انجمن بی تاوان: پ.ک.ک بین دو گزینه قرار دارد: یا اسلحه را زمین بگذارد تا اوجالان آزاد شود یا اسلحه را زمین نگذارد و اوجالان را برای همیشه در زندان نگه دارد. ناظران و نویسندگان معتقدند که پ ک ک اسلحه را زمین نمی گذارد و نمی خواهد اوجالان آزاد شود. چون پ.ک.ک دیگر در قدرت اوجالان نیست.
کمال اوزتورک، نویسنده و روزنامه‌نگار ترک، در مقاله‌ای با عنوان «بمب باغچلی و مسئله کردها در ترکیه» در الجزیره نت منتشر کرد و در آن درباره ۱۵ سال پیش، زمانی که حزب عدالت و توسعه (AKP) راه حلی را ارائه کرد صحبت کرد. مسئله کردها را مطرح کرد و دولت باغچلی، رهبر حزب حرکت ملی (MHP)، یکی از شدیدترین مخالفان و منتقدان او بود.
حتی پس از تشکیل ائتلاف با حزب عدالت و توسعه در ۱۵ ژوئیه ۲۰۱۶، این حزب همچنان به اتخاذ مواضع سخت علیه حزب دموکراتیک خلق ها (HDP) که نماینده کردها است، ادامه داد.
در عوض، باغچلی از مذاکره با این حزب خودداری کرد و گفت که این حزب نماینده شاخه سیاسی گروه کارگران کردستان (PKK) است و به شدت به آن واکنش نشان داد.
ترکیه اخیراً شاهد بحث جدی در مورد مسئله کردها بوده است که تحولی مهم در سطح منطقه و جهان است، اما هفته گذشته دولت باغچلی با اظهاراتی تکان دهنده در نشست گروه حزب خود همه را شگفت زده کرد.
وی به احتمال آزادی عبدالله اوجالان، موسس گروه تروریستی کارگران کردستان (پ‌ک‌ک) که به ۲۵ سال زندان محکوم شده، در صورت موافقت با انحلال سازمان خود و توقف تروریسم اشاره کرد.
این نویسنده ترک یادآور شد که یک روز پس از اظهارات باغچلی، ملاقاتی بین عبدالله اوجالان که در زندان امرالی به سر می برد و برادرزاده اش که نماینده پارلمان است ترتیب داده شد.
اوجالان گفت: “آزار و شکنجه ادامه دارد. اگر شرایط مساعد باشد، من قدرت تئوریک و عملی را دارم که این جنبش را از بستر درگیری و خشونت به یک زمینه حقوقی و سیاسی منتقل کنم.”
اظهارات دولت باغچلی که به مواضع افراطی ملی گرایانه اش معروف است، همه را در ترکیه شگفت زده کرده است.
سیاستمداران و تحلیلگران برای ارائه تفسیرهای منطقی تلاش کردند.
با این حال، نفوذ زیادی در PKK و گروه های وابسته به آن بود.
پس از واکنش‌های منفی، برخی از اعضای آن گفتند: «اگر عبدالله اوجالان بپذیرد، ما می‌پذیریم، اما در واقع بر سر رهبری پ.ک.ک در قندیل، شمال سوریه و اروپا، سردرگمی وجود دارد».
این نویسنده ترک گفت که اگر اوجالان پس از آزادی از زندان خواستار خلع سلاح شود، موانع جدی وجود دارد که پ ک ک نتواند آن را به راحتی بپذیرد.
پ‌ک‌ک در حال حاضر در بسیاری از نقاط از جمله کوه‌های قندیل، شمال سوریه و آلمان حضور دارد، در حالی که شاخه سوری ان روابط نزدیکی با آمریکا و اسرائیل دارد و از حمایت نظامی آمریکا برخوردار است و از پایگاه‌های آن ها محافظت می‌کند.
جناح اروپایی نیز در آلمان ادغام شده و فعالیت های مالی و اجتماعی در آنجا انجام می شود.
بنابراین کشورهایی مانند آمریکا، اسرائیل و آلمان تأثیر زیادی بر تصمیم پ.ک.ک دارند و با خلع سلاح آن موافقت نخواهند کرد.»
