انجمن بی تاوان: فقر اقتصادی از عوامل اصلی پیوستن به پژاک است.در واقع عامل اقتصاد عامل شروع کننده است. بسیاری از افرادی که به این جریان تروریستی پیوستند از طبقات پایین اقتصادی بوده و کمتر از تحصیلات دانشگاهی بهره مند بوده اند. این نشان می دهد که آنان درکی عقیدتی یا ایدئولوژیک از گرایش ضدحکومتی خویش ندارند اما بعداً و تحت تأثیر آموزش های فرقه ای از این درک برخوردار می شوند. در واقع گروهک ها با استفاده از کاستی های موجود آنها را تحت تأثیر قرار می دهند. بیشترین جذب به پژاک در سالهایی بوده است که کمترین توجه به مناطق کردنشین وجود داشته و در عین حال سخت ترین تحریم های اقتصادی علیه ایران شکل گرفته است. که هر دو سبب ایجاد فقر بیشتر در مناطق کردنشین شده است. در عین حال فرقه پژاک موفق به عضو گیری از طبقات پایین اقتصادی بوده است. تغییر گفتمان امنیتی هم قطعاً سبب سرمایه گذاری های بیشتر اقتصادی در منطقه خواهد گردید و هم سبب خواهد شد خلاقیت های بومی برای تغییر اقتصادی شکل بگیرد و در عین حال یکی از اصلی ترین زمینه های گرایش به جریان های مخالف کاهش یابد. متاسفانه استان های کردنشین در رده آخر استان های کشور به لحاظ آمار اقتصادی قرار دارند. تلقی کردستان به عنوان یک منطقه ناامن و غریبه در گفتمان امنیتی سبب شده تا کمترین سرمایه گذاری ها در این استان ها شکل بگیرد و از ظرفیت های آنها استفاده نشود. زیرا در این گفتمان امنیتی ثروتمندتر شدن کردها تقاضاهای خودمختاری طلبانه آنها را افزایش خواهد داد. نگاهی که واقعا نیازمند تغییر اساسی است.تغییر گفتمان امنیتی می تواند به عنوان شاه کلید بسیاری از معضلات موجود در مناطق کردنشین را تغییر دهد و نه تنها بحران ها را کاهش دهد بلکه سبب چنان توسعه ای گردد که بر منافع ملی هم در ابعاد اقتصادی و سیاسی و منطقه ای تأثیرگذار باشد. گفتمان امنیتی حلقه مشترک تمام عواملی بود که در نظریه های امنیتی جهان سوم بررسی گردید و همواره به عنوان عامل تسهیل کننده شکل گیری گروهک تروریستی پژاک مدنظر بود.تغییر آن نیاز اساسی و رفع کننده موانع توسعه در منطقه خواهد بود.