۹ فروردین ۱۴۰۳

هژمونی پ.ک.ک و کودکان

  • ۱ مهر ۱۴۰۰
  • ۲۱۴ بازدید
  • ۰

به گزارش انجمن بی تاوان، گروه تروریستی پ.ک.ک که نزدیک به ۴۰ سال است هیچ چیزی جز درگیری،خون و اشک به کردها نداده است، از فرزندان خانواده هایشان سوء استفاده کرده و با جداکردن زنان از خانواده ها و ملحق کردن آنها به خود، ویرانی های بزرگی را به بار آورده است.

پ.ک.ک، که توسط آژانس های بین المللی نظارتی مستقل گزارش شده است، اغلب از کودکان در درگیری ها در ترکیه و سوریه استفاده می کند، سالهاست که نسبت به بکارگیری کودکان ادامه می دهد.

این سازمان که نزدیک به ۴۰ سال است هیچ چیزی جز درگیری ، خون و اشک برای کردها به ارمغان نیاورده است ، همچنان کودکان را از خانواده هایشان جدا می کند تا در دعوا استفاده کنند و از آنها سوء استفاده می کند ، که توسط آژانس های نظارتی مستقل گزارش شده است.

این سازمان که اولین حمله مسلحانه خود را در سال ۱۹۸۴ در منطقه اروح سییرت ، استان جنوب شرقی ترکیه انجام داد ، تاکنون هزاران انسان بی گناه را کشت.

پ ک ک و ساختارهای فرعی آن از سال ۲۰۰۵ تحت عنوان KCK (اتحادیه جوامع کردستان) ادغام شده اند.

KCK فعالیتهای خود را در ترکیه تحت عنوان PKK ، PYD (حزب وحدت دموکراتیک) در سوریه و جناح مسلح آن YPG (نیروهای مدافع خلق) ، PCDK در عراق (حزب راه حل دموکراتیک کردستان) و PJAK در ایران (حزب زندگی آزاد کردستان) به فعالیتهای خود در ترکیه ادامه داد. )

پ ک ک از کودکان در درگیری های مسلحانه استفاده می کند

پ ک ک بر مبنای ایدئولوژیک مارکسیستی-لنینیستی متولد شد. با گذشت زمان ، این یک منطق مشکل ساز شد که همه گروه های غیر از خود را دشمن اعلام کرد.

به موازات این ویژگی قانع کننده ، پ ک ک اغلب به اعدام های بین سازمانی متوسل می شد و به اعمال فشار بر گروه های مخالف آن ادامه می داد.

پ.ک.ک علاوه بر ویژگی سرکوبگر و قانع کننده خود ، غیرنظامیان را نیز قتل عام کرد ، در مواردی مانند کشتار قومی و مهاجرت اجباری ، از کودکان در درگیری های مسلحانه استفاده کرد.

استفاده PKK از کودکان در درگیری های مسلحانه برای اولین بار در سال ۲۰۱۰ وارد دستور کار جامعه بین المللی شد. گزارشی که در روزنامه ای به نام Berlingske Tidende ، که در دانمارک منتشر شده بود ، منتشر شد ، در این امر مثر بود.

این گزارش نشان داد که حدود ۳۰۰۰ کودک در اردوگاه های آموزشی پ.ک.ک حضور داشتند و حتی کودکان ۸-۹ ساله نیز در زمینه اسلحه و مواد منفجره آموزش دیده بودند.

این اقدامات پ.ک.ک که از کودکان در درگیری های مسلحانه استفاده می کرد ، در دستور کار صندوق کودکان ملل متحد [یونیسف] نیز قرار داشت. یونیسف ، در انتشار ۱ ژوئن ۲۰۱۰ ، نگرانی عمیق خود را در مورد سربازگیری کودکان پ ک ک و استفاده از آنها به زور در نبردهای مسلحانه اعلام کرد.

پ ک ک از سال ۱۹۹۴ به طور سیستماتیک از کودکان استفاده می کند

پ ک ک که از سال ۱۹۹۴ به طور سیستماتیک از کودک استفاده می شود ، تصور می شود که هزاران کودک را از ترکیه به خدمت گرفته است. مشخص است که کودکان ۱۵ تا ۱۸ ساله در حال حاضر بخش بزرگی از کارکنان PKK هستند و این تعداد عمدتا کمتر از ۱۵ سال سن دارند.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۲ نشان داد که ۳۳٫۴۱ درصد از ۳۶۲ عضو کشته شده بین ۲۰۰۱ تا ۲۰۱۱ ۱۶ تا ۱۸ ساله و ۹٫۲۵ درصد زیر ۱۵ سال سن داشتند.

بر اساس این گزارش ، جوانترین شرکت کننده در سازمان ۹ ساله است ، در حالی که داده های ۲۰۱۲ نشان می دهد که نسبت کودکان به این سازمان ۳۶ درصد است.

همچنین مشخص است که پ ک ک که از کودکان برای اهداف مختلف و بدون نیاز به پنهان کردن این وضعیت استفاده می کند ، گروهی مسلح از کودکان را تاسیس کرد.

مادران به تحصن طولانی مدت پرداختند

علیرغم افزایش واکنش ها در این زمینه ، پ ک ک همچنان با جداسازی کودکان از خانواده ها و مسلح کردن اجباری آنها از کودکان در درگیری ها استفاده می کند.

یکی از واکنش ها به این امر ، تحصن مادران در دیاربکر بود که از مناطق مختلف ترکیه در ماه مه ۲۰۱۴ آمده بودند. مادران با بیان واکنش خود به PKK ، خواستار آزادی و آزادی فرزندان ۱۴ تا ۱۵ ساله آنها شدند. توسط سازمان

خبر دیگری که همزمان در مطبوعات منتشر شد ، ربودن دو دانش آموز ۱۵ ساله توسط پ ک ک از دبیرستان حرفه ای صنعتی در دیاربکر بود.

خانواده های کودکان ربوده شده پس از این حادثه به ساختمان استان HDP سرازیر شدند. بعداً ، نماینده ای از طرف خانواده هایی که راه را در مقابل شهرداری دیاربکر مسدود کرده اند گفت ۷۶ خانواده در شهرهای مختلف ترکیه برای اعتراض به پ.ک.ک به دلیل استخدام [ربودن] فرزندان خود به دیاربکر آمدند.

تلاش می شد اعتراض خانواده ها توسط شهرداری متروپولیتن دیاربکر ، که تحت مدیریت HDP بود ، هر از گاهی متفرق شود.

اما با وجود فشارهای پ ک ک و HDP ، خانواده ها به اعتراضات خود ادامه دادند و فرزندان برخی از خانواده ها توسط این سازمان به عقب فرستاده شدند. با وجود این ، آدم ربایی های پ ک ک ادامه داشت. ذکر شد که کودکان ربوده شده از تعداد قابل توجهی دختر تشکیل شده بودند.

در ۱۰ ژوئن ۲۰۱۵ ، عزت الین کوچیک ، فرماندار شانلیورفا اعلام کرد: “در ۶ ماه گذشته ۳۰۰۰ کودک در منطقه ربوده شده و ۴۰۰ کودک در شهر سوروچ مفقود شده اند”.

رضایت حاصل از زور و تقلب معتبر نیست

طرفداران سازمان ، در روند ربودن کودکان توسط پ ک ک ، گفتند که کودکان اراده مشارکت در این سازمان را داشتند ، سپس صلاح الدین دمیرتاش ، رئیس HDP ، اظهار داشت که “کودکان با اراده و تصمیم خود به کوه رفتند. ”

با این حال ، کودکی که برای پیوستن به سازمان ربوده شد ، به دلیل سوء استفاده از خلق و خو و احساسات خود ، اراده عمل تحت فشار را نداشت.

این واقعیت که PKK/PYD/YPG کودکی را که به هر دلیلی خواستار پیوستن به این سازمان است ، می پذیرد ، ماهیت ارتکاب جنایت جنگی را تغییر نمی دهد.

رضایت و اراده یک فرد به این معناست که فرد هیچ یک از ویژگی ها را ندارد مانند اینکه فرد در سن کودکی است ، بیماری روانی دارد یا ضعف و مستی دارد. جامعه بین المللی رضایت حاصل از زور و تقلب را نمی پذیرد.

عدم وجود روش مشخصی برای خروج از سازمان و این واقعیت که افرادی که سعی در فرار دارند اغلب شکنجه یا کشته می شوند نشان می دهد که رضایت کودک در این جهت معتبر نیست.

پ ک ک از کودکان در درگیری های مسلحانه در سوریه استفاده می کند

پ ک ک در حال حاضر از کودکان به طور گسترده در درگیری های مسلحانه ، به ویژه در سوریه استفاده می کند. در حقیقت ، این امر در گزارشات دیده بان حقوق بشر منعکس شده است.

در این گزارش آمده است که PKK/PYD/YPG بطور فعال از کودکان زیر ۱۸ سال در فعالیت های شناسایی ، نگهبانی و درگیری های مسلحانه استفاده می کند.

این امکان وجود دارد که اغلب کودکان زیر ۱۵ سال را مجبور به جنگ در جبهه های PKK/PYD/YPG کنید.

“کرد واچ” ، یکی دیگر از ابتکارات مستقل در پی نقض حقوق بشر در جمعیت کرد در سوریه ، گزارش می دهد که PKK/ PYD/ YPG کودکان کرد را ربوده و بدون رضایت خانواده های آنها مسلح کرده است.

فعالیتهای آموزشی با نیروهای مسلح به طور سیستماتیک توسط PYD/YPG ، شاخه مسلح پ.ک.ک در سوریه ، به ویژه در مناطق تحت کنترل آنها ، اجرا می شود.

هر خانواده ای که در مناطق تحت کنترل PKK/YPG زندگی می کند مجبور شده است که یک عضو به سازمان مسلح بدهد. کودکان و جوانان به اجبار ۶ ماه مسلح می شوند تا در درگیری استفاده شوند. این فعالیت بیشتر توسط آدم ربایی های تصادفی ، بازداشت در نقاط شکاف جاده ها و حمله به خانه ها انجام می شود.

PKK / PYD توسط قدرتهای شاهنشاهی حمایت می شود

پ ک ک با حمایت نظامیان امپریالیستی آمریکا و اروپا به عنوان نظامی و تدارکات ، تعداد کودکان مجبور به اردوگاه های مسلح در منطقه را افزایش داده است.

در حالی که فرزندان مردم مسلمان کرد برای ایدئولوژی مارکسیستی-لنینیستی می جنگند ، قدرت های امپریالیستی جهانی از PKK/YPG به عنوان نیروهای سرزمینی در منطقه استفاده می کنند.

PKK باعث فرسایش اخلاقی و فرهنگی می شود

یکی دیگر از آسیب های اجتماعی ناشی از پ.ک.ک این است که دختران کرد را به خدمت گرفته و به کوه برسانند.

پ.ک.ک که به درک ناموس کردها نیز ضربه زده است ، تلاشهای زیادی برای از بین بردن ایمان و ارزشهای فرهنگی خود انجام داده است.

پ ک ک کار براندازی مردم کرد مسلمان را بر عهده گرفت ، عفاف زنان را مستقیماً مورد هدف قرار داد ، کاری که در دوره های اولیه جمهوری امکان پذیر نبود ، و رژیم مingسس آن را ناتمام گذاشت.

پس از اولین حمله زنان و مردان در زندگی کوهستانی ، پ.ک.ک با مراکز و فعالیتهایی که با امکانات شهرداری افتتاح کرد ، اساس کردهای مسلمان را پویا کرد.

در نتیجه افشای شدید پ.ک.ک ، گروه های زنان ظاهر شدند که شروع به گفتن کردند: “ما افتخار هیچکس نیستیم ، افتخار ما آزادی ما است.”

به یک معنا ، پ.ک.ک ، به عنوان عنصری از امپریالیسم فرهنگی ، باعث شده است که با فعالیت های خود در کردستان ، فرسایش اخلاقی و فرهنگی تجربه شود.

قبلی «
بعدی »

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *