دولت ترکیه، زمانی که تأسیس شد، وجود مردم کرد را قبول نداشت. کمالیسم ها معتقد بودند کردها ترک محسوب می‌شوند. اما این ایدئولوژی رسمی و فلسفه بنیادی آنها بود، نه واقع‌بینانه. زیرا مردم کرد وجود داشت و یک واقعیت بود.
بنابراین، دولت ترکیه از هر روش فاشیستی، استعماری و جذب‌گرایانه‌ای علیه کردها استفاده کرد تا آنها را به ترک تبدیل کند. قتل عام با اسلحه. تخلیه مناطق ترک نشین. اسکان ترک ها در منطق کردنشین و ده ها اقدام دیگر که کردها را در ترکیه انکار کنند.
وقتی دولت ترکیه متوجه شد که نمی‌تواند مردم کرد را از بیرون حذف کند و آن را به یک ملت ترک تبدیل کند، و نمی‌تواند از حقوق جمعی و حق دولت‌خواهی دست بکشد، استراتژی جدیدی اتخاذ کرد.
این استراتژی عبارت بود از نابودی داخلی کردها و فاصله انداختن بین آنها از هدف استقلال و ایجاد سازمانی در بین کردها به نام کردها.
پ.ک.ک، نتیجه‌ی این استراتژی، توسط دولت ترکیه علیه جنبش کردها در ترکیه تشکیل شد. بعدها، این پروژه در دیگر مناطق کردنشین نیز مورد استفاده قرار گرفت.
پ ک ک چه کرد و چگونه به یک فرقه تبدیل شد؟
۱- در ترکیه، سازمان‌های کردی بایستی از بین می رفتند. زیرا آنها قوی و گسترده بودند و توسط نیروهای اجتماعی و چهره‌های باتجربه‌ای که با مردم در ارتباط بودند، تشکیل شده بودند؛ باید مسیر و روش جدیدی برای پ.ک.ک ایجاد می‌شد و ان همین بود.
۲- پیش از تأسیس پ.ک.ک، شکی نیست که اولین بازیگر اوجالان بود که در ابتدا به عنوان رهبر آن منصوب شد. به همین دلیل است که در ابتدا، زمانی که پروژه دولت علیه کردها با کمک اوجالان ایجاد شد، آنها «حامیان» نامیده شدند.
در ابتدا، بحث از طرف آپو ممنوع بود، زیرا پیروان آنها از اوجالان می ترسیدند و به هیچکس خارج از خودشان اجازه نمی دادند که درباره اوجالان بحث کند.
۳- پ.ک.ک با کمک آن دسته از افراد و جوانانی که از خارج از حلقه نیستند، تقویت شد. بر این اساس، روشی برای مبارزه تعیین شد. روش و راه آنها این بود که مرتباً از خشونت و سلاح استفاده می‌کردند و افرادی را که خارج از گروه و حزب کردی خود بودند، می‌کشتند.
اوجالان به راحتی تصمیم به کشتار مردم کرد گرفت و پیروانش که متعصب و پیرو او شدند، تصمیمات او را اجرا کردند.
۴- پ.ک.ک (و گروه‌های قبلی آن) می‌دانستند که با افراد تصادفی و مسلح نمی‌توانند کردهای وفادار و خوانین کرد را به سمت خود جذب کنند.
بنابراین، برای جذب کردها به سمت خود و حذف تشکل‌های کردی: کردستان مستقل، متحد و سوسیالیستی را استراتژی خود قرار داد.بخشی از کردهای وفادار نیز به استراتژی آنها اعتقاد داشتند.
۵- آنها از زور برای جذب کردهای وفادار به خود و اجرای نقشه‌های کثیف خود استفاده کردند.
حتی آن کردهای وفادار هم پس از مدتی خشونت و قهر را فرهنگ خود کردند. بسیاری به راحتی متقاعد شدند که سازمان‌ها و احزاب کردی، صلح‌طلب و دشمن هستند. آنها باید از بین بروند.
۶- انتقاد در درون پ.ک.ک ممنوع بود و کسانی که از سیاست‌های مرکز و اوجالان انتقاد می‌کردند، کشته می‌شدند. دوست، دوست را کشت. پدر، پسرش را کشت.همه طرف‌ها متقاعد شده بودند که اعضای کشته شده پ.ک.ک جاسوس بوده‌اند. آنها همدست دشمن هستند.
۷- پس از آنکه اوجالان به عنوان خدا و پیامبر شناخته شد: همه برده، مرید او شدند.او به راحتی می‌تواند استراتژی کردستان و کردها را تغییر دهد.
اوجالان پس از ورود به ترکیه گفت که ما هدف کردستان مستقل نداریم، ما از «جمهوری دموکراتیک ترکیه» دفاع می‌کنیم و هواداران پ.ک.ک با او مخالفتی ندارند.
اوجالان گفت: «من آمده‌ام تا به دولتم، دولت ترکیه، خدمت کنم» و دوباره، هر عضو پ.ک.ک سر خود را به نشانه‌ی تأیید تکان داد و چیزی نگفت.
در ۲۷ فوریه، اوجالان به روشنی برای دولت اعلام کرد که پ.ک.ک باید با دولت متحد شود و خود را نابود کند؛ کردها حق ندارند یک دولت مستقل، فدرال، خودمختاری، خودگردانی اداری و فرهنگی داشته باشند.باز هم صدایی از دهانش بیرون نیامد.
۸- وقتی اوجالان به ترکیه آمد، متحدان و اعضای پ.ک.ک او در زندان‌های خارج از کشور خود را آتش زدند.
۹- هر ساله از خانه اوجالان در روستای آمارا که اوجالان در آن زندگی می‌کند، بازدید می‌شد.
امسال هم سال بسیار حساسی است. اوجالان به عنوان کسی که با دولت همکاری می‌کند، با حقوق مردم کرد مخالفت می‌کند، با دولت تبانی می‌کند و پیشنهاد می‌دهد که کردها نیز باید با دولت ترکیه دوست شوند، افشا شده است و استعمارگران در حال بازدیدهای گسترده هستند.خانه او به زیارتگاه تبدیل شده است. یک نفر دارد زمین کنار خانه‌اش را می‌خورد.همه این وقایع نشان می‌دهد که پ.ک.ک نیز یک جنبش ایدئولوژیک است.رهبر این فرقه اوجالان است.وی فردی روان‌پریش است. ترسو است.او هیچ علاقه ای به کرد بودن ندارد.او دشمن کردها و شرف ملی مردم کرد است.مذهب این فرقه نیز ترکیبی از فاشیسم، کمالیسم و استالینیسم، بعثیسم و آپوئیسم است.دولت ترکیه نیز به وضوح در حال کمک به این جنبش است. آنها پروژه خود علیه مردم کرد را با ماموریت دیگری دنبال خواهند کرد.این روش بسیار خطرناک است.یک فرقه‌ی آدمکش.این جنبشی علیه حقوق و آزادی‌ها است. این حقوق مردم کرد است.این یک جنبش فاشیستی است.هر کردی باید در برابر این فرقه بایستد و کردهای حاضر در آن باید از آنجا حذف شوند.
