انجمن بی‌تاوان : بر اساس تجزیه و تحلیل داده ها، عملیات استخدامی که کودکان را هدف قرار می دهد در دو استان کلیدی تحت کنترل نیروهای سوریه دموکراتیک (SDF)، شاخه نظامی اداره خودمختار در شمال شرق سوریه متمرکز شده است. این استان ها اکثر مناطقی را در بر می گیرد که زمانی در اختیار «دولت اسلامی» در سوریه بود، از جمله رقه و حسکه، بخش هایی از دیرالزور در شمال شرق فرات، مناطق اطراف منبج و عین العرب – کوبانی در استان حلب و … در مجاورت تل رفعت این اطلاعات بر اساس آخرین به روز رسانی از نقشه کنترل liveuamap است.
با بررسی موارد ناپدید شدن و “ربوده شدن” برای اهداف استخدام، تجزیه و تحلیل نشان می دهد که بیشترین تعداد کودکان آسیب دیده از استان حلب با ۵۷٫۷٪ موارد و پس از آن الحسکه با ۳۸٫۱٪ از موارد است. در مقایسه، درصد چنین مواردی در استان های دیرالزور و رقه بیش از ۳ درصد نیست.
از بازگشت لورا تا نجات دیگران: جستجوی جوانان گمشده در سوریه
خانواده لورا پس از اطلاع از ربوده شدن و استخدام او از هیچ تلاشی در جستجوی او دریغ نکردند. آنها به مدرسه، اقوام و خانواده‌های دوستانش مراجعه کردند و متوجه شدند که او به «جوانان انقلابی» پیوسته است. خانواده سفری چالش برانگیز را آغاز کردند و از مراکز مختلف مرتبط با گروه بازدید کردند، اما همه مراکز داشتن فرزند دختر را انکار کردند و والدین هیچ اثری از لورا پیدا نکردند.
پس از تحمل چهار ماه سخت در اردوهای جوانان، لورا سه روز مرخصی گرفت. او فرصت را غنیمت شمرد و به سراغ والدینش رفت و از آنها کمک خواست تا از بازگشت خودداری کنند. او سختی هایی را که متحمل شده بود، از جمله بیدار شدن زودهنگام، غذای ناکافی، و تلقین به افکار جنگ و مرگ را فاش کرد.
حساب لورا با شهادت‌های متعددی که در طول تحقیقات جمع‌آوری و تأیید شده‌اند، مطابقت دارد. الگویی را آشکار کرد: کودکان از مراکز جوانان انقلابی که با یگان‌های حفاظت خلق تحت نیروهای سوریه دموکراتیک (SDF) مرتبط هستند، شروع می‌کنند. از آنجا به اردوگاه هایی مانند کوه قندیل در مرز عراق و ایران یا مکان های نزدیک کرکوک و مرز ترکیه منتقل می شوند.
والدین دلشکسته: قربانیان آدم ربایی و انکار
شهادت لورا نشان می‌دهد که او می‌توانست صدای والدینش را بشنود که در حال جستجوی او بودند، در حالی که او در داخل مرکز جوانان انقلابی محبوس بود و سازمان وجود او را انکار می‌کرد. تحقیقات با تطبیق شهادت‌های سایر خانواده‌ها که موانع مشابهی را در ملاقات با فرزندان ربوده شده خود در مراکز استخدام یا آموزش که توسط جوآن شورشکار و واحدهای وابسته به نیروهای سوریه دموکراتیک (SDF) اداره می‌شوند، این ادعا را تأیید می‌کند.
تحقیقات یک مصاحبه صوتی و تصویری با پدر هلن موسی موسی انجام داد که روزی را روایت می‌کند که دختر ۱۴ ساله‌اش در ماه مه ۲۰۲۲ توسط اعضای جوآن شورشکار در یک پارک عمومی در راه بازگشت از مدرسه در قامشلی ربوده شد. موسی که از پس گرفتن دخترش ناامید شده بود، حتی تهدید کرد که خود را به آتش می کشد، اما یک فندک به او دادند و او را به چالش کشیدند. به مدت یک هفته، آدم ربایان اطلاعاتی را مخفی می کردند و ادعا می کردند که هلن در بازداشت آنهاست و از بازگرداندن او خودداری می کردند.
در طی این مصیبت، خانواده با تهدید و ارعاب بیشتری مواجه شدند. موسی به یاد می آورد که چگونه افسر پلیس آسایش، وابسته به اداره خودمختار، همسرش را که از فلج رنج می برد تهدید به آسیب جسمی کرد و او را به شعبه خود احضار کرد. افسر پلیس ظالمانه اعلام کرد که او را از دست و پایش می بندد. بدرفتاری و شرایط سخت خانواده به ویژه با توجه به از دست دادن فرزند دلبندشان غیرقابل تحمل شد.
شهادت دیگری از زیلان، مادر جیهان صالح والو، که در ۱۵ سالگی از تل رفعت توسط خانه زنان جوآن شورشکار در فوریه ۲۰۲۲ ربوده شد، آمده است. با تاکید بر اینکه جیهان خانه را ترک کرد و دیگر برنگشت.
ادامه دارد…
