انجمن بی تاوان: گروه تروریستی پ.ک.ک و شاخه‌های آن از جمله پژاک، پ.ی.د و … از الگویی واحد پیروی می‌کنند. دلیل این الگوی واحد نیز در رهبری، ایدئولوژی و ساختار سازمانی واحد است که صرفا به خاطر ضرورت‌های سیاسی و تاکتیکی اسامی متفاوت دارند. این اسامی در حالی متفاوت‌اند که یک عضو در عین حال که در شاخه‌ای است بنا به ضرورت می‌تواند به شاخه‌ای دیگر اعزام شود. کشته شدن اعضای اعلام شده در سایت‌های رسمی وابسته به پ ک ک این را ثابت می‌کند و بارها عضوی از سوریه در درگیری با نیروهای ایران در داخل خاک ایران و به عنوان پژاک کشته شده و یا عضوی از پژاک با نام ی.پ.گ. در سوریه یا با نام پ ک ک در ترکیه کشته شده است. همه شاخه‌های مذکور به صورت صریح و علنی عبدالله اوجالان را رهبر خود می‌دانند و تغییر و انتصاب فرماندهان ارشد آنها نیز توسط ک.ج.ک.(شورای اجرایی پ ک ک) انجام می‌شود. عثمان اوجالان، برادر عبدالله اوجالان و عضو سابق شورای رهبری آن، بارها در مصاحبه‌های خود تایید کرده او در دوره عضویت در پ ک ک کار تاسیس پژاک و سپس پ.ی.د. را بر عهده داشت و کنگره‌های تاسیس آنها نیز در قندیل یعنی مناطق تحت کنترل پ ک ک برگزار شده اند.
در پ ک ک و شاخه‌های آن آموزش به طور کلی در دو بخش صورت می‌گیرد: سیاسی و نظامی. آموزش سیاسی در محلی به نام “مکتب” صورت می‌گیرد که معمولا زیر زمین کنده شده، با سقف چوبی است، در داخل آن تعدادی چوب را همانند تخته روی پایه‌هایی قرار داده‌اند که مانند نیکمت روی آن می‌نشینند. یکی از فرماندهان نیز همانند کلاس درس در قسمت جلو “تدریس” می‌کند. دروس آموزش سیاسی عبارتند از تاریخ پ ک ک، زندگی عبدالله اوجالان، نامه اعضایی که عملیات انتحاری انجام داده‌اند، تاریخ کردستان، تاریخ زن، سوسیالیسم.
پس از کنترل مناطق کردنشین سوریه به دست پ.ی.د. وابسته به پ ک ک سیستم آموزش مدارس تغییر یافت: عکس گریلاها با اسلحه و یونیفرم پ ک ک، عکس‌های عبدالله اوجالان و آرم و پرچم پ ک ک، نامه عوامل انتحاری، تمجید از سوسیالیسم وارد کتب درسی شد. تدریس قرآن و کتب دینی ممنوع گشت. این سیستم آموزشی با انتقاد گسترده از جمله انجمن میهنی کردهای سوریه مرکب از شانزده حزب کرد سوریه مواجه شد. یونسکو نیز این نظام آموزشی را به رسمیت نمی‌شناسد.
