انجمن بی تاوان: در میان کردها به ویژه در ترکیه، احزاب موجود تاکنون به خواسته های مردم پاسخ نداده اند. به همین دلیل است که خلاء سیاسی چندین سال است که ادامه دارد. این همچنین منجر به جستجوهای جدید می شود.

سیاست غیر کردی پ.ک.ک به نام استقلال کردستان مانع حرکت کردها شده است. متأسفانه احزاب سیاسی خارج از PKK نمی خواهند این را ببینند. به همین دلیل است که توسعه نمی یابند و نمی توانند گسترش پیدا کنند و با بودجه فشرده بیایند و بروند.

این واقعیت وجود دارد که PKK به هیچ وجه با احزابی که در زمینه قانونی تشکیل می دهد، فرقی ندارد، PKK باز یعنی HDP یعنی DEM یعنی PHD در میان بسیاری. اما تصمیم همه این نام ها قندیل، از اوجالان یا دمیرتاش تا زمانی که نیاز داشته باشند استفاده کنید.

بسیاری از شخصیت ها هستند که نام و صدایشان در عرصه بین المللی راه یافته است. فردی مثل لیلا زانا به دستور قندیل ساکت شد و چند سالی نتوانست حقیقت بی صدایی خود را به مردم بگوید. پ ک ک او را مجازات کرد. اما حالا به لیلا نیاز داشتند، کارت را وارد عرصه سیاسی کردند. معلوم نیست این روند تا کی و کجا ادامه خواهد داشت. در این نوروز نام اوجالان را مطرح کردند و از راه حل صحبت کردند، پایان هر راه حلی که از پ.ک.ک شروع شود، سیاست «خندق» است.

درست است که بسیاری از شخصیت ها مانند زانا، ترک و دیگران در سیاست پ.ک.ک رای داده اند، اما اعتقاد اساسی دارند که اراده خودشان را ندارند. آنها به موقع وصیت خود را به اوجالان تسلیم کردند. برای این امروز باید وصیت آنها را به قندیل داد.

معلوم است که در جریان انتخابات محلی چه بر سر صلاح الدین دمیرتاش آمده است. قندیل دمیرتاش بارها خود را به انقلابی نبودن متهم کرد و در بسیاری از سوالات متهم شد.

به عبارت دیگر، سیاست پ.ک.ک این است که با تحقیر به افرادی که می خواهند رای دهند توهین کند. بنابراین سوال این است که اگر این افراد اراده نداشته باشند چگونه رهبران راه حل برای کردها خواهند بود؟

گروه های جدیدی هر روز در ترکیه در حال ظهور هستند. بسیاری از گروه های جوانان هستند که علی رغم ایدئولوژی های متفاوت، پرچم کردها را به عنوان نماد خود انتخاب کرده اند. این تنها دلیلی است که احساسات ملی آرام آرام احیا می شود. تنها چیزی که پ ک ک را در میان کردهای ترکیه نابود کرده احساسات ملی است.

در جشن‌های نوروزی که پ‌ک‌ک برگزار می‌کرد، پرچم‌های کردها حتی اگر مجرد بودند برافراشته می‌شد. از سوی دیگر گروه دیگری نیز در این سال های جدید مورد توجه قرار گرفت. کردهای ناسیونالیست گروهی پدید آمد که خود را کردهای ناسیونالیست می نامیدند. بسیاری از مردم نمی دانند نفرت چیست.

در نوروز امسال در استانبول درگیری بین چند باند در گرفت. یک گروه مهاجم تعدادی از اعضای چپ ترک گروه LGBTI را کشت. دموکراسی در بیانیه ای درباره این رویدادها اعلام کرد:

«گروهی در منطقه نوروزی حملات نژادپرستانه و جنسیتی انجام دادند، سعی کردند به نهادهای دوستان ما مانند اتحادیه مبارزه و بنرهای دنیز گزمیش که ارزش مشترک همه انقلابیون است حمله کنند. اگرچه کمیته برگزاری و همه مسئولان تلاش کردند تا به حملات پاسخ داده و از آن جلوگیری کنند، اما به دلیل شرایط فیزیکی زمین نتوانستند وارد عمل شوند و جلوی همه مشکلات را بگیرند. این حملات توسط گروهی از سازمان های دولتی که خود را کردهای ناسیونالیست می نامیدند و از نمادهای نازی استفاده می کردند، انجام شد. ” DEM گروهی را که خود را کردهای ناسیونالیست می نامیدند به عنوان یک دستگاه دولتی معرفی می کند.