سران پژاک و پ‌ک‌ک در بن‌بست فکری ـ عملی خود، به ترفندی جدید پناه برده‌اند تا شاید با این روش از این بحران گذار کنند.
این ترفند که در واقع ترویج فرهنگ خشونت در میان کودکان و نوجوانان است، عبارت است از آتش‌زدن ماشین‌ها و ناامن جلوه دادن شهرها توسط کودکان و نوجوانانی است که با دستور مستقیم یا غیرمستقیم سران پژاک و پ‌ک‌ک دست به چنین اعمالی می‌زنند.
این فرقه‌ها بیشترین سوءاستفاده را از انرژی و احساسات کودکان و نوجوانان می‌کنند. چه آن دسته از این قشر که جذب فرقه شده‌اند و بعنوان عضو ثابت و همیشگی در کوهستان‌ها مشغول خوش خدمتی به سران این فرقه‌ها هستند و چه آن دسته از کودک و نوجوانانی که در شهرها فریب شعارهای این فرقه‌ها را خورده‌اند.
در ادامه‌ی پروژه‌ی ترویج فرهنگ خشونت، باردیگر سران این فرقه‌ها با دستور دادن به این بچه‌ها، آنان را به آتش‌زدن ماشین‌ها تشویق کرده‌اند. سران این فرقه‌ها توجیه این عمل را، ممنوعیت ملاقات با رهبر زندانی خود (عبدالله اوجالان) اعلام می‌کنند. در حقیقت آنان با سوءاستفاده کردن از احساسات و عواطف کودکان و نوجوانان، خواهان نشاندن حرف خود برکرسی هستند؛ اما آنچه عیان است، نه کردها و نه ترک‌ها در ترکیه، طرفدار این خشونت نیستند.
با استفاده‌ی ابزاری از این بچه‌ها در راستای رسیدن به اهداف از پیش تعیین شده‌ی این فرقه‌ها، نوعی خشونت در میان این نسل ترویج خواهد شد که بعدها زمینه‌ی دشمنی با دیگر اقوام ترکیه را فراهم می‌کند. پژاک و پ‌ک‌ک خود براین موضوع واقفند و آگاهانه در این مسیر گام نهاده‌اند و درصدند با این کارها اجازه ندهند ذهنیت نفرت و کینه بین اقوام ترکیه از بین برود؛ چراکه فرمول ماندگاری آنها همین دشمنی در بین اقوام ترکیه و منطقه است.
با تشکر از مطلب خوبتون
ممنون از مطلب مفیدتون