نفی خشونت و مبارزه مسلحانه با جمهوری اسلامی ایران برنامه تدوین یافته کودار در راستای جلب رضایت و کسب اعتبار در کردستان ایران می باشد.
عده ای افراد بی سواد در کوه ها و دره های قندیل خود را نماینده ی قانونی و مشروع کُردها می داند. این افراد وحشی خصلت با فریب دادن کودکان و نوجوانان مدتی با عملیات های نظامی و تروریستی نزدیک به ۳۵۰ نفر از هم وطنانمان را که بیشتر آنان افراد غیرنظامی بودند به قتل رساندند.هرچند که این جنایت ها هراز گاهی ادامه دارد.
پژاک در اویل تاسیس برای ابراز قدرت نمایی با تحرکات تروریستی و همچنین به قتل رساندن کُردهای شاغل در اداره ها و ارکان های دولتی در مناطق کردنشین ،جو ترس و وحشت را در کردستان حاکم ساخت. پژاک با خائن خواندن کردهای شاغل در اداره ها و نهادهای دولتی بدون هیچ واهمه ای آنان را به قتل می رساند.
پژاک تا وقوع درگیری با سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران در سال ۱۳۸۹ به راحتی به مناطق مرزی کردنشین تجاوز کرده و شهروندانمان را به قتل می رساند، اما پاسخ شدید و کوبنده سپاه به این گروهک تروریستی و بیرون راندن تروریست ها از خاک کشور، این فرقه تروریستی را از خواب بیدارکرد و به ناتوانی ها و ضعف های خود پی برد.
پژاک در درگیری با سپاه پاسداران هم از لحاظ تاکتیک و تکنیک های نظامی و همچنین عدم حمایت مردم کُرد شکست سنگینی را متحمل شد.پژاک براین باور بود که کُردهای منطقه در این جنگ از این گروهک حمایت خواهند کرد،ولی به دلیل عدم مقبولیت و جایگاه مردمی در کُردستان ایران کردهای فهیم و با غیرت کُرد با حمایت از خاک میهن و انقلاب مشت محکمی بر تروریست های پژاک وارد نمودند.
پژاک پس از جنگ با سپاه پاسداران به این نتیجه دست یافت که این گروه هیچ گونه مقبولیت و جایگاهی در کردستان ایران ندارد و ادامه جنگ و درگیری به زیان فرقه خواهد بود ،بنابراین با تغییر استراتژی فعالیت های خود را از فعالیت های نظامی به سیاسی تغییر داد.
پژاک در عرصه سیاسی هم ناکامی هایی بدست آورد که مهمترین ناکامی آنان شکست در انتخابات یازدهم دوره ریاست جمهوری بود.پژاک با فراخوان دادن به همه کردهای ایران انتخابات را تحریم کرد، و لی حضور چشم گیر مردم کُرد در انتخابات بار دیگر مشت محکمی بر یاوه گویی ها پژاک وارد کرد.
ناکامی های پژاک در عرصه ی سیاسی و نظامی منجر به بروز اختلافاتی در داخل گروه گردید.تا اینکه آنان به این نتجه دست یافتند که نام پژاک در میان کُردهای ایران ارزش و اعتباری نداشته و از آن بعنوان گروهی ضدکُرد و غیرایرانی یاد می شود، بنابراین اقدام به تاسیس گروهی جدید بنام کودار با همان تفکر و ایدئولوژی ولی با نام و پرچمی متفاوت کردند. حتی سرکرده های این گروه همان سرکردهای سابق پژاک می باشند.
تجربه های تلخ پژاک در دوره های مختلف،سبب گردید کودار را کمی هوشیارتر و محتاط ترکرده است.استراتژی نوین کودار در راستای جلب رضایت مردم کردستان می باشد.در اصل فسلفه وجودی کودار نفی خشونت و خونریزی برای کسب اعتبار و مقبولیت مردمی است.دوری جستن از هر گونه مبازه مسلحانه با جمهوری اسلامی ایران مهم ترین برنامه کودار است.
کودار هر گونه مبارزه مسلحانه با جمهوری اسلامی ایران را به زیان خود دیده و تلاش می کند سیاست های خود را با مبارزات فرهنگی و سیاسی ادامه دهد.کودار در این اندیشه که مبارزه فرهنگی و سیاسی باعث جلب رضایت مردم کُرد ایران می شود از هیچ فعالیتی در این راستا دریغ نمی کند.دروغ گویی،دغل بازی و برانگیختن احساسات جوانان و نوجوانان کُرد خط مشی فرقه برنامه تدوین یافته کودار محسوب می شود.
آگاهی و بصریت مردم کردستان ایران، کودار را نیز در سیاست های خود با مشکلاتی مواجه نموده است.
