زندانی سیاسی در قوانین هر کشور از جمله ایران تعریف مشخصی دارد و مطابق با مقررات بین المللی و متناسب با فرهنگ مردم آن کشور می باشد . افرادی که این گروهک ها از آنها به عنوان زندانی سیاسی یاد می کنند در واقع اعضای این فرقه های تروریستی هستند که حین عملیات تروریستی مسلحانه دستگیر شده اند . آیا یک تروریست مسلح می تواند زندانی سیاسی تلقی شود ؟ مسلما نه . اگر همین فرد دستگیر نشود و افراد بی گناهی را ترور کند آیا همین گروهک های باصطلاح طرفدار حقوق زندانیان سیاسی آنها را برای محاکه تحویل مقامات قضایی می دهند ؟ تجربه ثابت کرده است نه تنها تحویل نمی دهند بلکه آنان را تشویق به ترور بیشتر می کنند . در قضیه حسین خضری دیدیم که فرقه پژاک قبل از دستگیری وی را فعال سیاسی می نامید اما پس از اجرای حکم، وی را عضو رسمی معفی کردند.
اگر قرار باشد روزی دادگاهی برای دفاع از زندانیان،افراد ترور شده تشکیل شود باید سرکردگان این فرقه های تروریستی در آن محاکمه شوند که با فریب مشتی جوان بیسواد و ساده لوح آنها را وادار به ترور افراد بی گناه کرده اند و به هنگام دستگیری آنها را زندانی سیاسی می نامند .وقتی ترکیب این فرقه ها بیسواد است چگونه می توانند از سیاست بدانند چه برسد به این که زندانی سیاسی باشند ؟ چرا فقط افراد بیسواد فریب این فرقه ها را می خورند ؟ چرا سرکردگان این فرقه ها که خود در جاهای گرم و نرم می نشینند و برای کسب شهرت و مال اندوزی مشتی جوان بیسواد را روانه کوهها می کنند تا در حین عملیات تروریستی دستگیر شوند و آنها را زندانی سیاسی می نامند ؟ اگر واقعا به حرف خود اعتقاد دارند چرا خود در عملیات شرکت نمی کنند و افتخار” زندانی سیاسی بودن ” را نصیب خود نمی کنند ؟ چرا اعضای معترض را بدون دادگاهی می کشند . افرادی مانند د. ناصر از سوریه، دلیر ( آزاد طاهری ) از بوکان، عاکف ( خدر خرینگه ) از بوکان، حاملی از سوریه، دیلان از ( خوی )، ژینو از سردشت و … که اعضای فرقه پژاک بودند و صرفا به خاطر اعتراض به عملکرد نادرست آن بدون دادگاهی کشته شدند . آیا زمان آن نرسیده است ما کردها از خواب بیدار شویم و به جای احساساتی بودن واقع بین باشیم و سرکردگان این فرقه ها را دادگاهی کنیم ؟ اینها فقط و فقط برای سرپوش گذاشتن بر جنایات خود فرافکنی می کنند.
