به گزارش انجمن بی تاوان، در مورخ پانزدهم اردیبهشت ۱۳۸۳، دو نفر از اهالی روستای شیدی ماکو به دلیل تعامل با مسئولین محلی توسط تروریست های پژاک ربایش شده و پس از ده روز شکنجه و آزار و اذیت با وضعیت وخیم در کوه های اطراف رها شدند.

شایان ذکر است، پژاک با سوءاستفاده از واژه هایی چون مزدور،خودفروش و جاش تاکنون کردهای بسیاری را به قتل رسانده و کُردکشی را مبارزه در راستای رسیدن به اهداف گروهک اعلام می نماید.پژاک کردهای شاغل در ارگان های دولتی و نظامی را مزدور و خائن به کُردها خوانده و به جرم خیانت آنان را به قتل می رساند. پژاک بر این باور است که هیچ کُردی نبایستی در ارکان های دولتی فعالیت داشته باشد و کردها بایستی برای رسیدن به آزادی و احقاق حقوق شان به صفوف گریلاهای این گروه تروریستی در قندیل بپیوندند.