به گزارش سایت فرقه‌های پ‌ک‌ک و پژاک، در زندان شهر وان «بخش اف» در ترکیه، یک زندانی سیاسی به نام «سوآد کایا» برای محکوم ساختن انزوای تحمیل شده بر عبدالله اوجالان(رهبر این فرقه‌ها در زندان امرالی)، بدن خود را به آتش کشیدخودسوزی، یکی از روشهای معمول است که اعضای این فرقه‌ها به منظوراعتصاب در زندان‌هاانجام می‌دهند. چند روز قبل یکی دیگر از این مریدان در زندان ترکیه، بدن خود را به آتش کشید تا به اصطلاح از رهبر خود حمایت کرده باشد. این خودسوزی سبب مرگ مرید نشد؛ چراکه توسط پرسنل زندان آتش را مهار کردند.
این روش که در تاریخ چند دهه‌ی فرقه‌ی پ‌ک‌ک معمول‌ترین روش بوده است؛ هنوز هم یکی از به‌روزترین تاکتیک‌ها برای اعضای این فرقه‌ها محسوب می‌شود. اعضای پژاک و پ‌ک‌ک آنچنان تحت شستشوی مغزی قرار می‌گیرند، که بعد از مدت کوتاهی، به ستایش و عبادت اوجالان می‌پردازند و معتقدند هرآنچه وی بگوید، صحیح و بی‌عیب و نقص است؛ لذا با تمام وجود برده و مریدی حلقه به گوش به تمامی گفته‌ها و اوامر وی تن می‌دهند. جالب اینکه آنان خود این عمل را اوج آزادی و معرفت می‌دانند، درحالیکه این نوع گوش به فرمان بودن بدون اعتراض و برده‌وار، در هیچ قاموس و فرهنگی، بعنوان آزادی تعریف نشده است. این عمل در واقع اوج بردگی و مرید بودن اعضای این فرقه‌ها را می‌رساند.
ناگفته نماند تمامی اعضای این فرقه‌ها این چنین نیستند و برخی از آنها از روی ناامیدی و ترس از کشته شدن بدست اعضای این فرقه‌ها همچنان در زندان باقی می‌مانند و متحمل حبس‌های سنگین می‌شوند و برخی هم که طاقت نمی‌آورند با آتش زدن بدن خود، بدنبال روشی هستند تا از زندان نجات یابند؛ حتی اگر به قیمت جانش هم تمام شود. سران واعضای این فرقه‌ها هم اسم آنرا گذاشته‌اند خودسوزی به منظور حمایت از اوجالان.
معمولاً این عمل که در زندان‌ها صورت می‌گیرد، اوج ناامیدی فرد زندانی را نشان می‌دهد نه حمایت از اوجالان. دسته‌ی دوم هم که خارج از زندان دست به چنین اقدامی می‌زنند؛ برده‌ی گوش به فرمان و تمام عیار اوجالان هستند که در صفحه‌ی سفید مغزشان تنها اسم اوجالان وجود دارد. این دسته از افراد در داخل این فرقه‌ها، از محبوبیت خاصی نزد سرکردگان آن برخوردارند؛ چراکه طبق خواسته‌های آنان رفتار می‌کنند و به خط مشی فرقه‌ایی کمک شایانی می‌کنند.
