انجمن بی تاوان : در درون پ.ک.ک و پژاک نوعی فمینیسم رادیکال وجود دارد که معتقد است زندگی زنان باید از مردها جدا باشد و زنان این توانایی را دارند که کاملاً مستقل از مردان و جدا از آنان زندگی کنند. ایدئولوژی و عمل پ ک ک و پژاک در جهت جدا کردن زن از بستر عادی و زندگی زناشویی و تبدیل آن به موجودی است که نقش اصلی زن بودن و مادر بودن خود را از دست داده و ادای مردان را در می‌آورد. در عمل نیز آنها بسیاری از دختران را تشویق به ترک آغوش گرم خانواده می‌کنند تا بتوانند آنها را فراری داده و در دل کوها مدل غیرعادی و عجیبی از زن را پدید آورند. این طرح پ ک ک و پژاک با طبیعت نرم و لطافت ذاتی زن در تضاد آشکار است.

با پرورش و در حقیقت شستشوی ذهنی که پ.ک.ک و پژاک درباره‌ی زنان اعمال می‌کنند، این سئوال جدی مطرح می‌شود که تصویر آنها از خانواده چیست؟ با این نوع زنی که آنها خلق کرده‌اند چگونه می‌توان یک خانواده را بنیان نهاد که در آن زن جایگاه همسری و مادری خود را بشناسد و بتواند که ایفای نقش کند؟ به گفته‌ی «آگوست کنت» اصلی‌ترین و بنیادی‌ترین واحد و اساس تشکیل یک جامعه نهاد خانواده است و حتی از روی همین الگوی خانواده است که قبیله و شهر و در نهایت دولت به عنوان یک خانواده‌ی بزرگ شکل می گیرد. حال پ ک ک و پژاک با تخریب نظام خانواده در حقیقت شالوده‌ی نظام اجتماعی را در هم می‌شکنند و این یکی از مصادیق مهم و غیر علمی بودن و غیر عقلانی بودن ساختار فرقه‌یی پ ک ک و پژاک می‌باشد. زنی که پ ک ک و پژاک می‌سازنند، موجودی است که حتی خود را فراتر از مردان می‌بیند و هیچ گاه چنین فردی نمی‌تواند در زیر یک سقف با مرد زندگی کند و با او به تفاهم برسد. او موجودی خودپسند و خود محور بار می‌آید که معتقد است جامعه را باید خط‌کشی کرد و یک طرف مردان و یکطرف زنان را قرار داد. متأسفانه پ ک ک و پژاک در کردستان برروی دخترانی که مجبور به ازدواج تحمیلی می‌شوند و در شرف خودسوزی هستند کار می‌کند و از موقعیت ضعیف روحی آنها سوءاستفاده می‌نماید. آنها نیز پس از پیوستن به پ ک ک و پژاک نه راه پیش دارند و نه راه پس.