گروه تروریستی پ.ک.ک عفو عمومی را برای حل و فصل وضعیت فراریان نظام وظیفه در مناطق تحت نفوذ خود در شمال شرق سوریه صادر کرد.

به گزارش انجمن بی تاوان، صدور این عفو ​​در حالی صورت می‌گیرد که شهادت‌های خانواده‌هایی که با الشرق الاوسط صحبت کرده‌اند نشان می‌دهد که با وجود امضای موافقتنامه های حقوق کودک بین المللی و افتتاح دفاتر ویژه برای “حفاظت از حقوق کودکان” در مناطق تحت نفوذ خود برای پیگیری شکایات خانواده های کودکان سرباز خردسال توسط مظلوم عبدی، فرمانده کل نیروهای سوریه دموکراتیک (SDF)، جذب کودکان خردسال همچنان ادامه دارد.

«اداره خودگردان» تحت نظارت گروه تروریستی پ.ک.ک روز چهارشنبه در بیانیه‌ای در وب‌سایت رسمی خود اعلام کرد که این عفو ​​شامل همه کسانی می‌شود که از وظیفه دفاع مشروع فرار می‌کنند، مشروط بر اینکه در اقدامات تروریستی یا جنایتکارانه دست نداشته باشند. برای فرار داخلی ۴۵ روز و برای فرار خارجی ۹۰ روز مهلت داد مشروط بر اینکه دفاتر وظیفه در این مدت بررسی شود و مدت خدمت سرباز فراری قبل از فرار از خدمت محاسبه شود نیز گنجانده شده است.

قانون “وظیفه دفاع شخصی” هر خانواده را ملزم می کند تا تمام اعضای مرد خود را برای انجام این خدمت فراهم کند. خدمت برای مردانی که ۱۸ سال تمام شده اند تحمیل می شود و زنان حق دارند داوطلبانه طبق آنچه که به عنوان «خدمات غیر اجباری» شناخته می شود، عضو شوند، مشروط بر اینکه دختر بالای ۱۸ سال سن داشته باشد. در حالی که قانون، مهاجران جوان با اقامت و ملیت های غربی و اروپایی را که منشأ آنها به مناطق اداره خودمختار بازمی گردد، موظف می کرد که در اولین سفر خود به زادگاه خود مبلغ ۳۰۰ دلار (کمک هزینه خدمات) پرداخت کنند که یک بار پرداخت می شود.

استخدام خردسالان
دیندار خاشو، عموی دختری به نام سیمیل زیدان اسماعیل (۱۴ ساله) از ناپدید شدن خود از ۱۷ اکتبر سال گذشته می گوید. او در تماسی که در واتساپ با الشرق الاوسط داشت تایید کرد که خواهرزاده اش سیمیل و خواهرزاده ۱۵ ساله اش مراو «ساعت ۶ بعد از ظهر با هم در مقابل خانه پدربزرگشان در محله مساکن الرصافه شهر قامشلی ربوده شدند. » و روز بعد از ناپدید شدن، یگان‌های نظامی وابسته به نیروهای دموکراتیک سوریه با خانواده تماس گرفتند و به آنها گفتند که با این دو دختر ملاقاتی ترتیب دهند.

پس از مراجعه دو خانواده به قرار ملاقات، خاشو افزود: «ما به یک ستاد نظامی برای یگان‌های زنانه رفتیم. مقامات آنجا به ما گفتند که این دو دختر نمی خواهند به خانه خانواده خود بازگردند. اما این دو دختر، به گفته دیندار خاشو، در تمام مدت ملاقات سکوت کردند، انگار بیهوش بودند یا در معرض تهدید برای ملاقات آمده بودند. این دیدار حدود نیم ساعت به طول انجامید اما نتیجه ای نداشت. او ادامه داد که خواهرزاده‌اش مراو پس از ۷۰ روز در ۳۰ دسامبر بازگشت، اما سرنوشت دختر دیگر به نام سیمل نامعلوم بود و خانواده دیگر با او ملاقات نکردند.

خاشو از مقامات اداره خودگردان و فرماندهی کل نیروهای SDF، “خوبان هر دو طرف” درخواست کرد تا کودک، سیمیل و همه خردسالان را به خانواده هایشان برگردانند، زیرا جای آنها روی صندلی های مدرسه است. و فارغ التحصیلی آنها به عنوان دکتر و معلم و مهندس بهتر از فارغ التحصیلی آنها در نیروهای مسلح و گردان نظامی است.

شایان ذکر است که در سال‌های اخیر شبکه‌های اجتماعی شاهد شکایت‌های بسیاری از سوی مردم شمال شرق سوریه بوده‌اند که از جزئیات نحوه فریب دختران و پسران خردسال خود توسط برخی عناصر پ.ک.ک برای پیوستن به خدمت سربازی و حمل سلاح صحبت می‌کنند.

از جمله این موارد کودک محمد بوزان (۱۴ ساله) است که از ۲۰ خرداد سال گذشته ناپدید شده است.علیه احمد مادرش در گفت و گو با الشرق الاوسط گفت که پسرش به مدت ۶ ماه مفقود شده است و بعد از آن در جستجوی مجدانه او، «معلوم شد که او به سازمان جوانان انقلابی در قامشلی، شمال شرق سوریه پیوسته و تاکید می‌کند که از مشکلات آسم رنج می‌برد و نمی‌تواند جنگ کند. من به دفتر حقوق کودک نامه نوشتم و نامه شخصی به مظلوم عبدی فرمانده کل قوا نوشتم اما کودک هنوز از خانه دور است و بازگردانده نشده است.

شکایات خانواده های کودکان مفقود شده تکرار شد و “جنبش جوانان انقلابی” شاخه جوانان “حزب اتحاد دموکراتیک” که یکی از برجسته ترین احزاب سیاسی اداره کننده اداره خودمختار است، متهم شد. مادر دختر ناپدید شده بیل که در زمان ناپدید شدن او ۱۳ سال داشت، توضیح داد که مسئولان “الشبیبه” ۸ ماه پیش دخترش را به خدمت گرفتند. پس از اینکه شبکه‌های اجتماعی با خبر ناپدید شدن دختر غوغا شدند، «کلیپ ویدیویی ضبط‌شده‌ای را برای ما ارسال کردند که در آن بیل ظاهر می‌شود و ادعا می‌کرد که او به میل خود و با رضایت او به جوانان پیوسته است». مادرش این موضوع را نوعی فشار بر خانواده تعبیر کرد تا از درخواست بازگرداندن دخترش به خانه خودداری کنند. وی ادامه داد: هیچ اختلاف خانوادگی در خانه وجود نداشت و دخترمان قبلاً قصد خود را برای پیوستن به این گروه جوانان اعلام نکرده بود.

لازم به ذکر است که بر اساس گزارش های بین المللی Save the Children و یونیسف، سوریه در کنار افغانستان، عراق، کنگو، نیجریه و مالی در زمره خطرناک ترین کشورها برای کودکان طبقه بندی شده است و از هر پنج کودک یک کودک برای جنگ استخدام شد و در مناطق درگیری اسلحه به دست گرفت.