثمان تیم: او در دسامبر ۱۹۹۲ در زندان بایرامپاشا به دلیل “همکاری با پلیس” در حالی که نماینده زندان پ.ک.ک بود، خفه شد. دلیل مرگ عثمان تیم با خفه شدن این بود که «او بدون سیلی از دوستانش خبر داد».

مهمت چیمن: اوگوتون به عنوان دستیار هماهنگ کننده سازمان اروپایی خدمت می کرد. او ۱۰ سال را در زندان گذراند. در اواسط سال ۱۹۹۲ وارد اروپا شد. قوانین اوجالان در مورد مسئله زنان را نقض کرد، مورد سوال قرار گرفت و در سال ۱۹۹۳ با “تبخیر” نابود شد.

یلدریم مرکیت: در نشست فیس که در ۲۷ نوامبر ۱۹۷۸ برگزار شد، به عنوان افسر منطقه ای پ.ک.ک درسیم و ارزینجان منصوب شد. اما او از اوجالان جدا شد و به دستورات اوجالان عمل نکرد. یلدیریم مرکیت در سال ۱۹۹۴ در رومانی کشته شد. به همین ترتیب پدرش نیز توسط پ.ک.ک کشته شد. برای خواهرش جمیله مرکیت (سهر) که او نیز از اعضای پ ک ک است، حکم اعدام صادر شد. او با فرار به اروپا جان خود را نجات داد.

مهمت شنر: او در ۱ نوامبر ۱۹۹۱ در منطقه قامشلی سوریه با کمک اطلاعات سوریه اعدام شد. افسر اطلاعاتی کامیشلی، آکید اومر و ابو عدنان با رفتن به خانه ای که مهمت کاهیت شنر در آن اقامت داشت، کشته شدند، حتی اگر آنها دو عضو پ ک ک بودند. فاطما تمل (دیلان) که در ۱ نوامبر ۱۹۹۱ همراه با شنر بود نیز هدف گلوله قرار گرفت و در صحنه جان باخت. بدون شک این قتل ها به شنر محدود نمی شد. مصطفی پوسا (شییار)، معروف به دست راست شنر، در ۷ نوامبر ۱۹۹۱ در ایاصوفیه کوچک استانبول اعدام شد. همسرش عایشه پوسا نیز در آکادمی محسوم کورکماز در دره بقاع کشته شد.

سیپان شرق: سیپان شرق (شاپور بدوشیوا) عضو PWD که در ۵ اکتبر توسط اعضای کنگره ژل در نزدیکی اردوگاه محمور ربوده شده بود، در ۷ اکتبر اعدام شد.

کمال شاهین: او در ۷ فوریه ۲۰۰۵ توسط تیم های پ.ک.ک اعدام شد و قاتلان او توسط نیروهای امنیتی اقلیم کردستان جنوبی دستگیر شدند.

حکمت فیدان: بیانیه اوجالان «من در خدمت ترکیه هستم» در هنگام آوردن او از کنیا، اولین شکست جدی در تاریخ سازمان بود. پ ک ک که دومین شکست را با دستور «پایان آتش بس» از امرالی تجربه کرد، سومین و بزرگترین شکست را با قتل حکمت فیدان، یکی از نمایندگان جناح مخالف، تجربه کرد.

او در صبح روز ۶ ژوئیه ۲۰۰۵ در خیابان های باریک منطقه بغلار دیاربکر با شلیک یک گلوله از یک اسلحه که یک صدا خفه کن به گردنش بسته شده بود، کشته شد. او معاون سابق حزب دموکراسی خلق (HADEP) بود.

کانی یلماز: در نتیجه انفجار بمبی که در خودروی آنها در جنوب کردستان جاسازی شده بود، فیصل دومولدور (کانی یلماز) عضو هیئت هماهنگی PWD-K و سردار کایا (صبری توری) یکی از اعضای همان سازمان توسط تیم های پ.ک.ک اعدام شدند. در ۱۲ ژوئیه ۲۰۰۵٫

داوود از بینگول (Resul Altıok): بنیانگذار PKK و عضو کمیته مرکزی. پس از ۱۲ سپتامبر به دلیل مخالفت با اوجالان بازداشت شد. او با شکنجه کشته شد.

سمیر از درسیم (Çetin Güngör): پس از ۱۲ سپتامبر، او از جمله رهبران گروهی بود که سیستماتیک ترین و اصولی ترین مخالفت ها را با پ.ک.ک انجام داد. او رهبر مخالفی بود که اوجالان بیش از همه از او می ترسید. او در نتیجه یک اقدام انتحاری در نشست تأسیس جنبش شیوانچی پیشنگ در استکهلم با حضور هزار نفر کشته شد.

انور آتا از بتمن: او یکی از کادرهای پ ک ک اهل بتمن بود که از زندان فرار کرد. او در اوپسالا سوئد اقامت داشت و تحت درمان بود. او با یک گلوله در پشت گردنش در مرکز شهر اوپسالا کشته شد. قاتل دستگیر شد، در دادگاه بیانیه داد که انور آتا را از طرف مردم مجازات کرد.

نکلا باکسی: خواهر نویسندگان کرد محمود باکسی و لطفی باکسی (موسس و مشاور KADEP) و یک دختر با استعداد کرد که از رشته پزشکی در سوئد فارغ التحصیل شده است. او به این دلیل کشته شد که از ارزش ها و عادات خرده بورژوایی خود دست نکشید. در روزنامه Serxwebûn پ.ک.ک اعلام شد که ۶۷ شبه نظامی به همان دلیل Necla کشته شدند.

ایوب کمال آتسیز: یکی از حامیان جنبش شیوانچی (DDKD) در دانمارک به قتل رسید.

مصطفی تانگونر: حامی جنبش شیوان (DDKD) که در دانمارک کشته شد

امین اهل ویرانشهر: از طرفداران رزگاری اهل ویرانشهر بود که به هلند پناهنده شد. او به دلیل کمک و پناه دادن به چتین گونگور (سمیر)، یکی از اعضای کمیته مرکزی مخالف پ ک ک، در آمستردام هلند اعدام شد.

وکیل محمود بیلگیلی: اهل درسیم و از حامیان پ.ک.ک است. او یک پناهجو در هلند بود. او به دلیل مخالفت با پ ک ک در آمستردام کشته شد. پس از کشته شدن او را تکه تکه کردند و در گونی گذاشتند و در آبراه های آمستردام رها کردند.

Ramazan Adıgüzel: یکی از حامیان مسیر آزادی. او در فرانسه به قتل رسید.

علی آکا گوندوز: یکی از حامیان مسیر آزادی در آلمان اعدام شد.