انجمن بی تاوان: اساس گروه تروریستی پ.ک.ک و تمام شاخه های آن، رویارویی با تمامی نیروهای سیاسی فعالی است که دهه ها وجود داشته و یا تازه شکل گرفته اند است. بر این اساس، وابستگی این فرقه مبتنی بر دامن زدن به تنش ها و تضادها در فضای سیاسی کرد و در درون جامعه کردی و سپس ایجاد مرحله وابستگی به تضادها می باشد.

پ.ک.ک در پایه های خود یک سازمان مرکزی و ایدئولوژیک است. سازمانی که چاره کار را فقط رهبر و ایدئولوژی او می بیند و هرکس از زیر سقف رهبر و اعتقاداتش عبور نمی کند… نه تنها ارزش اقدام سیاسی را ندارد! بلکه او سزاوار زندگی نیست. سیستم فرقه ای پ.ک.ک بسیار سختگیر است و همیشه معتقد است که جلسات بحث باید طولانی و طولانی باشد و بستگی به متغیرهایی دارد که شاید رخ دهد. پ.ک.ک ارزش مطلق را در اعتقادات خود می بینند و برخی دیگر فقط باید برخی از امتیازات را بپذیرند، نه بیشتر و نه کمتر.

پ.ک.ک خود را به ابزاری صرف تبدیل کرده است. رها کردن عرصه اصلی خود بر وضعیت کلی کردهای ترکیه که در آن سیاست ترک‌سازی به شدت پیش می‌رود، خالی کردن و آواره کردن جمعیت کرد را چه به داخل و چه به خارج کشور، بازتاب منفی خواهد داشت.

به طور خلاصه می توان گفت این گروه تروریستی با بی کفایتی خود در ساختن هر چیزی که باعث توهین و تحریف آرمان کردها می شود مهارت دارد و خلاقانه ترین آن این است: ساختن نفرت و سیاست تفرقه و مبارزه است.