انجمن بی تاوان: همچنان و هنوز مشخص نیست که هدف پ.ک.ک از جنگ و درگیری با ترکیه  چیست؟آیا این یک جنگ برنامه ریزی شده از طرف میت و دولت پنهان ترکیه هست ؟یا هدف از تاسیس پ.ک.ک صرفا جهت گسترش خاک ترکیه بود؟ یا تشکیل کشور مستقل یا بازی نظامی برای امتیازگیری سیاسی؟

در این فضا، نیروهای پ.ک.ک عملا به قربانی مطامع سرانش تبدیل شده‌اند. زیرا همه برنامه ها در امرالی توسط میت بشکل هماهنگ صورت می گیرد. از تاسیس پژاک و دیگر شاخه های پ.ک.ک تا حمله برنامه ریزی شده به کردستان عراق و کردستان سوریه همگی با هماهنگی میت و امرالی پیش می رود.

با گذشت چهل و ششمین سال از تاسیس پ ک ک چیزی جز بدبختی و ویرانی نسیب کردها نشده است و کردها بزرگترین قربانی این سیاست شوم شده اند.

سیاست‌های پ.ک.ک باعث شده که شهرهای کردنشین ترکیه از منظر هر شاخصی، توسعه‌نیافته‌تر و عقب‌افتاده‌تر بمانند. با وجود درگیری ها موجی از مهاجرت شروع شد و بیش از ۴۰۰۰روستا بطور کلی تخلیه شدند . همه زیر ساخت ها نیز نابود شدند.

پ.ک.ک عمدا در ابتدای دهه نود میلادی جامعه کردها را هدف قرار داد و با هر بهانه ای به همه  بخشهای  زیرساختی حمله کرد. از به آتش کشیدن مدارس و کشتن معلمان، منفجر کردن دکلهای برق و اسیر کردن نیروهای اداره برق، سوزاندن بانکها و عابر بانکها و تخریب مراکز بهداشتی و تخریب پل ها، سرباز اجباری و … در کارنامه سیاه پ.ک.ک به وفور دیده می شود.

اهالی وان در ترکیه نسبت به اقدامات پ.ک.ک اعتراض داشتند و می گفتند سوزاندن خانه بهداشت و عابر بانک چه پیامی برای دولت دربر دارد که پ ک ک آن را می سوزاند!

اهالی میگفتند مردم آنکارا و استانبول از عابر بانکی که در شهر وان هست استفاده نمی کنند. بلکه کردهای آنجا استفاده می کنند و رفتار پ.ک.ک علنا مخالفت با جامعه کردها تلقی می شود و از همه نکبت بارتر این که پ ک ک این عملش را نوعی پیروزی قلمداد می کند.

در مناطق کردنشین ترکیه اکثریت کردها مخالف خشونت پ ک ک هستند. زیرا آنها دریافته اند که جنگ پ ک ک و ترکیه نتیجه یک جنگ از پیش هماهنگ شده است. وجود پ ک ک بهانه ای شده است تا ترکیه مرزهایش را گسترش بدهد و نفوذ ترکیه در شمال سوریه و عراق در این چارچوب می باشد.

در طول ۴۶ سال گذشته پ.ک.ک برای کردهای سوریه و کردهای عراق و ایران نیز دردسرهایی به وجود آورد. با سیاست مبتنی بر خشونت و رعب و تهدید کردها را مجبور کردند که با آنها همراهی کنند. هم اینکه از کردها جان گرفتند و هم سبب عقب ماندگی کردها شدند و خانوادها را در وضعیت بحران قرار دادند و با ربودن جوانان و نوجوانان در نواحی مرزی همیشه همانند شکارچی برای شکار فرزندان خانوادهای کرد در کمین نشستند.

از جنگ با بارزانی ها گرفته تا درگیری با اتحادیه میهنی که بیش از ۵۰۰۰ نفر در این درگیریها جانشان را از دست دادند و همراهی پ ک ک  با صدام حسین همیشه برای کردهای عراق بعنوان یک تهدید ظاهر شد.

در کردستان سوریه صدای مخالفان را سرکوب کرد و بیشتر روشنفکران کرد را به زندان انداخت و با فشار و تهدید و سربازی  اجباری سبب شد که بیشتر کردها وطنشان را ترک کنند و دل به دریاها بزنند.

در کردستان ترکیه سبب موجی از بیکاری شد و در نتیجه آن کردها برای پیدا کردن کار سراسیمه شهر های دیگر شدند و در مناطق کردنشین بعلت وجود تروریسم پ ک ک سرمایه گذاری صورت نگرفت و شاخص فقر بیشتر شد.

در نتیجه جنگ خونین پ ک ک با دولت ترکیه بیش از ۲۰۰۰۰۰ نفر جان باختند و عده ای علت کشته شدنشان هنوز هم مشخص نشده است.

تاریخ پ.ک.ک مملوء است از آلام و درد برای کردها و چیزی جز نکبت برای کردها به ارمغان نیاورده است!