انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : هدایت سیاست خارجی، یکی از مهم ترین دغدغه های هر حکومتی است؛ زیرا نحوه مدیریت آن در بقا، فنا، اعتلا و تنزل جایگاه دولت ها نقش به سزایی دارد. در تاریخ هر ک شوری برهه های ح سا سی وجود دارد که نحوه رویکرد رهبران به سیاست خارجی، زمینه های انحطاط و اعتلای آنها را فراهم کرده است. اندیشمندان روابط بین الملل معتقدند که روابط بین الملل در غالب اوقات ماهیت حاصل جمع غیر صفر دارد و تعاملات بین المللی در صورت نهادینه شدن به هم کم و بیش سود می رساند. ولی در پاره ای از موارد، تقلای دولت ها برای بودن و نبودن و داشتن و نداشتن است. دو کشور یا چند کشور درباره چیزی ک شمکش می کنند که ماهیت حا صل جمع صفر دارد، مانند ک شمکش برای ت صاحب یک سرزمین این هم به ندرت پدید می آید. برر سی و مطالعه سیاست خارجی اسرائیل باید همواره با این ملاحظه همراه باشد که تحلیل سیا ست خارجی این دولت یهودی بســیار متفاوت از دیگر کشــورهاســت؛ زیرا اســرائیل خود را گروه دموکراتیک کوچک که در پی حق تعیین سـرنوشـت و ایجاد دولت اسـت، می پندارد. با پیروزی انقلاب اسلامی و تغییر ماهیت روابط ایران و اسرائیل- عدم پذیرش موجودیت اسرائیل تو سط نظام جدید ایران و تاکید بر ضـــرورت مبارزه با اســـرائیل، علی رغم وجود دو دیدگاه متعارض موافق و مخالف مقامات اســرائیلی در مورد تعاملات اســرائیل با ایران، از ابتدای دهه ٩٠ میلادی و با آغاز فرایند صلح خاورمیانه، ایران مهم ترین تهدید امنیت ملی اسرائیل قلمداد شد و استراتژی مختلفی برای مقابله با آن تدوین شد. در این میان استراتژی اتحاد پیرامونی جدید یکی از مهم ترین ابعاد سیا ست خارجی اســرائیل در قبال ایران بود. در واقع، از نظر اســرائیل توجه به دگرگونی ژئوپلتیک منطقه و نقش آن در دوره پس از جنگ سرد، دکترین پیرامونی باید مبتنی بر تحولات جدید منطقه ای تغییر می کرد. بر این اســـاس، دکترین پیرامونی بر مینای دشـــمنی اســـرائیل با ایران به جای اعراب تعریف شـــده و مکان جغرافیایی پیرامون در استراتژی امنیت و سیاست خارجی اسرائیل، از حاشیه دولت های عربی به مناطق همجوار ایران تغییر یافت. در این شرایط، کرد ستان عراق به دلیل تحولات جدید در عراق پس از جنگ دوم خلیج فارس و به ویژه پس از ســقوط رژیم صــدام محیط مناســبی برای حضــور و نفوذ اســرائیل در مناطق پیرامونی تلقی شده و از اهمیت استراتژیکی در سیاست خارجی اسرائیل برخوردار گردید. با توجه به اینکه جمعیت قابل توجهی از قومیت کرد در بخش غربی جمهوری اسلامی ایران زندگی می کنند، پی گیری تحولات منطقه ای قومیت کرد در آن سوی مرزها بسیار حائز اهمیت است. در واقع حضور اسرائیل در مرز ایران و عراق، علاوه بر این که این امکان را برای این رژیم جعلی فراهم می آورد تا شــرایط خاص نظیر بروز جنگ احتمالی میان ایران و اســرائیل، بهره برداری لازم را از این منطقه بنماید، بلکه در دراز مدت امکان ایجاد تشدید بحران کردی را در مناطق کردنشین جمهوری اسلامی ایران فراهم ساخت. بر این اساس بدیهی ا ست، ارائه راهکارهای ا سا سی و برنامه ریزی دقیق و اتخاذ سیاست های اصولی در عراق و مناطق کردنشین، برای پیشگیری از وقوع چنین حوادثی ضروری می باشد.
۲۸ آبان ۱۴۰۳
