انجمن بی تاوان : با شنیدن خبر کشته شدن لیلا آمد عضو شورای نظامی پ ک ک ابهاماتی در ذهن ها بوجود آمد که چرا پ ک ک کادرهای قدیمی خود را راهی مرگ می کند. اوضاع مناطق کردنشین ترکیه از لحاظ نظامی بدترین شرایط را می گذراند و اعزام هر گروه از طرف پ ک ک بلافاصله با شکست مواجه می شود و کسی که به انجا فرستاده شود قطعا راه برگشت ندارد اما پ ک ک برای این شکست نظامی خود را در چشم کادرهایش محفوظ نگه بدارد از فرستادن کادرها به ترکیه منصرف نمی شود. زیرا شرایط نسبت به گذشته کاملا تغییر کرده است و ترکیه از طریق پهپادها همه جا را در کنترل دارد. حتی نیروهای پ ک ک در شمال عراق نمی توانند بیرون بیایند و همیشه در غارها هستند تا جه برسد که در خاک ترکیه ازادانه حرکت کنند فورا شناسایی می شوند و ترکیه در جند سال اخیر با استفاده از قدرت تکنولوژی برتری های فراوانی کسب کرده است و دیگر نمی تواند با کلاشنیکف در برابر پهپاد جنگ کند و با یک معنی جنگ جریکی ماهیت خود را از دست داده است.

لیلا آمد اهل دیاربکر بود. وی در سال ۱۹۹۵ ملحق شده بود و زمانی که ملحق شده بود زیر۱۳ سال بود و سختی های زیادی را متحمل شده بود و با این که سواد کافی نداشت برای اینکه او را متعاقد به ماندن در پ.ک.ک کنند فرماندهان همیشه او را کنارشان نگه می داشتند و بعد از مدتی در قندیل او را فرمانده بخش نظامی زنان پژاک کردند. در آن زمان شخصی بنام امد ملازگرد هم فرمانده ی.ر.ک بود و لیلا در برابر او کم می اورد و مجبور بود از آمد اطاعت کند و در زمان فرماندهی او در بخش زنان نظامی پژاک در قندیل دختران در شاهو و قندیل مورد تجاوز مردان قرار گرفتند و بخصوص در شاهو چندین پسر با یک دختر روابط جنسی داشتند و موضوع تجاوزها در ایالت شاهو در قندیل بر سر زبانها بود و به همین علت پ ک ک تصمیم گرفت لیلا امد را عزل کند و او را به منطقه زاب فرستاد و لیلا در بین گرگ های پیر پ ک ک محاصره شده بود. نمی توانست اعتراض کند. زیرا این فرماندهان مرد بودند که از اشتباهات نیروهایشان چشم پوشی می کردند و سر انجام لیلا بعد از مدتی او را به منطقه بوتان فرستادند و توسط ترکیه کشته شد. در واقع فرستادن لیلا نوعی تبعید بود که راه برگشت نیز نداشت و علی رغم اینکه مدت طولانی را در کوه گذرانده بود و از بیماری هایی مانند دیسک کمر و پوکی استخوان رنج می برد و بجای اینکه وی را به مداوا بفرستند او را به راهی برگشت ناپذیر فرستادند.