به گزارش انجمن بی تاوان،بهرام عباسی فرزند محمود از شهروندان اهل شهرستان ماکو بود که در ۱۲ژوئن سال ۲۰۱۹ بعد از ۱۰ روز نام و تصویر او در زمره عناصر کشته شده گروه تروریستی پ.ک.ک در رسانه های وابسته به این گروه تروریستی قرار گرفت.
در همین راستا عصر امروز گفت و گوی صمیمانه ای با برادر نامبرده داشته ایم که مختصر ان به شرح ذیل می باشد.
ابتدا خودتان را معرفی کرده و نسبتتان را با بهرام توضیح دهید.
اینجانب محمد عباسی فرزند محمود برادر بزرگتر بهرام عباسی از اعضای سابق گروهک تروریستی پ.ک.ک می باشم.ما چهار برادر و پنج خواهر می باشیم که بهرام فرزند کوچک خانواده می باشد.
نحوه و دلایل پیوستن بهرام را به پ.ک.ک توضیح دهید.
در خصوص پیوستن برادرم به پ.ک.ک برای شما اینگونه بگویم که هنوز هم هیچ یک از اعضای خانواده و دوستان بهرام علت پیوستنش به گروهک را نمی دانند.
هنگامی که بهرام از خانه مفقود شد ۱۷ ساله بود و در مدرسه و در مقطع دبیرستان تحصیل می کرد.هنوز هم هیچ کس با وجود مشاهده تصویر بهرام در زمره عناصر پ.ک.ک حضور او در صفوف تروریست ها را باور نمی کند.فقط باید خود بهرام یک روز زنده شود و برای ما بگوید که چرا به پ.ک.ک رفت.
آیا در خانواده شما و یا دوستان و اطرافیان کسی بود که از منطقه شما به پ.ک.ک رفته باشد؟
خیر به هیچ وجه.خوشبختانه در اطراف ما همچین کسی تا به امروز وجود نداشته است.حتی کسی در منزل و یا در بین دوستان بهرام نیز هرگز صحبتی از گروهک های تروریستی به میان نیاورده بود.
از ویژگی های شخصیتی برادرتان برای ما بگویید.
والا بهرام پسر خیلی سربه زیر و درسخوانی بود.مدام در مسجد و پایگاه بسیج منطقه با دوستانش حاضر می شد.فکر و ذکرش درس هایش بود و همیشه برای پیشرفت در آینده برنامه ریزی می کرد.حتی شده بود که دوستانش به او پیشنهاد داده بودند حین تحصیل به کولبری نیز روی بیاورد ولی او هرگز دنبال این کار هم نرفت.
نظر شما در خصوص گروهک تروریستی پ.ک.ک چیست؟
همانطور که همه می دانند پ.ک.ک یک سازمان تروریستی است که با کشور ترکیه درگیر جنگ می باشد.اما متاسفانه این تروریست ها به اسم کردها فرزندان ما را فریب داده یا می ربایند و در آخر هم به خاطر جنگی نامشخص و نامربوط به ایرانی ها نوجوانان و جوانان کرد را قربانی می کنند که حتی جنازه آن ها هم به خانواده هایشان نمی رسد.متاسفانه منطقه ما نیز به دلیل مجاورت با کشور ترکیه قربانی حضور این تروریست ها شده است که نمونه آن از دست رفتن خواهران و برادران ما می باشد.
بعد از مفقود شدن بهرام اقدامی برای یافتن او انجام دادید؟
بله قطعا.بلافاصله بعد از اینکه فهمیدیم او شب را به منزل نیامده است بعد از پرس و جو از دوستانش مراتب مفقود شدن او را به پاسگاه منطقه اطلاع دادیم.اما هرگز احتمال نمی دادیم که او به پ.ک.ک رفته باشد.تا اینکه خبر کشته شدنش در صفوف پ.ک.ک با لباس ترویست ها را به ما نشان دادند.
برای بازگرداندن جنازه برادرتان اقدامی کردید؟
خیر.همه می دانند که کسی که در پ.ک.ک کشته می شود خدا می داند در چه منطقه صعب العبور و در میان کوه ها و دره ها کشته شده است.چه برسد به اینکه بر اثر بمباران جنگنده های ارتش ترکیه کشته شود.بهرام نیز بنا به خبررسانی تروریست ها در منطقه تندروک در یک منطقه بسیار صعب العبور در شرق ترکیه کشته شده است و قطعا خود سران گروهک نیز از جنازه ها و وضعیت اعضایشان خبر ندارند.
چه پیامی برای سران گروهک تروریستی پ.ک.ک دارید؟
سران پ.ک.ک بسیار منفورتر از آنی هستند که من برای آن ها پیامی داشته باشم.خلاصه می گویم که کردها و کردستانی ها برای نابودی آن ها لحظه شماری می کنند.
