۳ دی ۱۴۰۳
  • خانه
  • >
  • اخبار
  • >
  • گفت و گو با عضو سابق پژاک اورهان ممی پور

گفت و گو با عضو سابق پژاک اورهان ممی پور

  • ۱۹ بهمن ۱۳۹۹
  • ۴۹۱ بازدید
  • ۰

به گزارش انجمن بی تاوان، اورهان ممی پور از اعضای سابق گروهک تروریستی پژاک می باشد که در سال های ۹۵ تا ۹۷ در این فرقه تروریستی در اسارت بوده است.

در همین راستا با نامبرده گفت و گویی داشته ایم که به شرح ذیل می باشد.

ابتدا خودتان را معرفی کرده و بفرمایید در چه سالی به گروهک تروریستی پژاک ملحق شدید؟

اورهان ممی پور هستم فرزند قنبر.متولد سال ۷۶٫ساکن یکی از روستاهای مرزی شهرستان ارومیه.من در سال ۹۵ به پژاک ملحق شدم و بعد از دوسال موفق به فرار شدم

صحبت را از خود پژاک شروع کنیم. پژاک یعنی چه؟ در چه سالی و توسط چه کسانی این گروهک تروریستی آغاز به ‎کار کرد؟

فرقه پژاک، شاخه ‎ای از گروه تروریستی (PKK) یا همان حزب کارگران کردستان ترکیه است که در سال ۲۰۰۳ و به‎ دنبال حمله آمریکا به عراق تأسیس شده است.این گروه ان زمان بنا به تشخیص سران پ.ک.ک توسط عده ای از کادرهای باسابقه اداره می شده است.

چرا بعضی افراد، فریب ادعاهای پژاک را خورده و جذب آن شده‎اند؟ خود شما چطور شد که به پژاک پیوستید؟

افرادی که به این گروه پیوسته‎اند به نوعی دارای دلایل خاص خود هستند و معمولا در سنین نوجوانی و جوانی دچار این اشتباه می‎شوند. دوران جوانی را هر کسی تجربه کرده و می‎داند که انسان دارای چه شور و شوق‎ هایی است. انسان‎ها در این سن و سال، زود و آسان از محیط اطراف خود متأثر می‎ شوند، محیط و جامعه ‎ای هم که من در آن متولد و بزرگ شده ‎ام به نوعی متأثر از افکار احزاب و گروهک ‎ها بود ولی شاید بهتر باشد من در مورد خودم پارامتر ماجراجویی را بیشتر پیش بکشم.

آیا پژاک برای جذب نیرو، روش ‎های خاصی دارد؟

پژاک نیز مانند دیگر فرقه‎ ها تاکتیک ‎های خاص خود را دارد. از مهم ترین آن‎ها می ‎توان به تنوع قومی اشاره کرد که آن‎ها این مقوله را به ‎عنوان تبعیض قومی در ایران جلوه می ‎دهند و جوانان را به‎ سوی خود می‎ کشند. نکته دیگر، ایجاد محیطی ناسالم از دختران و پسران جوان و رقص‎های دسته‎ جمعی است که در رسانه ‎های خود این نکته را خیلی برجسته نشان می ‎دهند تا غرایض و احساسات جوانان را تحت تأثیر قرار دهند و به کوه ‎ها بکشانند تا آن‎ها را به بردگی خود درآورند. پژاک با به ‎کارگیری اصطلاحاتی که بعضا خود آن‎ها هم معنی آن‎ها را نمی ‎دانند (ناموس، شرف، غیرت و…) انسان‎ها را زیر سؤال می ‎برند به ‎نحوی که انسان، خود را زیر بار سنگینی حس می ‎کند. پژاک، سیستم دموکراسی مرکزی را برای خود تعریف می ‎کند یعنی هر عضوی تنها حق پیشنهاد و عمل به دستورات مافوق خود را دارد و هیچ ‎گونه اعتراضی وارد نیست. اگر به شعارهای دهان ‎پر کن پژاک بنگرید، در نگاه اول فکر خواهید کرد این مکانی که از آن تعریف می ‎شود، همان مدینه فاضله است؛ لیکن به محض ورود به این محیط، متوجه تمام دروغ ‎ها و فریب‎کاری ‎های‎شان خواهید شد. در پژاک مسئولین تنها وظیفه دستور دادن و مدیریت جلسات را بر عهده دارند، آن‎ها هیچ‎وقت در کارهای گروهی و روزانه مشارکت نمی ‎کنند و اگر استثنائا مواردی موقتی هم وجود داشته باشد، صرفا جنبه سیاسی دارد و بس.

چه شد که شما از پژاک جدا شدید؟

اگر در یک جمله بخواهم بگویم که چرا از پژاک جدا شدم، خواهم گفت که چون به خود آمدم، جدا شدم.چهره پلید و دروغین آن‎ها برایم آشکار شد و توانستم بعد از ماه ‎ها برنامه ‎ریزی، فرار کنم. حال که صحبت از فرار من شد، بهتر است این جمله را نیز اضافه کنم که با مقررات خشک و خشن این فرقه، استعفا وجود ندارد و اگر کسی بخواهد از آن‎ها جدا شود تنها راه، فرار کردن است که آن‎هم اگر در موقع فرار در تیررس آن‎ها قرار بگیرید، بدون برو برگرد هدف گلوله‎ های‎شان قرار خواهید گرفت.

تا به حال چند نفر مثل شما از گروه جدا شده ‎اند و دلیل اصلی جدا شدن‎ شان چه بوده است؟

من اطلاع دقیقی از امار جداشدگان ندارم.اما همین قدر بگویم که در همان سالی که من از گروه جدا شدم فقط در همان هفته ۱۶ نفر از گروه موفق به فرار شده بودند و اوضاع گروه به شدت به هم ریخته بود.

اکنون به چه کاری مشغول هستید؟

اکنون در منطقه خودمان یه مغازه دایر کرده ام و در ان جا مشغول به کار هستم.

چه توصیه‌ای دارید برای جوانانی که فکر می‌کنید ممکن است تحت تأثیر تبلیغات به سمت این گروهک‌ها متمایل شوند؟

من به افرادی که قصد دارند به هر دلیلی به این گروهک ها بپیوندند به جرات می گویم راهی را که انتخاب  می کنند دیگر برگشتی ندارد.پ.ک.ک و پژاک اگر جای ماندن بود ما میز می ماندیم و به قیمت از دست دادن جانمان حاضر به فرار نمی شدیم.

در پ.ک.ک و پژاک حتی فرماندهان نیز اگر فرصتی پیدا کنند شک ندارم که فرار خواهند کرد.اما از ترس تعدادی افراد وفادار جنایتکار می ترسند و قید فرار را می زنند.

 

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *