«نوآم چامسکی» در مقاله ای در دسامبر سال ۲۰۰۱ که در نشریه لوموند دیپلماتیک منتشر شد چنین می گوید: «اشتباه بس بزرگی است که فکر کنیم تروریسم فقط ابزار دست افراد ضعیف است. تروریسم همانند بیشتر دیگر سلاح های مرگبار به سلاحی برای قدرت های بزرگ تبدیل شده است. قدرت ها کنترل دستگاه های ایدئولوژیک و فرهنگی را نیز در اختیار دارند که به آن ها امکان می دهد تروریسم آن ها چیزی غیر از ترور تلقی گردد.»

پدیده تروریسم در دهه اخیر بیش از پیش گسترش یافته است. عوامل مختلفی به ترویج این پدیده شوم کمک کرده اند.که به ویرانی، کشتار، بی خانمانی و هزاران مشکل دیگر منجر شده است. خاورمیانه به عنوان یک منطقه استراتژیک و مورد توجه خاص قدرت های فرامنطقه ای به کانونی برای گروه های تروریستی تبدیل شده است که دولت های سلطه گر نیز در راستای منافع خود یا دست به تشکیل چنین گروه هایی زده اند یا به آن ها کمک کرده اند. آمریکا برای فشار آوردن به ایران و بی ثبات کردن آن با یکی از این گروه های تروریستی به نام «پ.ک.ک» وارد معامله شد و تصمیم گرفتند تا گروهی منشعب از آن را ویژه کردهای ایران تشکیل دهند.

فرقه تروریستی «پژاک» در ۴ آوریل ۲۰۰۳ روز تولد «عبدالله اوجلان» رهبر فرقه تروریستی پ.ک.ک تأسیس شد. موسسه واشنگتن در سایت خود مقاله ای به قلم «سونور کاگاپتای» منتشر کرده است که نویسنده آن درباره پیدایش پژاک می آورد: «پس از حملات یازده سپتامبر، پ.ک.ک برای این که شامل لیست تروریستی آمریکا نشود اسم خود را به کنگره دموکراسی کردستان (کادک) تغییر داد. پ.ک.ک گروه های کوچکی از خود ایجاد کرد تا از حملات ترکیه مصون بماند. این تقسیم اعضا به صورت گروه های کوچک در عراق، سوریه و ایران انجام شد. در کردستان عراق به نام «حزب راه حل دموکراتیک کردستان» و در ایران «حزب حیات آزاد کردستان»(پژاک) تشکیل شد و از همان آغاز فعالیت با انجام عملیات تروریستی علیه ایران تاکنون غیرنظامیان زیادی را ترور کرده است.

در باره عقبه حمایتی این گروه تروریستی، مطلب قابل توجه اینکه، در پس فعالیت های پژاک چه کسی قرار دارد؟ و اینکه چگونه گروه پژاک که سال ها از زمان تشکیل آن می گذرد تاکنون به فعالیت های خود ادامه می دهد؟ چگونه امکانات عظیمی به دست آورده است و می تواند به رویارویی با نیروهای نظامی ایران اقدام کند؟

درباره روابط فرقه تروریستی پژاک با آمریکا مستندات زیادی وجود دارد از جمله:

۱- «سیمور هرش» خبرنگار آمریکایی طی گزارشی به صراحت اعلام کرد: رژیم صهیونیستی و آمریکا کمک های مالی و دیگر کمک ها را در اختیار گروه «پژاک» که کردهای مسلح مخالف نظام جمهوری اسلامی هستند، قرار می دهند. همچنین این نویسنده در مجله «نیویورکر» با اشاره به کمک ۴۰۰ میلیون دلاری آمریکا به گروه های مخالف جمهوری اسلامی ایران نوشت: «گروه پژاک یکی از این گروه هاست که هم از آمریکا و هم از رژیم صهیونیستی کمک می گیرد و این بخشی از تلاش برای یافتن راه های جایگزین اعمال فشار به ایران است.»

۲- نشریه «کومی نت» درگزارشی درباره فرقه های تروریستی می نویسد: «برخورد آمریکا در قبال این گروه ها دوگانه است. سازمان جاسوسی آمریکا (سیا)، هم از پژاک، جندالله و مجاهدین (منافقین) حمایت مستقیم مالی می کند و از سوی دیگر آن ها را در فهرست تروریستی خود قرار می دهد.»

۳- «عبدالرحمان حاجی احمدی» سرکرده پژاک در مصاحبه ای با سیروان رشید روزنامه نگار کرد عراق صراحتاً گفت: «همکاری با آمریکا را قبول می کنیم.»

۴- «ارلیش» روزنامه نگار مستقل آمریکایی نیز در دیدار از پایگاه های فرقه پژاک در کوهستان قندیل و پس از انجام مصاحبه با سرکرده های این فرقه صراحتاً اعلام می کند: عملیات تروریستی فرقه پژاک در راستای استراتژی آمریکا در منطقه است.

۵- سایت خبری آمریکایی «نیوزمکس» در آگوست ۲۰۰۷ مصاحبه ای با رحمان حاج احمدی (رئیس پژاک) انجام می دهد. حاج احمدی که به واشنگتن سفر کرده بود در این مصاحبه می گوید: «امیدوارم در دیدار با مقامات ارشد دولت آمریکا درباره وضعیت جاری در ایران و کمک واشنگتن به حزب «پژاک» گفت وگو و رایزنی کنم.» وی در این مصاحبه ادامه می دهد: «با کمک آمریکا اقوام کرد را در شورشی که می تواند به کل ایران گسترش یابد هدایت می کنیم.»

۶- در سال ۲۰۰۴ و درست یک سال پس از اشغال نظامی عراق توسط آمریکا، روزنامه واشنگتن پست و خبرگزاری آمریکایی رویترز گزارش هایی منتشر کردند که بر طبق آن نیروهای سازمان تازه تأسیس پژاک را در حالی که سلاح های آمریکایی در دست داشتند، در اطراف پایگاه نظامی ایالات متحده در سلیمانیه عراق رویت کردند.

۷- اسناد ویکی لیکس نیز افشا می کند که رژیم صهیونیستی برای سقوط حکومت ایران از اقلیت های قومی و دینی استفاده می کند. این برنامه ریزی توسط «میرداگان» رئیس سابق موساد انجام می گیرد. براساس یک یادداشت «داگان» به وزارت امور خارجه آمریکا از میان پنج ستون اصلی سیاست اسرائیل درباره ایران، یکی از آنها ایجاد نارضایتی از طریق اقلیت های قومی است. داگان می نویسد: «از طریق بی ثبات سازی ایران است که برای ما و آمریکا فرصت ایجاد می شود.» رئیس سازمان جاسوسی اسرائیل در بخشی از این یادداشت می گوید: «می توانیم از گروه های کرد نیز برای بی ثبات سازی ایران بهره برداری کنیم و پژاک اولین گزینه است که با ما روابط خوبی دارد.» و…

در سال های اخیر آمریکایی ها به این نتیجه رسیده اند که با تمام سرمایه گذاری که انجام داده اند، نمی توانند به تجزیه ایران از طریق گروهک های تروریستی و جدایی طلب دست یابند، فلذا سیاست اصلی آن ها از ایجاد درگیری برای تجزیه ایران به ایجاد درگیری های مداوم و دامنه دار برای افزایش نارضایتی مردم مناطق مرزی به خصوص در منطقه کردستان تغییر یافته است تا شاید بتوانند در این خصوص کاری را از پیش ببرند. با نگاهی به برخورد آمریکا با این گروه، پاسخ سوالات مطرح شده و بسیاری دیگر از این قبیل سوالات را خواهیم یافت و متوجه می شویم که آمریکا برای پیشبرد اهداف خود در منطقه از تشکیل و تجهیز گروه های تروریستی حمایت می کند و برای مشروعیت بخشیدن به آن و تبرئه ساختن خود از برچسب تروریسم از عناوین قومی برای آن استفاده می کند و از سوی دیگر گروهک هایی نظیر پژاک و… را به وجود آورده و با تأمین سلاح، آموزش و پشتیبانی مالی، اطلاعاتی و دیپلماتیک، این گروه ها را علیه جمهوری اسلامی سازماندهی کرده است تا مناطق کردنشین را ناامن کند.