انجمن بی تاوان: وعده آزادی همواره یکی از وعده‌هایی بوده است که گروه‌های تروریستی برای جذب و فریب اعضا مطرح کرده‌اند. وقتی یک جوان کُرد در خانواده بعضا با محدودیت‌هایی روبرو می‌شود، وعده آزادی گروه‌های تروریستی کُردی برای وی باورپذیر و جذاب می‌شود و بدین ترتیب جوان که در محیط خانواده، دچار سردرگمی و نوعی حس کنترل است، به این گروه‌ها می‌پیوندد. اما بعد از ورود، متوجه دروغ بودن وعده‌ها می‌شود.

در گروه تروریستی پ.ک.ک و پژاک که مدعی دفاع از حقوق کردهاست، زبان رسمی، ترکی است! آن ها مدعی جنگ با ارتش ترکیه نیز هستند! در پ.ک.ک و پژاک زبان کُردی اصلا ارزش و اعتبار ندارد! یعنی کسی اجازه ندارد به کردی و لهجه سورانی صحبت کند و اگر هم صحبت کند کسی جواب نمیدهد، چون بلد نیستند! در واقع، همه آنها ترکی صحبت می‌کنند و هر از گاهی هم کردی کرمانجی. شرایط خیلی خاصی به لحاظ زندگی روزمره وجود ندارد و فقط تکرار مکررات می باشد. فرقی ندارد در کدام منطقه باشید و وظیفه سازمانی چه باشد. صرفا یک کار تکراری انجام می‌شود. کلاس‌های تکراری، آمادگی جسمانی، کلاس‌های سیاسی و ایدئولوژیک و این چرخه هر روز تکرار می‌شود! کتاب‌هایی که کادرها می خوانند هم تکراری و متعلق به اوجالان و پ.ک.ک است! هیچ کتابی غیر از چهارچوب سازمانی پ.ک.ک وجود ندارد. اصولا کسی اگر پ.ک.ک و پژاک را بشناسد، وارد این گروه نمی‌شود! تصور رسیدن به آزادی‌های فردی در پ.ک.ک و پژاک، به منزله وارد شدن به یک زندان بزرگتر است. اصلاً آزادی در آنجا ماهیتی ندارد.