به گزارش انجمن بی تاوان، ناظران و نویسندگان کرد امروز دوشنبه تایید کردند که موجودیت کردها و فرزندانشان در نتیجه ربودن مداوم کودکان توسط گروه تروریستی (پ‌ک‌ک) در (کردستان-سوریه) به منظور عضوگیری در معرض تهدید قرار گرفته است. آنها را وارد نیروهای نظامی خود کرده و آنها را تحت دوره های فکری و نظامی قرار دهد.
در همین راستا، نوروز بجو، فعال سیاسی در گفتگو با پایگاه اطلاع رسانی شبکه خبر، گفت: ربودن کودکان کرد توسط جوانان به اصطلاح انقلابی که مستقیماً وابسته به پ.ک.ک هستند، در سایه سکوت شرم آور برخی از احزاب جنبش سیاسی کرد در سوریه، جنایت است. وی خاطرنشان کرد: هیچ کس جز شورای ملی کرد در سوریه این جنایات را محکوم نمی کند.
او پرسید: «احزاب دیگری که مدعی نمایندگی مردم کرد در سوریه هستند کجا هستند؟ و سازمان‌های بشردوستانه، حقوق بشر و حقوق کودک کجا هستند؟»، با اشاره به اینکه «همه آنها سکوت کرده‌اند و ما چه از ترس جانشان و چه از ترس و بزدلی نیاز به توضیح زیادی نداریم».
بجو اشاره کرد که “این پدیده جدید در جامعه کرد سوریه باید با مخالفت شدید کردهای سوریه و حتی خود مردم متوقف شود.”
وی با تاکید بر اینکه “این موضوع در مقابل چشمان نیروهای ائتلاف بین المللی به رهبری آمریکا که مدعی حفاظت از منطقه است، رخ می دهد”، با طرح این سوال که “حفاظت کجاست و فرزندان ما توسط شاخه های پ ک ک ربوده می شوند؟” ”
در حالی که حسین چلبی نویسنده کُرد در پستی در فیس بوک گفت: به نظر می رسد پ.ک.ک به جنون ربودن و سربازگیری کودکان کرد مبتلا شده است، جذب کودکان در این کشور افزایش یافته است. چند روز گذشته. بیشتر».
وی تاکید کرد که “حضور کودکان کرد، و نه حضور خود کردها، در سوریه در معرض تهدید قرار گرفته است.”
در حالی که جان دوست رمان نویس کرد در صفحه فیس بوک خود نوشت: “هر که مادری را غمگین کند ملتی را غمگین می کند” و از پ ک ک خواست تا از جذب نیرو خودداری کند و گفت: “بازار بچه ها را به جهنم جنگ هایتان بسپارید.” مجموعه‌ای از ربودن خردسالان همچنان باعث سوختن آنها در جنگ می‌شود.»
جان دوست خاطرنشان کرد که “والدین دیر صفوف خود را سازماندهی کردند. پ.ک.ک از سکوت جامعه حتی از سکوت خود والدین بهره مند شد، بنابراین هر طور که می خواست شروع به دستکاری در زندگی فرزندان کرد.”
این داستان‌نویس کرد در خصوص بیداری‌های اخیر در قامیشلو و آمودا گفت: “مبارزه اجتماعی مسالمت‌آمیز ممکن است سودمند باشد، حتی اگر دیر بیاید. تمام همبستگی با خانواده‌های کودکان ربوده شده و اجباری به خدمت سربازی.”
چه سودی برای شما دارد، اما چه سودی برای ما دارد، شما که اکنون در برابر جنایاتی که می بینید در کنار شما انجام می شود سکوت می کنید؟ وجدان شما ممکن است راحت باشد، اما این کمکی به ضد فاشیسم محلی نخواهد بود.»
این داستان‌نویس کُرد هشدار داد: حالا نه فردا، اگر فریاد نزنی و تو را از آنچه در گوش و بینایی کاملت مرتکب می‌شوند مبرا نکنی، فریادهای دیرهنگامت فایده‌ای نخواهد داشت.
روز یکشنبه، سازمان حقوق بشر در عفرین گفت که پ‌ک‌ک کودکان ربوده شده توسط سازمان‌ها و شاخه‌های خود را تحت دوره‌های «ایدئولوژیک، عقیدتی» و آموزش نظامی قرار می‌دهد.
نارضایتی شدیدی در میان فعالان و ناظران کرد به دلیل ادامه عضوگیری از کودکان زیر سن قانونی پ.ک.ک در مناطق کردنشین سوریه به وجود آمد.
شورای ملی کرد در سوریه، نیروهای دموکراتیک سوریه را مسئول ربودن کودکان خردسال توسط جوانان به اصطلاح انقلابی دانسته و از سازمان های مربوطه درخواست کرده بود تا ده ها کودک خردسال ربوده شده توسط این سازمان را برگردانند.
پروتکل اختیاری کنوانسیون حقوق کودک، نیروهای دولتی و گروه‌های مسلح غیردولتی را از استفاده و عضوگیری از کودکان منع می‌کند و این یک جنایت جنگی است که توسط «اساسنامه رم» که دادگاه کیفری بین‌المللی را تأسیس می‌کند، تعریف شده است.
پ.ک.ک صدها کودک ۱۴ تا ۱۵ ساله را برای استفاده از آنها در جنگ های خود به خدمت گرفته است و این حزب با سوء استفاده از شرایط اجتماعی برخی برای فریب یا فریب آنها برای پیوستن به نیروهای مسلح خود اقدام به ربودن کودکان می کند. این اقدامات خطر بزرگی برای آینده کل جامعه کردستان است.
ناظران این اقدام پ‌ک‌ک را جنایت بزرگی می‌دانند که توسط حزب ترکیه با محروم کردن کودکان کرد از حق تحصیل و دریافت آموزش صحیح و به دور از خشونت و نقض آشکار ارزش‌های کردی و قوانین و هنجارهای بین‌المللی انجام شده است.
