انجمن بی تاوان: فریب، اغوا، تبلیغات دروغین و گمراه‌کننده و در نهایت ربایش و انتقال نوجوانان به مقرهای خاص، یکی از شگردهای ثابت گروه‌های تروریستی است که در نقاط مختلف جهان، شباهت‌های زیادی به یکدیگر دارند. در این گونه اقدامات، نوجوانان زیر سن قانونی چون اطلاعات کافی ندارند و با ماهیت گروه‌های تروریستی آشنا نیستند و فریب و ربایش و تهدید و تطمیع آنها بسیار راحت‌تر از افراد بزرگسال است، هدف اصلی گروه‌های تروریستی هستند. یک نوجوان در مناطق کردنشین و مرزی ایران نیز به راحتی به دلیل عدم اطلاعات کافی و در دسترس بودن شبکه‌های ماهواره‌ای گروه‌های مسلح، فریب می‌خورد، اغوا می‌شود و در نهایت از کشور خارج و به مقرهای این گروه‌ها در اقلیم کردستان عراق منتقل می‌شود.

یکی از عوامل مهم در ورود اعضای فریب‌خورده‌ی جدید به گروه‌های تروریستی کُرد به ویژه پژاک، سواستفاده از مشکلات زندگی اعضا و فریب آنها است. پژاک با وعده حل مشکلات زندگی و اعطای فضای آزاد فعالیت فکری و سیاسی و اجتماعی به اعضای خود به خصوص زنان، آنها را جذب می‌کند. از سوی دیگر، برخی زنان مناطق کردنشین نیز برای فرار از تجربه‌های ناموفق خود در زندگی مشترک، فرار از ازدواج اجباری، خیال خام سفر به اروپا و زندگی بهتر و… به راحتی عضو این گروه‌های تروریستی می‌شوند و وضعیت زندگی خود را بدتر از قبل می‌کنند. در واقع، در این مورد، مسائل اجتماعی و آسیب‌های فرهنگی در مناطق کردنشین و نوع نگاه به زنان و حقوق آنها، یکی از زمینه‌های مهم فریب خوردن اعضا و ورود آنها به پژاک است. در واقع، بخشی از جذابیت پ.ک.ک برای دختران و زنان، نه مربوط به خود گروه و ساختارها و ایدئولوژی آن، بلکه به بافت جامعه کردی و احتمالا تحقیر و سرکوب طولانی مدت زنان و نگاه به آنها به‌ عنوان جنس دوم ارتباط دارد. به این ترتیب، شعارهای جذاب و زندگی چریکی در کوهستان هم به کمک پ.ک.ک آمد تا دختران و زنان زیادی را به خصوص از مناطق روستایی و سپس شهری جذب کرده و لذا پ.ک.ک با این پشتوانه انسانی، جنگ با دولت ترکیه را آغاز کرد. اما اکنون و بعد از حدود ۴۰ سال از تاسیس پ.ک.ک، فرصت مناسبی برای بررسی رفتار این گروه با زنان و جایگاه دختران و زنان در تفکرات اوجالان دست داده است. تاکید بر آزادی ذهنی زنان به عنوان اولویت اول، تلاش برای آزادی همه زنان از قید و بند باورهای غلط، ممانعت از بروز تاثیر مردان بر انتخاب‌های زنان و استقلال کامل آنها، عدم وجود آزادی برای زنان در جامعه ترکیه، احترام به استقلال اعضای زن در پ.ک.ک و زندگی مستقل در کوهستان، جدایی از فرهنگ مردسالار و بسته محل اقامت و زندگی، آزادی مردم مناطق کردنشین و احترام به فرهنگ آنها از شعارهای پژاک است که باعث می شود دختران و پسران ایرانی به عضویت این گروهک های تروریستی درآیند.