سروه ناصری عضو کمیته مرکزی کومله: احزابی که ریشه اجتماعی ندارند و صاحب جایگاهی در تاریخ یک جامعه نیستند،چنین احزابی همانطوریکه در یک روز معین در یک مکان معین ایجاد شده اند، به همین سادگی در روزی دیگر و در مکانی دیگر می توانند منحل شوند.
انجمن بی تاوان آذربایجان غربی : خط مشی و استراتژی گروهک تروریستی پژاک از بدو تاسیس این فرقه مورد انتقاد احزاب و اپوزسیون کُردی همانند کومله و دمکرات بوده و پژاک را گروهکی غیر ایرانی و ضدکُرد قلمداد می کردند و سیاسست های پژاک را هم سو با سیاست های پ ک ک اعلام می کنند.
اکنون بی کفایتی و ناتوانی سران پژاک ، منجر به تشکیل گروهک جدیدی به نام کودار گردید، این اقدام بی خردانه پژاک بار دیگر موجب نارضایتی های سایر احزاب و گروه های کُردی شده است .
سروه ناصری عضو کمیته ی مرکزی حزب کومله در این خصوص چنین می گوید :هفته گذشته طی یک اقدام غیر منتظره کادرها و اعضای متشکل در حزب “حیات آزاد کردستان” موسوم به “پژاک” در کنگره حزبی خود تشکیل حزب جدیدی را با نام اختصاری “کودار” اعلام کردند. از قرار معلوم حزب جدید جانشین پژاک خواهد شد یا به عبارت دیگر پژاک با نام کودار به فعالیت خود ادامه خواهد داد. تعویض نام این حزب و تغییرات درون سازمانی آن به خودی خود شایان توجه زیادی نیست. احزابی که ریشه اجتماعی ندارند و صاحب جایگاهی در تاریخ یک جامعه نیستند، احزابی که هیچ نقطه عطف و گذرگاه تاریخی مهم اجتماعی را از سر نگذرانده اند، چنین احزابی همانطوریکه در یک روز معین در یک مکان معین ایجاد شده اند، به همین سادگی در روزی دیگر و در مکانی دیگر می توانند منحل شوند. می توانند برنامه سیاسی و خط مشی و استراتژی خود را بدون سروصدا تغییر دهند، بدون اینکه توجه چندانی را به خود جلب کنند، بدون اینکه جامعه از قبل اینگونه تغییرات نفعی یا زیان خاصی را متوجه خود ببیند. تغییرات جدید در سازمان پژاک نیز از همین نوع است. آنچه که به عنوان خط مشی جدید پژاک یا کودار در اظهارات مسئولان آن دیده می شود، چیزی جز پریشان گوئی، عبارات و مفاهیم مبهم و من درآوردی، البته برای پوشاندن چرخش سیاسی واقعی در این سازمان نیست. با این همه جوهر کلام این است اگر در گذشته پژاک برای جمهوری اسلامی پیام آشتی می فرستاد و درخواست مذاکره می کرد، اکنون برنامه و استراتژی سیاسی و شکل سازمانی خود را هم طوری دوخته است که بتواند با رژیم جمهوری اسلامی هم زیستی داشته باشد.
کودار می گوید: «حقوق مردم کرد در چهارچوب قانون اساسی جمهوری اسلامی قابل تحقق است. می توان از طریق مذاکره با جمهوری اسلامی در همین شرایط فعلی هم این حقوق را بدست آورد.» می گوید کسب حق تعیین سرنوشت و آزادی انتخاب برای مردم کردستان امری مربوط به گذشته است. آنان که تا دیروز احزاب سیاسی دیگر کردستان را ” اردوگاه نشینان بدون عمل” خطاب می کردند، امروز خود عملا بدترین نوع آن را، همراه با اشاعه یک تسلیم طلبی تمام عیار، انتخاب کرده اند. خط مشی پژاک در این زمینه اگر چه تازه نیست، اما تفاوت آن با گذشته در این است که این بار سرراست تر شکل سازمانی و شیوه فعالیت خود را نیز بر این جهت گیری منطبق ساخته است.
بررسی تغییرات در پژاک از آنرو اهمیت دارد که رویکرد سیاسی این حزب در میان احزاب و جریانهای سیاسی ناسیونالیست کرد نه فقط منحصر به فرد نیست، بلکه ریشه دار است و هواخواهان خود را دارد.
