گروه تروریستی پ.ک.ک از زمان تاسیس در سال ۱۹۷۸ میلادی تاکنون همواره زنان و دختران را در خود جای داده و در شاخه نظامی نیز از آنها استفاده کرده است. عبدالله اوجالان رهبر این گروه که بعدا شاخه هایی دیگر اما با مرکزیت پ ک ک پیدا نمودند(پژاک-پ.ی.د.-پ.چ.د.ک.) در گفته ها و نوشته های خود همیشه درباره جایگاه زن تاکید می کند. او آنقدر پیش می رود که ”آزادی کردها را وابسته به آزادی زن کرد“ می داند. اوجالان از همان آغاز حتی ازدواج را برای اعضای خود ممنوع کرده و معقتد است تا ”زمانی که زن این گونه در قید و زنجیر است ازدواج به معنای بردگی “ می باشد.

این که جایگاه زن در جامعه امروز تا چه میزان با تعریف اوجالان تطابق دارد امری است که باید به درستی ابعاد و وجوه مختلف آن مورد برسسی قرار گیرد.

ازدواج در پ ک ک و شاخه هایش

عبدالله اوجالان در حالی ازدواج را برای تمام اعضای تحت امرش ممنوع کرده و آن را بردگی برای زن توصیف می کند که خودش پس از تاسیس پ ک ک با کسیره ییلدریم با نام سازمانی فاطمه بدون طی کردن ورال شرعی و عرفی جامعه کرد ازدواج کرده وپس از چند سال بدون این که کوچکترین ارزشی برذای وی قائل باشد او را اخراج کرد و به سوئد فرستاد. فاطمه از آن زمان تاکنون در سوئد زندگی می کند و از ترس اوجالان هرگز در این زمینه و روابطش با اوجالان کلمه ای بر زبان نمی آورد. این که با یک زن آن هم فردی در مقام اعضای موسس پ ک ک چنین رفتاری شده باشد با نوشته ها و گفته های اوجالان همخوانی ندارد.

مایل ام. گونتر، نویسنده آمریکایی دانشگاه تینسی – که چندین جلد کتاب درباره کردها نوشته است در کتاب خود به نام ”کردها و آینده ترکیه“ می نویسد :

بر اساس مصاحبه هایی که انجام دادم و طبق گفته افراد موثق عبدالله اوجالان و دیگر سران پ ک ک در دره بقا لبنان و منطقه تحت کنترل سوریه با دختران و زنان اعضای تحت امر خود روابط جنسی آزاد دارند و افرادی را که مقاومت می کنند برای جلوگیری از افشا و به اتهام همکاری با دشمن به قتل می رسانند“.

زمانی که عبدالله اوجالان در منطقه صلاح الدین در نزدیکی مسجد صلاح الدین دمشق تحت حفاظت سازمان استخبارات سوریه موسوم به مخابرات می ماند تمام اعضای دفتر کارش و همه محافظانش دختران زیبارو بودند. این در حالی است که در تمام دنیا برای اسکورت از مردان ورزیده استفاده می شود که از لحاظ فیزیکی کارایی بهتری برای این کار دارند.

سران پ ک ک در حالی ازدواج را برای دیگران ممنوع می کنند که به عنوان مثال جمیل باییک ۲۰ عضو پسر و دختر را با دست های بسته به صورت زنده به رودخانه زاب انداخت چون به آنها مشکوک شده بود روابط جنسی داشته اند و عثمان اوجالان از اعضای شورای رهبری پ ک ک و موسس پژاک و پ.ی.د. نیز تاکنون دو بار با دو عضو پژاک ازدواج کرده و اختلاف سنی وی با آنها ۴۱ سال است.

اوجالان، مادرش و جایگاه زن

عبدالله اوجالان همیشه درباره مادرش و نقش وی در در تربیت اش سخنرانی کرده و او را به عرش آسمان می برد. او پدرش را فردی بی اراده و مفلس می داند که حتی از عهده ساده ترین کارها نیز بر نمی آمد. اوجالان در مصاحبه با یالچین کوچوک-فردی که سال گذشته افشا کرد چگونه دستورات ارگنکون را برای اوجالان می برد – مادرش را زنی بسیار توانمند معرفی می کند و خود را مدیون او می داند.

اگر این را در کنار صدها بار تکرار حرف های اوجالان درباره قدر و منزلت زن و عدالت و انسانیت و کلمه هایی از این قبیل بگذاریم با یک مورد عینی و واقعی می توان خط بطلان بر تمام گفته های اوجالان در این زمینه کشید. عثمان اوجالان بردار عبدالله که سال ها عضو شورای رهبری پ ک ک بوده هفته گذشته در مصاحبه با سایت اوستا کرد(لینک زیرین) حرف هایی را بر زبان آورد که ترجمه دقیق آن را در اینجا می آوریم .عثمان اوجالان در مصاحبه با سایت اوستا کورد چنین می گوید :

مادرم بیماری دیابت داشت و هر دو پایش را از دست داد. پ ک ک حتی یک بار هم حالش را نپرسید و نگفت او را برای درمان جایی ببریم. مادرم وفات کرد و سروک آپو(منظور عبدالله اوجالان-مترجم) نگفت به مادرم برسید ببرید پیش دکتر و معالجه اش کنید.خواهرم حوا نیز فاطمه هم همین طور همان بیماری را دارند پ ک ک به آنها توجه نمی کند.من گاهی در حد توانم به آنها کمک می کنم.اگر سروک این همه دم از حمایت از حقوق زنان می کند باید اول از مادرش حمایت می کرد و باید از خواهرانش حمایت کند.

لذا با توجه به آنچه در این مختصر گفته شد و با بررسی های صورت گرفته و اظهارات شواهد عینی در طی سال های گذشته و به ویژه اعضای فراری بر همگان مسلم است عبدالله اوجالان با عوام فریبی در حوزه زن در واقع زمینه سواستفاده از زنان و دختران را فراهم آورده و پ ک ک، پژاک و دیگر شاخه های پ ک ک نه تنها ماوایی برای زنان و دختران نیستند بلکه زندانی با حصارهای بلند هستند که بسیاری توان فرار از آن را ندارند. اعترافات عثمنان اوجالان بهترین گواه برای رد اوجالانی هاست.

آنچه در پ ک ک رخ می دهد با روحیات زنان هیچ سازگاری ندارد. آنها به جای قلم، کلاس های هنر، نقاشی و موسیقی در برابر آفتاب و سرما همراه مردان بارهای سنگین بر می دارند و همزمان شب و روز با اسلحه هستند که روحیه خشنی در آنها ایجاد می کند.