انجمن بی تاوان : در پنجمین سالگرد تهاجم ترکیه و شبه نظامیان آن به عفرین در سوریه، فعالان کُرد، گروه تروریستی پککرا به دلیل سیاستهای بیملاحظهاش مسئول اوضاع منطقه میدانند. پ ک ک از کردهای آواره عفرین به عنوان سپر انسانی برای حفاظت از خود استفاده می کند.
مصطفی شیخو فعال رسانه ای کرد گفت: پس از گذشت ۵ سال از حمله ترکیه و شبه نظامیان مسلح سوری وفادار به آن به عفرین، شرایط اجتماعی، اقتصادی و امنیتی بدتر می شود و حتی یک شهروند کرد در عفرین باقی نمانده است. روستاهای آن که مورد دستگیری و شکنجه قرار نگرفتند و تعداد کسانی که در زیر شکنجه به دست جناح های مسلح جان باختند ۶۲ نفر است.
وی افزود: «هنگامی که شهر عفرین در ۱۸ مارس ۲۰۱۸ سقوط کرد، بازوهای پ.ک.ک حدود ۳۰۰ هزار نفر از مردم ما را در این شهر به زور به اردوگاه های الشهبا در شمال حلب هدایت کردند تا با آرمان خود معامله کنند و این نشان می دهد که این تعداد به دلیل بازگشت تعدادی از آنان به عفرین و مهاجرت برخی دیگر به کشورهای همسایه و اروپا برای فرار از شرایط سخت منطقه، تعداد آوارگان اردوگاههای الشهبا به حدود ۲۰۰ هزار نفر کاهش یافت.
شیخو خاطرنشان کرد: «پکک از بازگشت آوارگان کرد به خاک وطن خود جلوگیری میکند، زیرا آنها با رنج مردم ما در اردوگاهها معامله میکنند». با اشاره به اینکه «پ.ک.ک، اردوگاه های الشهبا را به یک حلقه امنیتی در اطراف شهرک های شیعه نشین نبل و الزهرا تبدیل کرده است».
وی تصریح کرد: همه نیروهای مسلح پکک، رژیم و شبهنظامیان آنکارا از بازگشت آوارگان به خانههای خود جلوگیری میکنند و حتی اگر هر شهروند کرد بتواند به روستای خود بازگردد، مجبور است برای یک خانواده ۲۵۰ دلار به قاچاقچیان بپردازد.
شیخو خاطرنشان کرد: «پکک اولین و آخرین مسئول آن چیزی است که بر سر مردم ما در عفرین در قتل، آوارگی، آوارگی و گرسنگی به دلیل سیاستهای بیملاحظهشان رخ داده و میافتد».
وی تصریح کرد: شرایط مردم ما در اردوگاههای الشهبه و محلههای شیخ مقصود و اشرفیه در حلب به دلیل کمبود مواد اولیه زندگی مانند آرد، شیر، دارو و روغن روز به روز بدتر میشود. نتیجه محاصره اعمال شده توسط لشکر چهارم رژیم، با توضیح اینکه «مردم ما در آنجا بهای اختلافات تجاری بین پکک و نظم را میپردازند».
شیخو همچنین به “نظامی شدن جامعه کردها در مناطق تحت کنترل پ ک ک و ادامه ربوده شدن کودکان خردسال از مدارس به منظور جذب اجباری آنها در صفوف نیروهای پ.ک.ک” اشاره کرد.
علی زنو، فعال سیاسی کرد، به نوبه خود گفت: «آنچه در عفرین رخ داده و در حال رخ دادن است، مسئولیت پکک، ترکیه و شبهنظامیان آن، روسیه و رژیم سوریه را بر عهده دارد».
زنو که اهل عفرین است گفت: چندین حزب از طریق پ.ک.ک و تسلیحات آن جمعیت کردستان را هدف قرار دادند و کردها از سرزمین پدران و اجداد خود آواره شدند.
وی توضیح داد: «پکک از کردهای آواره عفرین به عنوان سپر انسانی برای محافظت از شهرکهای نبل و زهرا در شمال حلب استفاده میکند و از بازگشت آنها به خانههایشان جلوگیری میکند».
زنو گفت: «از طریق یک معامله، صدها هزار عرب از حومه دمشق، حمص و دیرالزور در عفرین مستقر شدند، در حالی که پکک مردم عفرین را مجبور کرد تا داراییهای خود را به شهرک نشینان جدید واگذار کنند.
زنو خاطرنشان کرد که شبه نظامیان آنکارا از منطقه انتقام می گیرند و در مقابل ددیگان مقامات ترکیه جنایات فجیعی را علیه مردم، درختان و سنگ ها مرتکب می شوند.
زنو گفت: زمان آن فرا رسیده است که مردم عفرین که در اردوگاه های ذلت وابسته به پ.ک.ک هستند به خانه های خود بازگردند، زیرا مقاومت واقعی از درون عفرین آغاز می شود نه از بیرون.
عبدالرحمن ابو، سیاستمدار کرد پیش از این گفته بود: «سیستم پکک شریک کلیدی در وحشت، تخریب و جابجایی اجباری مردم کرد در منطقه کردستان عفرین و حبس آنها در اردوگاههای تحقیر است.
ارتش ترکیه و شبهنظامیان آن در ۲۰ ژانویه ۲۰۱۸ حمله به عفرین را آغاز کردند و در ۱۸ مارس پس از عقبنشینی شبهنظامیان پکک از آن، توانستند این منطقه را به طور کامل کنترل کنند.